[Erato]

Dla zainteresowanych peelingiem pirogronowym, znalazłam takie coś:
Co to jest kwas pirogronowy?
Kwas pirogronowy to alfa-ketonokwas o trzech atomach węgla (CH3CO-COOH), różni się on od kwasu mlekowego (alfa-hydroksykwas), z którym jest w fizjologicznej równowadze, poprzez obecność grupy ketonowej w pozycji alfa zamiast grupy hydroksylowej. Kwas pirogronowy jest obecny w naturze (jabłka, sfermentowane owoce, ocet) i posiada właściwości sebostatyczne, dermoplastyczne i antymikrobowe.
W stężeniach powyżej 50% kwas pirogronowy ma bardzo silne działanie i szybciej penetruje w skórę. Siła kwasu pirogronowego może zależeć od natury chemicznej stosowanego rozpuszczalnika, a w szczególności od ilości wody, która jest w stanie zmniejszyć siłę kwasu i samego rozpuszczalnika.
Kwas pirogronowy stosowany w stężeniach niższych od 50% i pozostawiany na skórze krócej niż 1-2 min., pozwala na wykonanie peelingu powierzchniowego. Jeżeli nakłada się więcej niż jedną warstwę i pozostawia na skórze dłużej niż 2-3 min., może pojawić się efekt zbielenia "frost" (nawet przy stężeniach poniżej 50%), który określa poziom penetracji na poziomie warstwy brodawkowatej.

Na poziomie naskórka kwas pirogronowy zmniejsza przyleganie pomiędzy korneocytami co powoduje utratę łączności między komórkami kolczystymi (akantoliza) i w następstwie następuje ścienienie warstwy rogowej. Działa rozjaśniająco i zwiększa świetlistość skóry.
Na poziomie mieszka włosowo-łojowego kwas pirogronowy ma wysokie właściwości penetracyjne i bakteriostatyczne (znacząco obniża miejscowe pH) oraz działanie komedolityczne (przeciwzaskórnikowe), redukujące przyleganie keratynocytów ścianki gruczołu. Ma silne działanie regulujące sebum i zmniejszające tłustość skory łojotokowej i trądzikowej.
Na poziomie skóry właściwej stymuluje powstawanie kolagenu. Stymulacja i ponowne modelowanie skóry właściwej (neosynteza glikoprotein, kolagenu i włókien elastyny) są intensywniejsze niż po peelingach glikolowych, są one natomiast porównywalne do tych po peelingu TCA. Zestawienie badań histologicznych skór poddawanych działaniu różnych substancji aktywnych zawartych w peelingach wykazało, że kwas piorogronowy powoduje zaczerwienienie porównywalne z tym po zabiegu kwasem glikolowym (bardzo delikatny rumień) oraz podobnie jak po zabiegu TCA, pobudza produkcję nowego kolagenu, która jest większa niż po peelingach kwasem glikolowym. W odróżnieniu od TCA, kwas pirogronowy nie wywołuje dyskomfortowych dla pacjenta defektów estetycznych (pojawienie się krost i utrzymującej się ciemnej pigmentacji).
Wskazaniami do peelingu kwasem pirogronowym są: trądzik w fazie aktywnej, trądzik różowaty, blizny potrądzikowe, zaczerwienienie skóry u osób z policytemią, kuperoza, łojotokowe zapalenie skóry, keratoza trądzikowa, dyskeratoza, hiperkeratoza, keloidy, hiperpigmentacje pozapalne i potrądzikowe, melazma, chloazma, fotoaging.
Głównymi przeciwwskazaniami do kwasu pirogronowego są: infekcje skórne w fazie aktywnej (nawroty opryszczki), zapalenie tkanki łącznej, zaburzenia psychiczne, alergie na substancje stosowane w peelingu lub w produktach do terapii domowej. Podczas doboru peelingu należy ocenić fototyp pacjenta, stopień fotostarzenia lub obecność blizn i keloidów.
Peeling może być powtarzany co 15-21 dni.

To wszystko pochodzi ze strony bio-med.pl