[giganciara]

Wiesz, może spróbuję Ci doradzić... Bo byłam w sytuacji odwrotnej, czyli na miejscu Twojego byłego. W prawdzie nasz związek miał dużo więcej wad... ale sytuacja ta sama.

Zostawił mnie. W jednej sekundzie zniknął, bez tłumaczeń, potem rzucił tylko że brakowało mu wolności. Szalałam. Płacz, błagania, prośby, by wrócił... Zbywał mnie, lodowatym głosem, jakbym była dla niego śmieciem i nigdy nic nie znaczyła. Mówił, że nic nie znaczę dla niego, żebym się wynosiła z jego życia.

A zrozmiałam, że to nie moja wina, że mnie krzywdził, że skoro z dnia na dzień przestał mnie kochać to nie jest mnie wart.

Twój były pewnie pomyślał to samo.

I wiesz co zrobiłam? Na siłe szukałam miłości, chciałam się zakochać i zapomnieć. I spotkałam na swojej drodze człowieka, o którym wiedziałam dużo, wiedziałam przede wszystkim, że jest bardzo dobrym człowiekiem, wiedziałam, że nie umiał by mnie skrzywdzić. I wmawiałam sobie tę "miłość", chciałam się w nim zakochać, naprawdę. Starałam się, angażowałam w znajomość. Ale nie poczułam nic. Już wiem... nie da się przestać kochać z dnia na dzień.

Ani ja jego, ani on mnie nie przestał kochać. Tak się nie da.

Masz szanse, duże szanse. Walcz.