[one_shot]

U nas co prawda mała spała od początku u siebie w łóżeczku ale zawsze tak blisko naszego łóżka że mogłam ją pogłaskać jak się w nocy przebudziła. Nigdy mi poważnie nie chorowała, bo katar to nie choroba, aż do 2 urodzin kiedy to przeszła ostre zapalenie oskrzeli jedno po drugim a później jeszcze złapała rotawirusa jakby było mało. Od tego czasu mała co noc przychodzi do nas ( a wcześniej spała już sama u siebie w pokoju) a my nie możemy się wyspać - mała strasznie się rzuca, kopie. Od 2 tygodni walczymy z tym bo już nie dajemy rady, mąż rano musi wstać do pracy. Więc łóżeczko znów wróciło do nas, mała ma mnie na wyciągnięcie ręki, no i wsadziliśmy na nowo pręty w łóżeczko żeby sama nie mogła wyjść. Już 2 noce były bez budzenia się małej, ale bardzo się awanturowała. Na samym początku nie obyło się bez mojego siedzenie na łóżku i trzymania jej za rękę tak wyła. Dobrze że sąsiedzi w dużej mierze sami posiadają takie dzieci jak moje to nie maja pretensji o nocne wycie a w bloku się przecież nosi dobrze dźwięk szczególnie w nocy.
Życzę cierpliwości, mały w końcu sam zrozumie że w łózeczku samemu lepiej.