[gosi5]

1. Czy wzięłabyś z nim ślub bez gości, bez pięknej sukni, przyjęcia i bez prezentów, tylko po to by być jego żoną?

Dobre pytanie, chociaz przez nie troche odbiegnę teraz od tematu.
Pewnie dostanę ciegi z ato copowiem, ale niestety myślę, czytajac zreszta wizaz, że wiele z przyszłych PMek kategorie ślubu rozpatruje pod katem sukni, wesela itp. i paradoskalnie łatwiej sobie teraz wyobrazić, że za TŻ na koniec świata w jednej sukience, niż ze tej białej nie będzie, bo ślub nie wiedziec czemu =biala suknia itp.. Bo będąc zakochanym myślimy w mocno różowych okularach i wierzymy ze można góry przenosić, wiele z wypowiedzi wizażanek jest strasznie "różowych" - wszystkie kochaja, wszytskie ufaja i wierzą że to na całe życie, a czy kóraś z Was zastanowiła sie ile z tu obecnych PM bedzie za kilk lat po rozwodzie? Niestety statystyki mówią ze wiele z nas....
A przeciez malo która z tu wypowiadajacych sie ma jakiekolwiek dylematy przedślubne, czy to ten czy to nie ten itp....
Nie znam recepty na długo i szczesliwie, ale rozumiem rozterki koczkodanowej. choć uwazam ze za daleko zaszła w zwiazku zeby to ukrywac przed K, a jednoczesnie wiem jak ciezko przekreślic zwiazek, zwłaszcza jeśli na pozór wszytko sie układa....
Abstrahując, mówicie, że nie ma juz nagonki, jak przed laty na 30 letnie stare panny. No fakt mało kto takich sformułowań używa, granica wieku sie przesunęła, teraz są singielki, ale jednak myślę, że taki balast wciaz tkwi w świadomosci wielu kobiet, ze jak juz o rekę poprosił to nie wypada odmówić, no bo jak odmówi to zostanie sama, stara panna itp. Taki balast, którego dla zdrowia psychicznego być nie powinno. Wciaz sie przeciez mówi, życzy przy okazji świat, żeby była szczęśliwa=znalazła meża, jakoby ten mąż szczęscie miał gwarantować....złudzenia zakochanych, bo zycie nie chce być takie proste.