Czy to już kompulsywne jedzenie?

[Effie121]

Mniej więcej raz w tygodniu mam coś takiego, że zjadam około 2000 kcal naraz i nie mogę nad tym zapanować. Przeważnie są to jakieś czekoladki. A potem mam ogromne wyrzuty sumienia, że znów to zrobiłam, że złamałam swoją zasadę. Czy to już kompulsywne objadanie się? Poza tym około 1 razem w tygodniu nie mam z tym problemów.

[piotrek1994]

Napisane przez Effie121

Mniej więcej raz w tygodniu mam coś takiego, że zjadam około 2000 kcal naraz i nie mogę nad tym zapanować. Przeważnie są to jakieś czekoladki. A potem mam ogromne wyrzuty sumienia, że znów to zrobiłam, że złamałam swoją zasadę. Czy to już kompulsywne objadanie się? Poza tym około 1 razem w tygodniu nie mam z tym problemów.

masz babo placek, czyli odpowiedź

[Effie121]

Napisane przez piotrek1994

masz babo placek, czyli odpowiedź

Chyba nie zrozumiałam?

[001basia]

Kompulsy są straszne, sama z tym walczę.. No ale to nie zdaża się codziennie u Ciebie ?

---------- Dopisano o 22:34 ---------- Poprzedni post napisano o 22:33 ----------

Skoro przez resztę tygodnie dajesz radę normalnie jeść, wiec myślę, że może nie jest tak źle, to znaczy mam taką nadzieję Ciężko mi tu ocenić.

[Effie121]

Boję się, ze coś jest ze mną nie tak.

[piotrek1994]

Napisane przez Effie121

Chyba nie zrozumiałam?

Po co stawiasz sobie jakieś zasady? Pewnie to coś w stylu, że nie będziesz jadać słodyczy? Nie lepiej zjeść codziennie coś słodkiego, niż przez 6dni sie pilnować, a 7 najeść się za cały tydzień?

[Effie121]

Napisane przez piotrek1994

Po co stawiasz sobie jakieś zasady? Pewnie to coś w stylu, że nie będziesz jadać słodyczy? Nie lepiej zjeść codziennie coś słodkiego, niż przez 6dni sie pilnować, a 7 najeść się za cały tydzień?

Nie, nie, nie. Nie mam zasady o niejedzeniu słodyczy, tylko po każdym takim napadzie obżarstwa postanawiam sobie, że już tego nie zrobię. W międzyczasie jem słodycze, ale w rozsądnej ilości. Chodzi mi tylko o to, że po takim napadzie nie mam wyrzutów sumienia związanych z samym zjedzeniem czegoś, tylko z tym, że tak jakby przegrałam ze sobą.

[201607040946]

To raczej nie sa jeszcze kompulsy. Kompuls jest bardziej emocjonalny, zajada sie emocje.

[Tusia forte]

Z kompulsywnym jedzeniem zmagałam się dwa lata temu. Nie dość, że zjadałam takie ilości jedzenia aż do wywoływania bólu brzucha, to jeszcze obsesyjnie myślałam o jedzeniu przesz cały czas. Źle się czułam, taka "obładowana" jedzeniem. Teraz mogę śmiało stwierdzić, że się w większej mierze się z tym uporałam, jednak od czasu do czasu (sporadyczne dni) mam podobne objawy. Siedzę i jem, mimo, że nie odczuwam głodu. A potem wyrzuty sumienia.
Nie wiem czy będzie to dobra rada dla Ciebie, ale ja gdy ma właśnie takie dni, po prostu wychodzę z domu, z dala od tych "pokus". Na dworze nie mam już takiego parcia, żeby wstąpić do sklepu i coś kupić. Zachęcam do biegania w takich chwilach. Po wysiłku fizycznym, jedyne czego będziesz potrzebować to woda I tak powoli dzień minie, a Ty położysz się spać bez żadnych wyrzutów sumienia. Taki pierwszy krok zaoowocuje dalszymi sukcesami. Wiem, że to nie takie proste, ale życzę wytrwałości i powodzenia
Jeśli jest tak jak mówisz, to Twoje "zajadanie się" od czasu do czasu, nie jest typowo kompulsywnym jedzeniem. Głowa do góry

[piotrek1994]

No wlasnie. To zalezy czy jesz i czujesz smak, ale po prostu nie umiesz się oprzeć kolejnym pokusom i nie potrafisz sobie powiedzieć stop, czy po prostu zajadasz emocje, jesz wszystko co masz pod ręką, tylko po to, zeby jeśc. To drugie to raczej kompulsywne objadanie.

