[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez Natii1666

A jak się teraz czujesz? Zazywasz dalej jakieś leki? Uważam, że ja mając teraz prawie 20 lat powinnam się cieszyć życiem i być szczęśliwą, mam chłopaka, przyjaciół, rodzinę na którą mogę liczyć, jednak choroba ma na mnie za duży wpływ, może z czasem nauczę się z tym żyć i będzie wszystko tak jak dawniej.

Dobrze się czuje. Mam jakieś tam pobolewania, drętwienia, problemy z oddychaniem, staram się olewać. Biorę leki też, ale nauczyłam się właśnie z tym żyć i Ty też musisz, bo inaczej będziesz cierpieć Wiesz ważna jest akceptacja, że jest się chorym i że nerwica gdzieś już w tle będzie z nami. Pomimo brania leków, czasem może złapać lęk, dlatego ważne żeby nie wpadać w panikę i dodatkowo się nie nakręcać tylko podchodzić spokojnie. U mnie akceptacja nastąpiła dopiero 2 lata temu kiedy sięgnęłam już dna z tą chorobą i stwierdziłam, że tak nie może być. A wcześniej usilnie nie wierzyłam psychiatrze i szukałam sobie ukrytej choroby fizycznej. Teraz jak mnie złapie lęk to nie wpadam już w panikę tylko staram się wyciszyć. Naprawdę lepiej mi się żyje.

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1162206&page=31 wejdź tutaj i poczytaj Nie jesteś sama !