[bizneswoman]

Napisane przez Rena

Zgadzam sie z tym wyrzucaniem zwlaszcza i czytaniem w myslach. Akurat powiedziec grzecznie i z argumentami mu mogla. Czemu ma sie nie dzielic marzeniami nawet gdyby to wspolna budowa palacu miala byc ale wypominanie, fochy i oczekiwanie, ze on sam zaproponuje jest gruba przesada.

Tak samo on pyta z czym na urodziny, ona zamiast mu powiedziec ze siostra lubi np czerwone wytrawne to znow foch.

Komunikacja i jeszcze raz komunikacja. Plus to ze facet serio ma prawo odmowic. Kobieta ma prawo mu powiedziec swoje oczekiwania, a mezczyzna moze powiedziec nie. I na odwrot. Przynajmniej jest konfrontacja.

Co do tego wina to mnie nikt nie musi mówić co kupić co zanieść bo po prostu znam się na rzeczy a on nie. Nie mam zamiaru za każdym razem uczyć i mówić jak ma się zachować.

Mieszkanie po kilku miesiącach to nie takie straszne rzeczy tym bardziej jak się ma po 31 lat, a znam przypadki gdzie po 6 miesiacach ludzie idą przed ołtarz więc zamieszkanie czy pomieszkiwanie po 6 miesiącach to też nie katastrofa.

Ale powiem Wam dziewczyny że wreszcie z nim zerwałam.
Nie dlatego że nie kupił czy nie postawił ABSOLUTNIE tylko o jego postawę o podejście. Każdy sobie, nie było MY tylko JA. Tak byłoby również w życiu. Jest to przykre bo było to przyzwyczajenie, jakiś tam rodzaj więzi, ale gdy przypomnę sobie te chore sytuacje to wcale tego nie żałuję.

I nie chcę wcale gwiazdki z nieba. Tylko normalnego faceta , prawdziwego męzczyzny, szczerego który zadba o mnie, nie pozwoli bym czuła się przy nim źle i niekomfortowo. Zresztą...każda z nas ma przecież inne wymagania. Tak czy siak...dzięki Wam wszystkim za rady