[201612060923]

Ja też kiedyś bardzo obgryzałam paznokcie.
Zaczęłam w połowie 4-tej klasy podstawówki i obgryzałam tak przez 1,5 roku. Moje paznokcie były wtedy ziarnkami grochy z postrzępionymi brzegami-jakby ktoś rwał po nich niesamowicie ostrym, metalowym pilnikiem. Nigdy nie mogłam ich zapuścić, były cienkie jak bibułki, nakrapiane białymi plamkami. Okropne. W wakacje kiedy miałam iść do 6-tej klasy postanowiłam sobie-koniec z tym. Żadne gorzki lakiery nie pomogą, naprawdę. Dla mnie najlepszym sposobem był syrop na kaszel Sinecod. Był on traumą mojego dzieciństwa-jakieś słodko-gorzki ohydne coś, na samą myśl o nim chciało mi się wymiotować. No i dzięki temu nawet nie zbliżałam dłoni do zębów
Poza tym starałam się czasem robić taki wypasiony manicure-no bo jak napracujesz się, pazurki będą ładne to masz to niszczyć? Czasami prosiłam o to starszą siostrę, ona umiała zrobić ładne pazurki wtedy. Naprawdę, jak widzisz takie ładnie pomalowane paznokcie to aż szkoda ich obgryzać. No i motywacja! Wystarczy sobie pomyśleć jak to będzie kiedy skończymy z nałogiem, kiedy będziemy mieć ładne paznokcie. To pomaga, nawet w trudnych chwilach kiedy po te paznokcie chce się sięgnąć i poobgryzać.
Walczyłam kilka miesięcy z obgryzaniem. Kiedy już skończyłam byłam nieco rozczarowana, że te paznokcie były nie takie jak chciałam. Ale nie wracałam do nałogu i po dwóch latach malutkie, zaniedbane paznokcie zamieniły się w całkiem ładne. Po prostu trzeba być cierpliwym, bo idealny efekt wymaga czasu Ale to naprawdę się opłaca! Ja też często chciałam się poddać, ale po prostu pomyślałam, że już tyle czasu nie obgryzałam i teraz mam sobie tak po prostu odpuścić?
Wrzucam zdjęcie aby pokazać moje powody do dumy. Jest fatalnej jakości i lepiej oglądać je w miniaturce-po otworzeniu nie jest zdjęciem tylko rozmazanym czymś...