[Takion94]

Napisane przez Maguda_

Mizmaz, niestety, kwestia ustalenia priorytetów. Jak rozumiem nie macie ustalonej przerwy obiadowej? U mnie było ok 13. Ale jeśli jej nie macie, musisz sama dbać, żeby jeść, nikt niestety nie będzie mniej pracował, żebyś miała czas dla siebie, sama musisz wypracować jakiś system. Doskonale Cię rozumiem, bo miałam taką samą sytuację - też nie jadłam, też zasuwałam i też zemdlałam. I potem było tylko zdziwienie, że nic nie miałam w ustach cały dzień, a ja po prostu uważałam, że przekazanie pewnych spraw jest ważniejsze niż mój posiłek i mówiłam, że później i później. Wiadomo jak się skończyło. Wyhamowałam i nagle się okazało, że kwestię posiłków i pracy da się ze sobą pogodzić tak, żeby każdy był zadowolony

Takion94, nie to nie jest kwestia budżetówki, tylko podejścia innych osób. Powielają tylko szkodzące stereotypy i wychodzi, że tylko się papierki przekłada i pije kawę. Mam inne doświadczenie, każdy bez względu stażu zapiernicza tak samo. To tak jakby powiedzieć, że każdy pracodawca jest takim krętaczek i narwańcem jak Twój szef. Btw, uciekaj stamtąd, nie wiem jeszcze czemu się zastanawiasz.

Piszę to co mi mówiła siostra. Ja osobiście w żadnej pracy z czymś takim się nie spotkałem. Nooo może raz czy dwa, ale wtedy każdy się opierniczał, bo po prostu były takie luźne dni.
Wiesz czego się obawiam? Tego, że mogę ładne parę miesięcy siedzieć w domu bez pracy to raz dwa moi rodzice raczej nie byliby zadowoleni z tego powodu, że siedzę w domu. Trzy mam obawy, że nawet jeśli znajdę tą nową pracę to może być powtórka z rozrywki-gnojenie, ubliżanie itp.