[Aurita]

Witajcie, witajcie! Jestem zachwycona całym forum biochemicznym, które odkryłam dopiero niedawno, po tym jak zauważyłam zmiany na mojej "bezproblemowej" skórze :P

Dermatolog, u którego byłam odesłał mnie z kwitkiem, nie mówiąc już o tym, że przy okazji zrugał nieco, że zawracam mu głowę błahostkami. A ja nie chcę czekać do menopauzy, żeby zacząć dbać o skórę :-P
Stąd zwracam się do was o wskazówkę, w jakim kierunku iść, żeby zadbać o skórę i podreperować to co tam się dzieje.

A wygląda to tak: jestem piegusem, mam dwadzieścia parę lat, cerę b.jasną, raczej suchą (tylko na nosie rozszerzone pory), skóra łatwo się rumieni i ma lekką tendencję do pękania naczynek (na razie tylko przy nosie). Punktowe zaczerwienienia jeśli są, to długo nie znikają. Chronię się przed słońcem: nie opalam się, omijam solarium, choć do tej pory nie używałam filtrów na co dzień.
Kiedyś miałam urocze "piegi na nosku", ale od paru lat robi ich się coraz więcej, brązowe piegi zlewają się w plamy (piegowiska): na skroniach, żuchwie, czole, brodzie. Na przedramionach mam mnóstwo jasnych piegów, a między nimi coraz więcej "plam soczewicowatych" (coś jak płaski pieprzyk).

Martwię się tym, bo mimo unikania bezpośredniego słońca (cień, długie rękawy), jedzenia antyoksydantów itd. przez ostatnie lata pojawia mi się coraz więcej różnych brązowych historii. Już się przekonałam do stosowania wysokich filtrów. Czy macie jakieś wskazówki, co jeszcze mogę zrobić dla mojej skóry?
Jakie substancje mogę użyć do rozjaśnienia przebarwień: retinol, kwasy...? Jakie kwasy: BHA czy lepiej PHA? A czego do rozjaśnienia brązowych plamek na rękach? (Mam pewną obawę, że silniejszy złuszczacz mógłby podziałać jak rakotwórcze drapanie znamion... ) A może tylko laser wchodzi w grę?

Z góry Was przepraszam, za te podstawowe pytania, ale przebrnęłam już przez większą część wątku, i większość odpowiedzi dotyczy cer tłustych i trądzikowych tak że nie mogłam się odnaleźć.