[dor6]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;6420717 1]Ja lubiłam Gombrowicza, Dostojewskiego, Tołstoja i jak już mówiłam - egzystencjalistów i te wojenne okropieństwa w stylu 'Medaliony' czy 'Archipelag Gułag'.
Sienkiewicz to moje cierpienie.[/QUOTE]

O to tak jak ja. Miłość do egzystencjalistów mi została, nawet po pewnym czasie doktorat z nich zrobiłam.

Okres nastoletni przechodziłam ciężko, chciałam świat zbawić, broniłam wszystkich, którym działa się krzywda. Nie muszę chyba wspominać, że po d..pie i głowie zebrałam parę razy. Na wagary chodziłam, ale od razu przyznawana się mamie, nie usprawiedliwiała mi tych nieobecności, bo uważała, że dokonałam wyboru i powinnam przyjąć odpowiedzialność, przyjmowałam, ocenę z zachowania zawasze miałam obniżoną.
Mama miała ze mną siedem światów, bo do tego jeszcze nadwrażliwa byłam. Wydaje mi się, że poradziła sobie z moim wychowaniem świetnie.
Chłopcy mną się interesowali, osobowością i inteligencji ich czarowałam, bo wygląd to raczej przeciętny. Tak też poderwałam swojego TŻ

Lecę nadrabiać.