[Monia284]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Tak ale nie tylko dlatego. Po zwolnieniu kolezanki - uznalam smutno bo ja lubilam ale musza oszczedzac? Nadal bylam w miare dobrej mysli. Jednak widzac jak zaostrzaja i przedluzaja, jak wiele firm upada lub sprzedaja biznesy, sluchajac jak malo ludzi ma pomoc finansowa zrobilo mi sie przykro i dotarlo do mnie jak chore rzeczy sie dzieja. Wczesniej nie docieralo to do mnie i jak pisze myslalam, ze niedlugo biznesy sie otworza i nie bedzie tak zle. Dlatego prosze nie mow, ze chodzi mi tylko o moje stanowisko pracy, bo nie tylko. Jak inni ludzie straca to tez bedzie im ciezko znalezc nowa. Wiem ze to nie brzmi fajnie bo wczesniej bylam slepa na te problemy ale szczerze mowiac myslalam "ok jest kiepsko niektore biznesy upadna ale wiekszosc przetrwa niedlugo nas otworza i bedzie spokoj" a tu 1, 2 i 3 lockdown i zaostrzanie i juz wiele biznesow upada i po prostu dostrzeglam jak jest zle. No i ze tego nie da sie tak szybko odbudowac... No i ze miesiac zamkniecia firmy moga wytrzymac ale dluzej to ciezka sprawa... Kiedys naiwnie tez myslalam ze kazdy dostaje solidna tarcze a to przeciez smiech na sali.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz