[zwyklakobietka]

Dziekuję za Wasze zaintertesowanie moim postem.

Mój TŻ nie jest chodzącym złem, przedstawiłam jedynie jego wady (delikatnie mówiąc), ich część, które mnie przerastają. On ma dobry kontakt z dzieckiem itd ma też zalety niemniej jednak jeśli ktoś mnie traktuje tak jak mnie traktuje to zalety w takim przypadku schodzą na dalszy plan - o ile w ogóle nie tracą na znaczeniu.

W sytuacji używania siły w takich sytuacjach właśnie on nie traktuje tego jako gwałt - nawet się taki uśmiech pojawia.... on nie robi tego z zaciśniętymi zębami i złością tylko delikatnym uśmiechem i czułymi słowami jakie wtedy do mnie mówi. Traktuje to jako oczywistość, że jestem żoną i mam być dostępna. Kiedy mu niedawno powiedziałam, że to jest gwałt i coś takiego ma miejsce również w małżeństwie to wykpił to. To nie ma znaczenia czy on z tego kpi czy nie ponieważ z tego co się orientuję to przepisy prawa tutaj są dość jasne. Ostatnio kiedy to miało miejsce już nie miałam się siły opierać, rozebrał mnie i zrobił w kilka minut swoje. Nie mam siły opisywać jak się wówczas czułam. Takie sytuacje "wymuszeń" były 5 razy.

Odnośnie miejsca do mieszkania w razie sytuacji kiedy byśmy rozeszli to rodzina by mi pomogła i miałabym gdzie mieszkać, na początku na pewno u rodziców. Moja sytuacja z brakiem możliwości podjęcia pracy w najbliższym czasie nie ułatwia. Oczywiście, że w razie rozstania pojawią się alimenty i dodatkowo skromna pomoc od rodziców, potem kiedy wrócę do pracy byłoby na wszystkie normalne potrzeby mnie stać.

Byłam mu bardzo oddana i tłumaczyłam sobie to przez lata, że może ja mam jakieś nadzwyczajne oczekiwania wobec niego. Teraz wiem, że mam prawo do swoich oczekiwań: do traktowania "na równi", mam prawo do rozmów nie tylko o zakupach, do współdecydowania itd. Przez lata sex z nim sprawiał mi przyjemność ale przez ostatni czas już tak nie było, czułam sie jak osoba, która w innych dziedzinach się nie liczy ale w tej właśnie się liczy - musi być dostępna... bo przecież mężczyzna tego potrzebuje. TŻ nie jest jakimś napaleńcem w tym to fakt ale tłumaczy, że on tego w normalnej częstotliwości potrzebuje i jego tak naprawdę nie obchodzi mój punkt widzenia, moje potrzeby, moje postrzeganie małzeństwa, rozmów itd.
Ja sexu też potrzebuję to oczywiste ale niestety nie w takiej sytuacji.

Boję się, że to wszystko na moją psychikę wpływa degradująco z czego do końca na ten moment sobie nie zdaję sprawę i to wszystko wyjdzie we mnie na wierch po jakimś czasie.


Dziękuję za zainteresowanie moim postem i pozdrawiam.