[kinia656]

Seona ja jak widzę że moje dziecko bierze nie swoje zabawki to mówię mu żeby zapytał bo po prostu nie wiem czyje to zresztą sama nie lubię jak ktoś bierze bez pytania.
A jak jakieś dziecko chce swoją zabawkę a mój mu ją zabrał bo nie zapytał czy może to mówię żeby oddał bo to nie jego i wtedy jak mama mówi mi "a niech się pobawi" to ja wtedy jestem spokojniejsza że ta matka zaraz na mnie nie wsiądzie że moje dziecko zabiera jej dziecku zabawki...

Ja akurat nie uważam żebym straciła autorytet, ja tak mówię "głośniej" niby do niego bo z drugiej strony chcę żeby jakiś rodzic się odezwał że to jego dziecka zabawki i że faktycznie może się pobawić.

Ja w takiej odp szukam potwierdzenia że jednak może pożyczyć a nie jako tracenie autorytetu, nie wiem czy dobrze to opisałam mam nadzieję że zrozumiesz o co mi chodzi.

Tak jak ostatnio na placu zabaw.. moje dziecko przysiadło się i odrazu brało zabawki (wracaliśmy prosto z przedszkola i nic swojego nie miał) aja podeszłam i powiedziałam żeby się zapytał czy może bo nie wiemy czyje to zabawki.. on chwila koncentracji, spuszczona głowa i cisza.. to ja powtarzam "zapytaj się kogo to zabawki bo nie wiemy czyje to" i wtedy mama się odzywa "to nasze ale niech się pobawi" i wtedy i ja pozwalam dziecku bo mam potwierdzenie od "właściciela zabawki" że faktycznie nie jest tak że "co moje to nie rusz" tylko że spokojnie może pożyczyć.

Albo mój synek wyrwał młodszemu łopatkę z rąk a to była tego młodszego.. podeszłam i powiedziałam że tak się nie robi bo to nie jego zabawka i w ogóle nie wyrywa się z rąk skoro miał tamten chłopczyk.. i że ma oddać a jego mama mówi "spokojnie, on i tak już sobie poszedł, nie popłakał się ani nic to dobrze, to niech sobie weźmie" w sensie że młodszy to sobie olał nic z tego nie zrobił i poszedł dalej więc mam się nie przejmować