[bezpaniki]

Mnie dziwi, ze niektore z was dziwi, ze ludzie chca byc profesjonalistami i wykonywac swoj zawod w najlepszy mozliwy sposob (aktorzy stosujacy metode Stanislawskiego/Strasberga). Sa rozne szkoly wejscia w role, czyli jak najbardziej realne przedstawienie fikcyjnej postaci, lub najwierniejsze oddanie realnej osoby (definicja aktorstwa). Wg wspomnianej metody mozna to osiagnac tylko rozumiejac i laczac emocje kreowanej postci z wlasnymi doswiadczeniami. Ten przykladowy aktor siedzacy godzinami w bibliotece, nie siedzi tam tylko po to zeby obserwowac prace bibliotekarzy, ale tez wylapac inne emoce, klimat, atmosfere itp. Tak samo ktos grajacy lekarza (wg metody) powinien miec doswidczenie nie tylko od strony pacjenta, zeby moc oddac glebsze emocje zwiazane z ta praca.
Ta metoda to praktycznie rozszczepianie i scalanie osobowosci, bardzo wyczerpujaca psychicznie. Nie dziwne, ze czesto prowadzi do powiklan (uzaleznienia, depresje, choroby).
Sa aktorzy, ktorzy biora to wchodzenie w role doslownie jako doswadczenie fizyczne, np taki Tom Cruise, ktory nie uzywa dublerow, obsluguje wszystkie pojazdy, samoloty i sprzety.
Warto poczytac wywiady z aktorami teatralnymi, z wyksztalcniem aktorskim, jesli ktos chcialby to lepiej zrozumiec.

Natomiast kwestia angazowania aktorow ze wzgledu na nazwisko i dostosowywanie ich aparycji, zmiast zatrudnianie osoby z odpowiednim wygladem jest bardzo palaca juz od jakiegos czasu. Biali aktorzy grajacy postacie o innym kolorze skory, aktorzy innej narodowosci i akcencie niz charakter (np. Renee Zellweger grajaca Bridged Jones), heteroseksualni grajacy homoseksulnych, a teraz aktorzy cis grajacy trans. Jak nie wiadomo o co chodzi to wiadomo, ze chodzio kase oczywiscie.