[zara_84]

:przytu l:

Tak mi przykro...
Wyobrazam sobie czesciowo jakbym sama sie czula w takiej sytuacji... no i po prostu....;( szok.
... poki co sprobuje na to spojrzec jakos ... no... optymistycznie.
Mnie osobiscie wyglada na to, ze ten "romans" juz sie skonczyl. Cale szczescie ze nie ma maili z 2008. Skoro zostawil te stare, na pewno nie wykasowalby ewentualnych nowych. Skoro sam namawia Cie na dziecko, a mezczyzni raczej nie probuja "ratowac" konczacego sie zwiazku "lapaniem" na dziecko, to sadze ze zakonczyl tamten etap i czuje jakas potrzebe zeby sie "ustatkowac". Przepraszam ze tak co chwile cudzyslow, jakos mi tak pasuje...

Nie wynika tez z tych maili ze sie z nia faktycznie spotykal, a jesli nawet ("spedzmy razem weekend") to czy w tym czasie cos miedzy nimi zaszlo, czy tez moze to byl po prostu taki mailowy wirtualny flirt (zeby nie bylo, oczywiscie nie usprawiedliwiam go, po prostu swiadomosc wirtualnosci tej zdrady bylaby chyba jednak pocieszajaca w porownaiu z ewentualna zdrada w realu).

Rozmowa jest konieczna. Nie wiem tylko jak sie za to zabrac, ale moim zdaniem to za powazna sprawa zeby jakos ja planowac z wyprzedzeniem. Chyba ze ktos potrafi schowac uczucia gdzies gleboko i nie wybuchnac. Ja osobiscie bym nie umiala. Jakos tak mam wrazenie ze facet jest swiecie przekonany ze to nigdy nie wyjdzie na jaw. Kiedy sie okaze ze o tym wiesz, pewnie bedzie w ciezkim szoku. I powinien robic wszystko, absolutnie wszystko, zeby Cie przekonac ze warto mu wybaczyc. Ze to juz skonczone i sie nigdy nie powtorzy. Lacznie z doradzana przez dziewczyny wspolna wizyta u psychologa, bo wydaje mi sie ze sami sie z tym nie uporacie...

Zycze duzo sily...