[aniyam]

Napisane przez maarthusia

Ojej

Ja w sumie niedawno dojrzałam do takich wniosków. Mam fajną pracę, super atmosferę, dobre zarobki, ale niestety nie rozwijam się tak, jakbym chciała, nie mam raczej szans na awans itp. Kilka lat temu aplikowałam do większej firmy, byłam nawet na kilku-etapowej rozmowie kwalifikacyjnej. Zarobki niewiele większe, ale możliwość awansu - niestety także wyścig szczurów, podkładanie przysłowiowej świni itp. na porządku dziennym. Pracy nie dostałam, bardzo to wtedy przeżyłam, ale wyszło na dobre Tż mi zawsze powtarzał, że spokój jest na wagę złota, żadna super praca, wysokie stanowisko nie jest warte naszego zdrowia

Święte słowa, ja byłam młoda i głupia, miałam to wszystko co pisałaś a w gratisie niepłatne nadgodziny, ciągle opierdziele, ciągle mało i mało, w gratisie dostałam też nerwicę, pół roku na zwolnieniu lekarskim, już nie wspomnę o nieprzespanych nocach i ciągłym płaczu. Jak rano wstawałam do pracy to pierwsze co to wymioty w łazience, a wieczorem po pracy płacz i znowu wymioty i brak snu. Nawet jakieś nagrody ( np miałam 11 dniową wycieczkę na Lazurowe Wybrzeże ) czy szkolenia, wypady integracyjne, duża wypłata itp mi tego nie rekompensowały. Kiedy rzuciłam to wszystko w pierony okazało się też, że nie mam ani faceta ani przyjaciół, była tylko praca i wyścig szczurów. Na szczęście wszystko szybko odbudowałam ale ile wysiłku w to musiałam włożyć i jak było ciężko to moje