[iamsolucky]

Napisane przez fiasco

Ja mam to samo! Potrafię się w autobusie, w kolejce w sklepie czy gdziekolwiek zawiesić na czyjejś twarzy, która z jakiegoś powodu mi się spodobała. I nie są to klasyczne piękności (dotyczy to obu płci). Praktycznie nigdy mi się nie zdarza zachwycić się zdjęciem celebryty - z odpowiednim, sesyjnym oświetleniem, pełnym makijażem, zwykle jeszcze wyfotoszopowane. Taka idealność mnie odrzuca Chętniej sobie popatrzę na "prawdziwą" twarz - z ziemistą cerą, widocznymi porami, zmarszczkami, zaskórnikami... Łatwiej mi się zachwycić kimś takim, kto pomimo że nie wygląda jak manekin przykuł moją uwagę. I zwykle takie twarze zapamiętuję, choć nie jestem wzrokowcem i rzadko zapamiętuję twarze ludzi, których znam

Tak swoją drogą, Azjaci (Japończycy, Chińczycy, Koreańczycy) mi się nie podobają. I wiem, że są oni bardzo różni, dostrzegam to Nawet jak są to śliczne, filigranowe Azjatki o pięknych twarzach, to jednak przeszkadza mi ta "płaskość" twarzy. Ale ogólnie lubię takie twarze o, jakby to ująć, wypukłym profilu. Gdzie nos jest znacznie wysunięty względem czoła i brody. Takie zboczenie

hah, ja odwrotnie, uwielbiam płaskie twarze i te "płaskie nosy" U Japończyków i Koreańczyków podobają mi się takie ładnie wykrojone usta i jak kąciki przy uśmiechu idą w dół Podoba mi się imidż Rinko Kikuchi w Norwegian Wood- te czarne włosy z grzywką i taka subtelna "japońska uroda". U Chińczyków lubię typ urody wąska buzia, prosty długi nos, małe wypukłe usta i takie wyłupiaste oczka

Ja się plakatami czy zdjęciami nie zachwycam bo kłamią muszę kogoś zobaczyć na żywo żeby mi spodobał, często mam tak że na zdjęciu ktoś(znajomy,koleżanka,ko lega) mi się w ogóle nie podoba a w realu tak i na odwrót-na zdjęciu super w rzeczywistości nic szczególnego i nie chodzi tu wcale o urodę ważne jest po prostu to coś w twarzy uchwytne tylko na żywo.