[evcia1711]

Ehhhh takie to ciężkie. nie napisałam ze od 3 miesiecy szukam pracy a dzieci mam zapisane do przedszkola. czesto rozmawiam z mama i ona wlasnie mowi ze powinam pojsc do pracy moze wtedy sie wszystko zmieni ale poki co nie zapowiada sie na lepsze zycie. ja jescze łudze sie ze on sie zmieni ale to chyba juz nie jest mozliwe. wczoraj oswiadczyl mi ze ma zamiar chodzic na treningi kickoboxingu dwa razy w tygodniu wiec powiedzialam ze raz oczywiscie ale nie dwa powniewaz jestes potrzebny tutaj w domu wtedy on stwierdzil ze robie mu na zlosc, ze to jakis cyrk. wrocilam ze szkoly bo chodze dwa razy w tygodniu (on tez chodzil ale jemu sie nie chce) wrocilam a on ani slowe sie nie odezwal poszedl po prostu spac a ja juz nie majac sil po prostu zaczynam coraz czesciej plakac mowie mu czy moze mnie przytulic a on ze nie i odwrocil sie plecami . to naprawde jest masakra jak mozna tak traktowac druga osobe mowi ze w dzien mu robie awantury a wqieczorem chce zeby mnie przytulil. w zyciu nie pomyslalabym ze bede prosic sie o chwile czulosci. chciałabym odejsc ale tak bardzo boje sie samotnosci mam nadzieje ze zdobede sie na dwage kiedy juz znjade prace bo narazie pracuje tylko na czarno w kazda sobote a o tak jak mowicie jest PANEM I WLADCA nic do niego nie dociera, on potrzebuje porpostu wolnosci a tutaj dwujka dzieci i marudząca baba w domu. zaczynam powoli poadac w jakis dolek nie che mi sie wychodzic z domu na zakupy czy cos Boze jak ja mogłam na to pozwolic.