[Effie121]

Napisane przez Tusia forte

Z kompulsywnym jedzeniem zmagałam się dwa lata temu. Nie dość, że zjadałam takie ilości jedzenia aż do wywoływania bólu brzucha, to jeszcze obsesyjnie myślałam o jedzeniu przesz cały czas. Źle się czułam, taka "obładowana" jedzeniem. Teraz mogę śmiało stwierdzić, że się w większej mierze się z tym uporałam, jednak od czasu do czasu (sporadyczne dni) mam podobne objawy. Siedzę i jem, mimo, że nie odczuwam głodu. A potem wyrzuty sumienia.
Nie wiem czy będzie to dobra rada dla Ciebie, ale ja gdy ma właśnie takie dni, po prostu wychodzę z domu, z dala od tych "pokus". Na dworze nie mam już takiego parcia, żeby wstąpić do sklepu i coś kupić. Zachęcam do biegania w takich chwilach. Po wysiłku fizycznym, jedyne czego będziesz potrzebować to woda I tak powoli dzień minie, a Ty położysz się spać bez żadnych wyrzutów sumienia. Taki pierwszy krok zaoowocuje dalszymi sukcesami. Wiem, że to nie takie proste, ale życzę wytrwałości i powodzenia
Jeśli jest tak jak mówisz, to Twoje "zajadanie się" od czasu do czasu, nie jest typowo kompulsywnym jedzeniem. Głowa do góry

Dziękuję Ci bardzo za radę! Myślę, że spróbuję z tym wychodzeniem, w miarę możliwości, i zobaczę, jakie będą efekty. Twój post bardzo mnie podbudował.

[201607040946]

Napisane przez KaisaMale

ja też kiedyś miałam problemy z kompulsywnym objadaniem się. myślałam już, że to jakieś początki bulimii czy coś.. a potem okazało się, że mam insulinooporność, czyli w wyniku jedzenia węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym mam duży wyrzut insuliny a to wzmaga apetyt i może powodować właśnie napady żarłoczności na produkty wysokokaloryczne. lekarz kazał mi przejść na dietę o niskim IG i po miesiącu problemy zniknęły

No wlasnie, a to roznica napadowe jedzenie moze byc wlasnie spowodowane niemadrym jedzeniem (na diecie 2000 kcal nie ma mowy o takich kompulsach) albo zajadaniem emocji.
Typowe jedzenie kompulsywne to niekontrolowanie siebie, pochlanianie miliona kalorii z niezdrowego jedzenia, ktorego nie tykamy na co dzien, w baaardzo szybkim tempie, byle pochlonac jak najwiecej, jak najszybciej.
Mysle, ze autorce to nie grozi.
Od siebie (bylej kompulsowiczki) dodam, ze pomaga BIALKO, zadne jabka/owsianka/inne weglr, tylko bialko.

[klora]

Czesto kompulsywne jedzenie to po prostu glod hormonalny, ktory oczywiscie przegrywa z silna wola i musi zostac zaspokojony. A z powodu zaburzonej gospodarki hormonalnej i neuroprzekaznikow nie dzialaja prawidlowo pewne reakcje i osrodek glodu i sytosci nie daje znakow, aby przestac jesc. Nawet fizyczne przejedzenie do granic mozliwosci nie daje uczucia satysfakcji z jedzenia.

[PaulaM89]

Napisane przez klora

Czesto kompulsywne jedzenie to po prostu glod hormonalny, ktory oczywiscie przegrywa z silna wola i musi zostac zaspokojony. A z powodu zaburzonej gospodarki hormonalnej i neuroprzekaznikow nie dzialaja prawidlowo pewne reakcje i osrodek glodu i sytosci nie daje znakow, aby przestac jesc. Nawet fizyczne przejedzenie do granic mozliwosci nie daje uczucia satysfakcji z jedzenia.

Czy moglabym prosic o jakies zrodlo potwierdzajace ta teorie? Pierwsze slysze, zaciekawilo mnie to.