[Muesli]

Witam!
Nie wyobrażam sobie życia bez mojego TŻ, wolałabym umrzeć niż go stracić. Teraz jest dobrze, pracuję nad sobą, mam nadzieję, że już tak zostanie... ale w naszym 4letnim związku było bardzo wiele burzliwych momentów, wręcz niezliczona ilość. Nie zerwaliśmy, mimo, że było na ten temat wiele rozmów i to ja w większości tych przypadków nalegałam, abyśmy dali sobie kolejną "ostatnią" szansę.
Jestem zazdrosna i zaborcza, chociaż po rozmowie, która jakiś czas temu przeprowadziliśmy wreszcie do mnie dotarło, że to ja jestem tą jedyną (wcześniej nie miałam powodów, żeby myśleć, że jest inaczej... to właśnie był mój problem) i wiem, że nie muszę się niczego obawiać... to niesamowite...ale po 4 latach wałkowania tego tematu ja dopiero teraz czuję się spokojna. Jestem szczęśliwa z tego powodu, mam nadzieję, że "wyleczyłam" się na zawsze.
Bardzo kocham mojego partnera, nad życie, ale nie wiem czy kocham za bardzo. W każdym razie bardzo Was rozumiem...
pozdrawiam!