[amyz]

Napisane przez maarthusia

Ja to naprawdę jestem aspołeczna od kilku dni jedna koleżanka z pracy raczy mnie opowieściami o swoich dzieciach za pierwszym razem przez grzeczność posłuchałam i uśmiechałam się no i teraz codziennie mam referat, co dzieciaczki robiły dnia poprzedniego ludzie chyba mózgu nie mają myśląc, że kogoś to obchodzi
Wczoraj udawałam bardzo zajętą i sobie poszła, ale dziś widzę, że już krąży czyhając na mnie

biedna. Współczuję. Ja zawsze hamuję takie zapędy mówiąc że ja to tak po prawdzie strasznie nie lubię dzieci wtedy otrzymuję zszokowane spojrzenie , niedowierzanie w oczach i odsunięcie na bezpieczną odległośc jakbym miała dżumę co najmniej ale więcej mi takich rzeczy nie opowiadają