|
Dot.: Pierwsza dziecko po 30.
Hej!
Mój synek ma już 3 miesiące. Musze powiedzieć że początki były dla mnie ogromnie trudne. Poród miałam bardzo ciężki i musze powiedzieć że miłość macierzyńska rodziła się powoli. Może dlatego że jak mi go położyli na brzuchu to musieli mnie jednocześnie na żywca szyć co bolało bardziej niz sam poród. Wcale mi się nie podobał, ciągle płakałam. Pierwsze tygodnie cała byłam obolała, dziecko non stop wisiało na piersi, ja w chwilach kiedy mogłam spac ze zmeczenia nie mogłam zasnąć, masakra...
No a teraz jak mały zaczyna dzień od bezzębnego uśmiechu od ucha do ucha i radosnych pisków kompletnie zwariowałam. Brakuje mi trochę dawnego życia , szczególnie uczucia wyspania... Ale radośc jaką daje mi ten brzdąc bardzo to rekompensuje. No i pomaga świadomość ze to nie będzie trwać wiecznie.
Drugie dziecko planuję ale za 3-4 lata.
|