[joyka]

Byłam kiedyś z koleżankami na zimowisku. Jako jedyne miałyśmy pokój na strychu, bo był największy, a my zgodziłyśmy się na niedogodoności, żeby tylko być razem (takie "psiapsiółeczki" z podstawówki :P). Nasz pokój mieścił się pomiedzy dwoma strychami, które były zamknięte i mozna było do nich zaglądać tylko przez wyjątkowo duże dziurki od klucza... na ścianach tych strychów były napisane jakieś dziwne daty, nie wiem, co znaczyły. Byłyśmy tam dwa tygodnie i każdej nocy (tak koło północy, pierwszej) słyszałyśmy kroki na schodach, a potem nagle otwierały się w tym samym momencie drzwi i okno, a potem spadały wszystkie półki (na nas, bo miałyśmy łóżka poustawiane pod półkami...po drugiej nocy je zdjęłyśmy). Kierownik hotelu i wychowawca tłumaczyli te dziwne zjawiska tym, że hotel jest stary (naprawdę był bardzo stary), drewno pracuje (dlatego trzeszczy i sprawia, ze drzwi się otwierają) i takie tam. Na szczęście udało się nam sobie wmówić, że tak jest naprawdę.

Ostatnio zauważyłam, że im jestem starsza, tym mam większe zdolności do wyobrażania sobie Bóg wie czego. Szczególnie po oglądaniu jakiś horrorów - boję się każdego trzasku, każdy odgłos interpretuję jako "uwaga, zbliża się morderca, duch etc.". Najgorzej było po obejrzeniu amerykańskiego "the Ring" - przez dwa tygodnie nie oglądałam filmów na kasetach i bałam się odbierać telefony . W ogóle prześladuje mnie ta dziewczynka z The Ring...doszłam do takiej perfekcji, ze w nocy potrafię sobie wyobrazić ją stojącą w moich drzwiach i cały czas muszę sprawdzać, czy w tym pokoju naprawdę nikogo nie ma :P