[janson]

Napisane przez StokrotkaSylwia

Podobna sytuacja przedstwia się tu w Pl, albo masz wysoko postawionych znajomych, którzy Ci pomogą albo pracujesz za minimum lub na dwoch etatach. Niestety taka jest prawda Jedyna różnica (wg mnie) to taka że ciężką pracą po kilku latach na Wyspach coś osiągniesz, będziesz mieć coś swojego - chociaż głupią satysfakcje że udało Ci się samej utrzymać, a tu w Polsce raczej na coś takiego się nie zanosi.
Możecie uznać że jestem głupia i naiwna ale jeśli jest choćby ziarnko nadziei na to że pojadę w ciemno, znajdę pracę i utrzymam się (nawet pracując na dwóch etatach), to chcę pojechać i spróbować
Wiem że jak wyjadę to będę tęsknić za tym co mam tu w Polsce ale jeśli nie spróbuje i nie wyjadę to będę miała do siebie żal do końca życia.

tak, żalu do końca życia nie warto miec i warto chociaz sprobowac.
Alioth ma racje w twarz napewno ci uprzejmy anglik nic nie zarzuci, ale pomysl, ze w anglii bedziesz musiala zyc z uprzedzeniem przeciw polakom, bo po prostu w bardzo krotkim czasie bardzo duzo polakow przyjechalo. spory procent anglikow najchetniej by sie pozbyl unii i prawa do swobodnego wyboru zamieszkania. w angielskich mediach to jest temat poruszony nie raz. nie mowie, ze wszyscy i wszedzie, ale spory procent. w debacie nie chodzi tylko o to, ze obcokrajowcy niby chca benefitow, tylko, ze przez obcokrajowcow pensje nie rosna (bo minimum wage niby jest).
slyszalam, ze podobno w Londynie w ostatnim czasie tez coraz wiecej na ulicach sie slyszy jezyk hiszpanski i grecki, i to nie sa turysci.
natomiast np. w Australii jest inna sytuacja i tam skorzystac mogla bys z np. wizy "work and travel" dla ludzi ponizej 30 lat. pomysl o tym...