[shakisis]

Witam wszystkich i dziekuje za odzew.

Niestety nie moglam uczestniczyc na biezaco w dyskusji ale juz powrocilam. Dziekuje za slowa pocieszenia i ostre slowa krytyki, wiem ze na nie zasluzylam.
Zdaje sobie sprawe ze jestem skonczona idiotka i postapilam jak dzieciak... ale coz tego juz nie moge zmienic, nie probuje sie tez usparwiedliwiac... Zasluzylam na to... Ale nie kazcie mnie tak surowo.. Kazdy zasluguje ma szanse, i ja bardzo ta szanse chcialabym dostac zwlaszcza od niego
Nie wiem co mam robic tak naprawde... Tez daje mi to do myslenia ze facet po tyg poznaje kogos, a po 3 jest juz zakochany... to bardzo boli... ale chce walczyc, podpowiedzcie jak? Nie ulega watpliwosci ze jest bardzo dumny i chce przede wszystkim zapomniec.. Ale to byla wielka milosc i ciezko mi sie jest pogodzic ze juz jej nie ma! Szkolna milosc, ktora przeradzala sie w powazny zwiazek, to ja sapnikowalam i nie umilam o tym rozmawiac, nie umilam rozmawiac o tym, czego sie boje a balam sie przyszlosci.. Teraz juz wiem, ze sprawdzajac swoje uczucia nie mozna ranic i lekcewazyc innych!!! Co moge Wam powiedzic, Kocham go do szalenstwa... ale przekonalam sie o tym bolesnie raniac druga osobe!!!