[rumiana]

Odciski- moja zmora tamtych wakacji. Rodzina nie mogła patrzeć na moje nogi, a babcia mówiła, że aż płakać jej się chce jak patrzy na moje stopki. Ciągle tylko pytała jka ja moge tak chodzić? Miałam ich bardzo dużo ok. 7 na jednej stopie :/ Bolały mnie tylko jak dużo chodziłam, więc nie zawracałam nimi sobie zbytnio głowy. W klapkach też nie były widoczne, bo były pod stopą. Jednak zaczęły bolec coraz bardziej, zrobiły się duże korzenie tych odcisków. Zaczęłam z nimi walkę, lecz byłam niesystematyczna. Próbowałam różnych płynów i maści. Najbardziej chyba pomogła mi maść na odciski w takim okrągłym pudełeczku. Jest bardzo tania. Smarowałam nią odciski, przykładałam plastry i spałam w tych opatrunkach. Skóra strasznie chodziła, lecz ja nie dawałam za wygraną. Aha, przed nałożeniem maści stopki trzeba dobrze wymoczyć. Następnie wyrastały mi jeszcze większe skorupy na odciskach, które trzeba było wycinać. Zawsze mama robiła mi to skalpelem. Trzeba było wiercić stopę, do tego momentu aż wyrwie się korzeń. Im dłuzej się zwleka z pozbyciem się tych szpetników, tym głębiej on wrasta. Zrobiłam tak może z 6 razy. Później znowu zapomniałam o nich. Bo przez te zdarte skóry nie mogłam wcale chodzić. Nie zwracałam na nie wcale uwagi, aż tu nagle jesienią patrzę sobie na moje stópki, a tu ani jednego odcisku!!! Normalnie szok, nie wiem jak to się stało, ale jestem bardzo happy, że pozbyłam się tego problemu, mam nadzieję, że raz na zawsze!