[ysabell]

Wielkie dzieki za odpowiedź
Postaram się o Nim zapomnieć. Nawet to nie jest takie ciężkie w tej chwili.
Moja miłośc już została tak mocno zachwiana przez te ostatnie miesiące, że to co się teraz stało jest tego naturalną konsekwencją. Apogeum bólu juz przeżyłam tej nocy po Manufakturze, to wtedy wszystko pękło.

Ale tak strasznie mi żal tych dwóch straconych lat Tych wspólnych planów. Byłam pewna, że za niego wyjdę. Głupia-młoda-naiwna ja.

Odnowie moje pasje, stare znajomości. Może coś jeszcze z tego da się wykrzesać. Jak się odezwie, to będę się wtedy martwić co zrobić - na pewno nie pozwolę mu wrócić na warunkach, jakie były do tej pory. Pierścionek siedzi schowany w pudełeczku i pewnie tak zostanie, urocza pamiątka.

Eyo, on na pewno niedługo się złamie i przeprosi. Po takim szmacie czasu jemu pewnie zależy równie mocno, co Tobie. Kłótnie też sa potrzebne w związku, oczyszczają atmosoferę. Niestety u mnie było ich dużo za dużo.

Czytam dalej tą książkę, całkiem ciekawa Pozwala lepiej zrozumieć facetów. I daje mi nową nadzieję.