[soley1]

A mnie sie wydaje to tylko kwestia dobrego nastawienia i przygotowania dziecka.Wiadomo ze jak cos sie dzieje nagle jest wiekszym szokiemi reakcja moze byc najrozniejsza.Dziecko nie jest zazrosne same z siebie tylko wtedy jest gdy je do tego sprowokujemy. Np, obcalowujac nowe malenstwo zapominajac ze jest jeszcze drugie ale starsze.
Mam corke 3 lata, i jestem w 9 miesiacu ciazy.Juz teraz nie moze sie doczekac mlodszej siostry. Przez cala ciaze tlumaczylam malej co jest w brzuszku , dlaczego rosnie, glaskalysmy razem , razem tez chodzilysmy na sluchanie serduszka do poloznej... Caly czas tez malej powtarzalam ze bedzie drugie malenstwo i takie bezbronne , trzeba bedzie sie nia opiekowac , delikatnie obchodzic itp.Zeby nie czula sie odtracona a przede wszystkim zeby zdaawala sobie sprawe Z tego ze wszyscy razem tworzymy rodzine i musimy sie nawzajem troszczyc o siebie i nie ma konkurencji.
W momencie przyjscia na swiat drugiego dziecka , trzeba kochac jeszcze bardziej te starsze. Kazde zmiany zachodzace w zyciu sa dla dziecka trudne a co dopiero taka zmiana. Trzeba w tym czasie okazywac jeszcze wiecej ciepla i czulosci , przytulac kiedy tylko bedzie chcialo i ile chcialo zachecac do opieki ,do pomocy mamie i tacie zeby to dziecko czulo sie jeszcze bardziej potrzebne a nie odtracone i zostawione samemu sobie.
Wiem ze to bedzie trudne zwlaszcza na poczatku gdy sie jeszcze zle czujemy, noce nie przespane ale warto sprobowac.I nie martwic sie na zapas ze cos pojdzie nie tak.