[Klarissa]

Nie potrzebnie się tego wstydzisz. Dawno temu miałam chłopaka, który mieszkał w zapadłej wsi (cała wieś to 4 chałupy). Cały rok mieszkaliśmy w akademiku, ale wiadomo na wakacje rozjechaliśmy się do domów. Kiedy miałam do niego przyjechać w odwiedziny strasznie się wstydził warunków mieszkaniowych. Okazało się potem, że specjalnie na mój przyjazd wybudował w piwnicy łazienkę (dawniej po prostu nie było tam łazienki myli się w miskach) i kupił do niej jakąś używaną wannę. "Kibelek" był za stodołą - drewniany wychodek. W domu brakowało łyżek i talerzy - nie wspomnę o samym wyglądzie tego domu. Oczywiście jego niezbyt miła matka bardzo dosadnie to wszystko skomentowała (coś tam było o posranych paniusiach z miasta...). Mimo wszystko zapewniam cię, że te warunki nie tylko mnie od niego nie odsunęły, ale też w pewnym sensie zaczęłam podziwiać go, że się z tego chciał wydostać. I chociaż nie jesteśmy od wielu już lat parą to nadal mamy kontakt i widzę, że życie w tamtym miejscu sprawiło, że on robił na prawdę wszystko co umiał żeby nie musieć tam wracać. No i nie musi

Pamiętaj, że to nie ty odpowiadasz za stan tego wszystkiego lecz twoi dziadkowie i rodzice. Myślę, że mądry chłopak bez trudu pojmie, iż te warunki ci nie odpowiadają i gdybyś mogła wybierać to wybrałabyś inne. Nie ma sensu go okłamywać dalej, przecież kiedyś i tak się o tym dowie.