Co ona mi zabiera?

[Natexxa]

Taki mnie naszedł dół i pomyślałam sobie, że warto byłoby spisać wszystkie szkody wyrządzone/wciąż wyrządzane nam przez chorobę.

1. Traciłam wszelkie przyjaźnie, znajomości.
2. Nie mogłam śpiewać, głośno mówić.
3. Ciągle kłóciłam się z rodzicami.
4. Na widok obiadu potrafiłam się rozpłakać.
5. W zimie siniały mi paznokcie, musiałam siadać sobie na dłoniach, by je choć odrobinę rozgrzać.
6. Miałam skrajnie złe wyniki badań prób wątrobowych.
7. Przestałam się uśmiechać.
8. Zabrała mi miesiączkę, której nie mam już ponad rok.
9. Oszukiwałam najbliższych.

Za każdym razem, gdy coś nowego przyjdzie mi do głowy, będę dopisywać kolejny punkt. A teraz Wy!

[kiciakasia]

a ja to myślę, że personifikowanie choroby jest czystą głupotą

[noquiero]

Ja bym dodała jeszcze wielokrotne hospitalizowanie i doprowadzenie się do skraju życia

[Natexxa]

Napisane przez kiciakasia

a ja to myślę, że personifikowanie choroby jest czystą głupotą

Dlaczego od razu personifikowanie?
ona=choroba.

[201705250937]

Napisane przez Natexxa

Taki mnie naszedł dół i pomyślałam sobie, że warto byłoby spisać wszystkie szkody wyrządzone/wciąż wyrządzane nam przez chorobę.

1. Traciłam wszelkie przyjaźnie, znajomości.
2. Nie mogłam śpiewać, głośno mówić.
3. Ciągle kłóciłam się z rodzicami.
4. Na widok obiadu potrafiłam się rozpłakać.
5. W zimie siniały mi paznokcie, musiałam siadać sobie na dłoniach, by je choć odrobinę rozgrzać.
6. Miałam skrajnie złe wyniki badań prób wątrobowych.
7. Przestałam się uśmiechać.
8. Zabrała mi miesiączkę, której nie mam już ponad rok.
9. Oszukiwałam najbliższych.

Za każdym razem, gdy coś nowego przyjdzie mi do głowy, będę dopisywać kolejny punkt. A teraz Wy!

jak to nie moglas głośno mówic?
Są widocznie obszary choroby,których nigdy(na szczęscie) nie doswiadczyłam,ale zastanawiam się na ile wynika to z oporu psychicznego a na ile z fatalnego stanu zdrowia.

Jeżeli mogę dodac cos od siebie,
1. Utrata spontaniczności- usiłowanie kontrolowania pór bycia w domu, czasu posiłków, długości spotkań ze znajomymi,pory kolacji etc
2. Niemożność poznawania nowych ludzi z powodu braku chęci /nastroj lub czasu (patrz punkt 1)
3. Trochę zdrowia,a co za tym idzie częste,kosztowne wizyty lekarskie,drogie badania i ten cały majdan zmartwień z nimi zwiazanych
No i konieczność ciągłego sprawdzania stanu zdrowia,ktory niewatpliwie sie podczas choroby pogarszał
4. Duzo klamstw, poczucie niekompletnej realcji z rodziną i przyjaciółmi z tego powodu
5.Strata wieczornych wieczorów przed telewizorem z powodu złego nastroju,zmeczania,ziryto wania ich troską
6. Ciągłe pytania nieznajomych o mój wygląd, trudno skupic się na moim wnętrzu innym ludziom ale i mi samej,gdy jestem tak skoncentrowana na powierzzchowności

Hmm pewnie jeszcze mnostwo tego,może dopiszę;-)

[Natexxa]

Nie wiem jak to możliwe, po prostu, gdy mówiłam dłuższą chwilę, czułam taki dyskomfort gdzieś w gardle/krtani, nie byłam też w stanie mówić głośno.

O tak, koszta są ogromne.. Odżywki, psycholog, psychiatra...No i codzienne przyjazdy do mnie do szpitala. A brak spontaniczności wciąż usiłuję z siebie przepędzić.

[201705250937]

Napisane przez Natexxa

Nie wiem jak to możliwe, po prostu, gdy mówiłam dłuższą chwilę, czułam taki dyskomfort gdzieś w gardle/krtani, nie byłam też w stanie mówić głośno.

O tak, koszta są ogromne.. Odżywki, psycholog, psychiatra...No i codzienne przyjazdy do mnie do szpitala. A brak spontaniczności wciąż usiłuję z siebie przepędzić.

Och no wlasnie,czyli ogolne czeste zmeczenie i ogolne przemeczenie. Tak,to fatalne.
A jak idzie przepedzanie?

[CoUraGe88]

co mi zabiera?


mnie przede wszystkim...