[Tereskaa]

Aferko dziękuję za słowa empatii Łączę się również z Tobą w bólu z powodu sytuacji z pieskiem. Zobaczysz co powie wet o stanie zdrowia Twojej suni, to jego opinia jest najważniejsza, bo to on zna lepiej funkcjonowanie organizmu pieska Jednak jeśli mogę Ci coś doradzić, to zdaj się też na własną intuicję, bo wet może chcieć najzwyczajniej w świecie jeszcze "podoić" Was z kasy, a sunia będzie cierpiała. To Wy z mężem musicie podjąć tą decyzję na podstawie obserwacji suni. Wiem, że człowiek próbuje sam siebie oszukiwać, że może jeszcze nie jest tak źle, że może coś da się jeszcze zrobić. Ale gdy wszystkie sposoby zawodzą nie zostaje nam nic innego jak tylko oddać naszemu zwierzaczkowi tą ostatnią przysługę W przypadku mojej kici podjęcie takie decyzji było tym łatwiejsze, że wet nawet nie proponował jej leczenia, jej stan już był tak zły, że szkoda było dłużej ją męczyć A teraz ta okropna pustka w domu, miseczki z resztką jedzenia i mleka, których nikt nie ma siły sprzątnąć, wyczekiwanie przyzwyczajeń pupila, które były a już ich nie ma... taka ogromna pustka. I myśl, czy aby w momencie śmierci nie cierpiała jeszcze dodatkowo, czy wet zrobił wszystko jak należy, czy jej nie dołożył dodatkowego bólu... Z takimi myślami musisz się liczyć I później przychodzi myśl, że ją już nie boli, że już ciało nie jest dla niej ciężarem, że nie widzę jak się męczy a ja z bezradności nie wiem co zrobić... To są bardzo ciężkie chwile, a podarowanie jej śmierci jest paradoksalnie najlepszym co możemy jej podarować za te wszystkie lata, które była z nami.
Życzę Ci kochana dużo siły w podjęciu najlepszej, dla Twojego pieska, decyzji. Oby stał się cud i Twoja Afka stanęła na łapki i nie cierpiała. Trzymaj się kochana, łączę się z Tobą, bo wiem jakie to trudne