Wiersze własne - poetycka esencja

HAMALIELKA · 2009-09-07, 23:12

Witam.

Mam nadzieje,ze znajde tu osoby, które od czasu do czasu tworza cos własnego.
Serdecznie zapraszam to wspolnych refleksji , a tymczasem wklejam pare swoich wypocinek poetyckich .

Jednostka Upadła

I teraz gdy juz rozumiem wszystko,
Nie musze wiecej oglądać sie za siebie.
Nawet nie dostrzagałam tego co mam blisko.
Nawet nie sądziłam ,ze mogłabym stracic Ciebie...

Zapatrzona w swoje beztroskie życie,
Gloryfikując swoje wyuzdane wizje .
Myslałam o tym i pragnełam skrycie,
Nie bacząc na przeciwnosci i kolizje.

A teraz powracam myslami do tego,
Co tkwilo cały czas w ziarnach goryczy.
Tak trudno dopatrzyc błędu swego.
Tak trudno uznac cos za niskazitelny wyczyn.

Poległam przy bramach piekielnych.
Uciekłam jak tchórz odbierając sobie życie!
Wrociłam do ludzi sobie na zawsze wiernych,
Nie bacząc na to co myslicie...

Zyskując cos, tracimy inne.
Serce zaplątane w pajączynie uczuć.
A przecież ono takie niewinne.
A przecież na zawsze mogło cos poczuć...

To nie smierć jednostki nastała,
Czy upadek kolonijnych przepasci.
Tu umarła Polska cała,
Czyli serca polskiej maści...!

HAMALIELKA · 2009-09-08, 12:36

Apel duszy o mądrość nieugiętą Twą

Dosc juz niepotrzebnych reminisencji z przeszłosci!
Dosc juz zapatrywan w pretensjonale widma całosci!
Dzis staram sie byc wyrozumiała i mądrzejsza,
Dzis jestem swym ideałom bardziej wierniejsza.

W pogoni za szczesciem zaplątanym w uwikłane sprawy,
W pogoni za pieknem bedącym kwintesencją naszej postawy.
By ujrzec tą radosc iskierną w Twych oczach,
By ujrzesc wyjscie z sytuacji nie spiąc po nocach.

Opowiedz mi prosze mój Charli co nas czeka za lat pare?
Opowiedz mi prosze jaką ceną bede musiała odkupic swą karę?
Wszak bluźnię codziennie przeciw Tobie ironicznie-protekcyjną postawą.
Wszak Ty codzien ujarzmiarz mnie życzeń mych strawą.

Lecz ja tylko nieszkodliwy kabotyn przy Tobie,
Lecz ja tylko zgrywam sie we własnej osobie.
Na wskroś zdeprawowana swą zagładą nicości,
Na wskroś zniszczona swą rezerwą miłości.

Przybąć na skrzydłach anielskich ratując mą dusze!
Przybąć Charli nasączając me mysli tym co zrobic musze!
Tyś mą ostanią deski ratunkiem myslą przewodnią,
Tyś mym na wieki bratem i siostra przyrodnią...

Do Ciebie swój apel po stokroć wznosze,
Do Ciebie mówie zawsze tylko " Charli Prosze..."
Nawet gdy gorycz napelnia me mysli przeklete,
Nawet wtedy wiem,ze prosby me bedą przyjete.

selfish · 2009-09-08, 20:09

Czy jesteś gotowa na krytykę?

Serendipity · 2009-09-09, 07:35

Jest już taki wątek zatytułowany Wasze wiersze, znajdź go i napisz o połączenie.

