|
Dot.: egoista??? moze niewiedza??
Pewnie, że tak!
U mnie było na początku troszkę odwrotnie... To on stawał na głowie, żeby mi było dobrze, a ja jakoś nie umiałam. Znaczy wiedziałam co i jak....;-) bo nie był moim pierwszym, ale jednak coś mnie jakby paraliżowało...Kazdy z facetów jest inny (tak samo kobiety) i jakby bałam się (choć nie wiem czy to dobre słowo) czy jemu się spodoba to co i innym się podobało....
Ale wszystko się unormowało....
W sumie dwa czynniki na to wpłynęły. Jeden i chyba najważniejszy to długość bycia ze sobą, porzucenie skrępowania itp, a drugi to właśnie rozmowa....bardzo, bardzo delikatna i czuła. Nie na zasadzie żeby usiąść za stołem na przeciwko siebie i rozmawiać, tylko leżąc, wtuleni.... Bardzo mi ona pomogła. No i pomogły mi tez "instrukcje" tego typu, że jak coś robiłam to mówił mi np. o tak jest super, tak najbardziej lubię itp....
Z czasem skrępowanie zupełnie ustało do tego stopnia że normalnie rozmawiamy, czy piszemy do siebie smsami jak mamy ochotę dzisiaj....bo to (przynajmniej u nas) nie jest tak że zawsze lubimy np. od tyłu a szybko itp... Tylko raz np. bardziej brutalnie, inny raz bardzo delikatnie i długo....
Często robimy to spontanicznie, ale też czasem właśnie fantazjujemy smsami kto co komu zrobi a potem to realizujemy... I to jest super! Po roku naszego związku nie mogę mieć (ani mój TŻ jak mówi) ŻADNYCH ZARZUTÓW do tej swery naszego życia. Bo z dość pokracznej wyszła wręcz idealna ;-)
|