[Kuki791]

Napisane przez Rolina

Dzięki Czarownico i działaj ! A czasu zawsze brak. Dlatego ja ustawiłam priorytety. Nie sięgam po to czego chcę tylko czasami, skupiłam się na tym co dla mnie najistotniejsze. Po pierwsze praca, bo muszę za coś żyć, bo ją lubię, bo nie chcę wypaść z branży. Po drugie fitness, bo dzięki niemu uśmiecham się, bo dobrze wyglądam, bo dobrze się czuję.
Dużo w życiu przeżyłam, dużo straciłam, córka dorosła. Miałam poczucie że nie mam nic. A skoro tak, to mogę skupić się tylko na sobie. W obliczu tego jak moje życie się potoczyło jest dobrze, nie ma sensu płakać nad tym czego nie mogę mieć, nie płaczę. Cieszę się z tego co mogę mieć i jak widać wszystko zależy ode mnie

Hej wlasnei kopiesz mnie w tyłek!! bo do dzis wierzyłam ze juz za pozno a mam podobna sytuacje i dylemat z jakim Ty rozpoczelas ten watek. Mam 37 lat (choc max daja mi 27 hehe ;P ) ale to pewnie przez ruch, ktory towarzyszyl mi przez cale zycie, po ponad 10 latach pracy biurowej i roznych przezyciach stwierdzilam, ze nie mam nic do stracenia, rzucilam wszystko i wyjechalam do UK, tak poprostu nie znajac jezyka zaczelam szukac pracy i o dziwo znalazlam :P Tu pracuje mozna powiedziec jak zwykły "robol" bo sprzatam ale nie zaluje, jak niczego w zyciu to kolejne, nowe doswiadczenie warte przezycia moze cos odloze moze naucze sie w koncu angielskiego ale mysle o tym zeby wrocic do Pl tylko co ja tam bede robic? nie chce wracac do nudnej pracy biurowej, w moim wieku? gdzie znajde prace? tak pomyslalam ze zawsze lubilam prace z ludzmi, kierowac nimi, radzic byc takim "mentorem" przewodnikiem i zawsze kochalam fitness, ogolnie ruch w kazdej postaci, wiec dlaczego nie zostac np instruktorem fitness albo trenerem personalnym? Pojawila sie ta mysl i nadzieja i usmiech... ale tez obawy, ze przeciez jestem juz na to za stara!!! A tu prosze nagle taki Twoj post... powiedz mi jak zaczelas? gdzie? jaka szkole konczylas? ile to trwalo jakie kursy ? jak znalazlas prace? czy da sie z tego wyzyc w PL? opowiadaj co dzis u Ciebie? nadal w zawodzie? nadal szczesliwa? pozdrawiam i czekam na dobre wiesci mam nadzieje