2009-09-07, 23:12	#1
HAMALIELKA Zakorzenienie Zarejestrowany: 2008-05 Lokalizacja: NL Wiadomości: 3 017	Wiersze własne - poetycka esencja Witam. Mam nadzieje,ze znajde tu osoby, które od czasu do czasu tworza cos własnego. Serdecznie zapraszam to wspolnych refleksji , a tymczasem wklejam pare swoich wypocinek poetyckich . Jednostka Upadła I teraz gdy juz rozumiem wszystko, Nie musze wiecej oglądać sie za siebie. Nawet nie dostrzagałam tego co mam blisko. Nawet nie sądziłam ,ze mogłabym stracic Ciebie... Zapatrzona w swoje beztroskie życie, Gloryfikując swoje wyuzdane wizje . Myslałam o tym i pragnełam skrycie, Nie bacząc na przeciwnosci i kolizje. A teraz powracam myslami do tego, Co tkwilo cały czas w ziarnach goryczy. Tak trudno dopatrzyc błędu swego. Tak trudno uznac cos za niskazitelny wyczyn. Poległam przy bramach piekielnych. Uciekłam jak tchórz odbierając sobie życie! Wrociłam do ludzi sobie na zawsze wiernych, Nie bacząc na to co myslicie... Zyskując cos, tracimy inne. Serce zaplątane w pajączynie uczuć. A przecież ono takie niewinne. A przecież na zawsze mogło cos poczuć... To nie smierć jednostki nastała, Czy upadek kolonijnych przepasci. Tu umarła Polska cała, Czyli serca polskiej maści...! __________________ Mój Blog Kolekcjonerski - http://cleopatra-memoriesthatremain.blogspot.nl/ PIERWSZE POLSKIE FORUM POSTCROSSERÓW I KOLEKCONERÓW KARTEK POCZTOWYCH

2009-09-08, 12:36	#2
HAMALIELKA Zakorzenienie Zarejestrowany: 2008-05 Lokalizacja: NL Wiadomości: 3 017	Dot.: Wiersze własne - poetycka esencja Apel duszy o mądrość nieugiętą Twą Dosc juz niepotrzebnych reminisencji z przeszłosci! Dosc juz zapatrywan w pretensjonale widma całosci! Dzis staram sie byc wyrozumiała i mądrzejsza, Dzis jestem swym ideałom bardziej wierniejsza. W pogoni za szczesciem zaplątanym w uwikłane sprawy, W pogoni za pieknem bedącym kwintesencją naszej postawy. By ujrzec tą radosc iskierną w Twych oczach, By ujrzesc wyjscie z sytuacji nie spiąc po nocach. Opowiedz mi prosze mój Charli co nas czeka za lat pare? Opowiedz mi prosze jaką ceną bede musiała odkupic swą karę? Wszak bluźnię codziennie przeciw Tobie ironicznie-protekcyjną postawą. Wszak Ty codzien ujarzmiarz mnie życzeń mych strawą. Lecz ja tylko nieszkodliwy kabotyn przy Tobie, Lecz ja tylko zgrywam sie we własnej osobie. Na wskroś zdeprawowana swą zagładą nicości, Na wskroś zniszczona swą rezerwą miłości. Przybąć na skrzydłach anielskich ratując mą dusze! Przybąć Charli nasączając me mysli tym co zrobic musze! Tyś mą ostanią deski ratunkiem myslą przewodnią, Tyś mym na wieki bratem i siostra przyrodnią... Do Ciebie swój apel po stokroć wznosze, Do Ciebie mówie zawsze tylko " Charli Prosze..." Nawet gdy gorycz napelnia me mysli przeklete, Nawet wtedy wiem,ze prosby me bedą przyjete. __________________ Mój Blog Kolekcjonerski - http://cleopatra-memoriesthatremain.blogspot.nl/ PIERWSZE POLSKIE FORUM POSTCROSSERÓW I KOLEKCONERÓW KARTEK POCZTOWYCH

2009-09-08, 20:09	#3
selfish Rozeznanie Zarejestrowany: 2005-08 Wiadomości: 919	Dot.: Wiersze własne - poetycka esencja Czy jesteś gotowa na krytykę? __________________ ----------------------- --------l

2009-09-09, 07:35	#4
Serendipity Zakorzenienie Zarejestrowany: 2008-10 Wiadomości: 7 281	Dot.: Wiersze własne - poetycka esencja Jest już taki wątek zatytułowany Wasze wiersze, znajdź go i napisz o połączenie. __________________ Denerwować się to mścić na własnym zdrowiu za głupotę innych.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)