Problem ze studiami, zły wybór kierunku i wyjazd z miasta, co dalej?

[Lacrime96]

Hej. Mam bardzo duży problem i mam nadzieję, że jakoś mi poradzicie co zrobić. Otóż w tym roku pisałam maturę, napisałam ją bardzo dobrze a więc dostałam się na medycynę. Właśnie jestem na medycynie i już wiem, że to nie jest to co chcę robić w życiu, nie mogę się nic z tego nauczyć, jestem na skraju wytrzymałości, myślę nawet o samobójstwie bo nie wiem co mam ze sobą począć. A nie dodałam,że wyjechałam na te studia do innego miasta i nie mogę sobie też poradzić sama z dala od domu. Problem jest taki, no niby mogłabym zrezygnować, ale tak umowa na mieszkanie podpisana na rok, masa pieniedzy wlozona w moja edukacje a co najgorsze co ze soba poczac, na co isc na studia gdy juz sie zaczal rok akademicki, chyba nigdzie mnie nie przyjma. Myslalam o chemii zeby zrobic aby byc nauczycielka ale to dopiero bym mogla za rok bo jak teraz to wszystko ogarnac.... Tym bardziej, ze chce wrocic jednak do miasta rodzinnego , bo wiem juz, ze popelnilam najwiekszy w zyciu blad. A rodzice mnie przestrzegali a ja oczywiscie nie posluchalam i teraz caly czas sa klotnie co maja ze mna zrobic

[MissChievousTess]

Nie ten dział forum, ale...lepiej nie rób nic głupiego.
Jak masz wydatki może lepiej podejmij się jakiekolwiek pracy, będziesz mieć rok na przemyślenie sprawy na spokojnie i coś zarobisz.
Zamiast iść w ślepo na kolejne studia pójdź spokojnie na dni otwarte na uczelni- bywają w maju/czerwcu (poszukaj na wydziale jaki Cię interesuje), przejrzy oferty pracy i spróbuj dopasować studia do potrzeb rynku, jeden rok zleci jak sen.
Wykorzystaj go np. na pracę i naukę języka. Możesz iść przeczekać do jakiejś szkoły policealnej- chemiczne, dentystyczne i pokrewne też bywają. Przynajmniej chemię czy biologię miałabyś na bieżąco. Ale tam Ci za twój czas nie zapłacą, więc możliwe, że lepiej rok przepracować a za rok na spokojnie składać papiery jak już będziesz pewna wyboru.
A z rodziną- jak boisz się sama to można rozmawiać nawet z psychologiem.
Do psychologa możesz iść na NFZ jeśli musisz albo do poradni dla młodzieży.
Możesz też powiedzieć rodzicom to, co tu napisałaś.
No i na uczelni warto pogadać ze studentami starszych lat- jak się studiuje, jak z pracą, praktykami, stażami, czy i jak jest ze studiami np. doktoranckimi. Ogólnie, warto pogadać szczerze z kimś innym niż tylko osoba ze stoiska promującego daną uczelnię.
A jak jesteś dobra z matmy to może informatyka? Po tym raczej głód nie zajrzy Ci w oczy.

---------- Dopisano o 22:20 ---------- Poprzedni post napisano o 22:15 ----------

Na pracę nauczyciela to bym nie liczyła. Może w UK, ale nie w Polsce. Bo tu nas raczej będą czekać redukcje.
Już prędzej chemia farmaceutyczna czy materiałowa, coś pod nowoczesne materiały, raczej praca dla przemysłu. Już prędzej. W bycie nauczycielem w Polsce bym się nie pchała.

[mirka1025]

A może Twoje problemy z nauką wynikają z tęsknoty za domem? Wiesz... Początki zawsze trudne a październik się dopiero zaczął. Poczekaj na nowe znajomości. Daj sobie czas a myślę, że będziesz z uśmiechem to wspominać za jakiś czas mówiąc "Dobrze, że jednak nie zrezygnowałam.

[kalina_wu]

To bardzo szybko zauważyłaś, że te studia nie są dla Ciebie. Ja dopiero po 7 latach studiowania budownictwa stwierdziłam, że to nie dla mnie i nie chcę do końca życia biegać w kaloszach.
Tak jak koleżanka wyżej doradziłabym ci spróbować wykorzystać ten rok na przemyślenie tego co chcesz w życiu robić i dodatkowo naukę umiejętności, które na pewno ci się w życiu przydadzą (może angielski? jeśli brakuje pieniędzy można przez rok dorobić sobie w Angli?).
Dodatkowo polecam naukę programowania. Do tego nie potrzeba studiów. Jest wiele kursów w internecie cenionych przez pracodawców. Jest bardzo duże zapotrzebowanie na rynku i wysokie wynagrodzenia Czego nie mogę powiedzieć o moim kierunku studiów, które też nie były łatwe.
W każdym bądź razie życzę powodzenia!

[casus_belli]

Chemia jest na tyle mało popularna, że być może jeszcze dałoby się na nią przenieść, zwłaszcza, że masz świetne wyniki matury. Tylko zastanów się, czy to właśnie "to", co chcesz robić. I uszy do góry, pierwsze tygodnie poza domem zawsze są ciężkie, potem już z górki