[MissChievousTess]

Też na mnie choroby spadły. I to w najlepszym okresie na studiach, po zasłużonych stypendiach, wymianie zagranicznej. I co?
I okazało się, że istnieją urlopy chorobowe, zwolnienia lekarskie, możliwość przywrócenia terminu czy wznowienia studiów.
Świat się nie zawalił.
Moje doświadczenie życiowe?
Na wiele rzeczy może być w życiu za późno, ale dokończenie studiów się do nich nie zalicza jeśli komuś tylko na studiach zależy.
Zresztą sama zobaczysz jak coś zawalisz i uda Ci się to odkręcić i świat się nie zawali.
Jak dla mnie masz problem...z perfekcjonizmem. Da się z tego wyjść.

---------- Dopisano o 00:01 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:54 ----------

Napisane przez PytamIBladze

Mam myśli: nie nadaję się tu, nie będę w tym dobra nigdy..

To kwestia wychowania, a konkretnie tego jak się socjalizuje dziewczynki. Chyba Karolinska Institutet prowadziło o tym kiedyś badania. W skrócie chodzi o to, że dziewczynki uczy się, że od razu mają robić coś dobrze, a chłopców zachęca się do nieprzerywania wysiłków mimo błędów. Stąd np. przekonanie dziewczynek, że nie mają talentu do matematyki czy informatyki i brak takich przekonań u chłopców.
Rób jak chłopcy. Do skutku, metodą prób i błędów.
Jak chcesz porównywać to swoje obecne osiągnięcia do swoich wcześniejszych. Nie porównuj się do innych tylko do siebie samej.
Tak się ocenia dzieci w krajach skandynawskich i świetnie to działa.

---------- Dopisano o 00:08 ---------- Poprzedni post napisano o 00:01 ----------

O perfekcjonizmie sobie poczytaj. Szczególnie o kobiecym perfekcjonizmie bo szczególnie w Polsce to taka kobieca specjalność.
No i pomyśl, że naprawdę studiujesz dla siebie.
Nie po to by ktoś oceniał Twoje zdolności, Twoją inteligencję itd., ale po to żeby dowiedzieć się więcej o czymś, co Cię choć trochę interesuje albo po prostu o tym co może Ci się kiedyś przydać w życiu.