Ile potrzeba czasu na naukę języka?

[if_devon]

Jestem gdzieś na poziome B1. Czy pół roku wystarczy aby mój angielski był na poziomie B2? Przez pół roku będę chodził na korepetycje 3 razy w tygodniu po jednej godzinie dziennie i w miarę możliwość będę się starał mówić, pisać i słuchać po angielsku. Co o tym myślicie?

[201702092106]

Nie lubię podcinać skrzydeł i pisać, że się nie uda, zresztą nie mam prawa robić z siebie wyroczni. Kiedyś też potrzebowałam w krótkim czasie podciągnąć się z języka obcego i to co mogę Ci doradzić to całkowite otoczenie się tym językiem, oprócz korepetycji dużo słuchaj, czytaj, zapisuj postępy i podsumowania dla samej siebie ile czasu danego dnia tak naprawdę spędziłaś na nauce, mnie to pomagało.

[MissChievousTess]

Tu zerknij:
http://jezykowaoaza.pl/2014/07/pozio...sci-jezykowej/
Potrzebujesz 500-600 godzin nauki. W jakim czasie je zrealizujesz to Twoja sprawa. Na ogół różnicę między tymi poziomami szacuje się na 2 lata nauki.

[201702092106]

A ja radzę podchodzić bardzo sceptycznie do wszelkich blogowych wpisów typu
do B2 - x godzin nauki
do C1- x+n godzin nauki ect.

[MdM]

Wszystko zalezy od ciebie, ile czasu i checi poswiecisz na nauke.

[letitiah]

Moim zadaniem 3 godziny w tygodniu to zdecydowanie za mało. To jeszcze zależy od Twoich predyspozycji językowych – jeśli przyswajasz obce języki szybko, to być może 3 godziny nauki i jak najwięcej otaczania się językiem wystarczy. Jeśli jednak nie masz talentu językowego, to – nie chcę Cię zasmucać – ale moim zdaniem zdecydowanie za mało. Sama nauczyłam się hiszpańskiego na B2 w prawie 3 miesiące, ale spędzając co najmniej 2 godziny dziennie przy gramatyce i czytaniu tekstów. Obkleiłam sobie cały dom nazwami przedmiotów po hiszpańsku, tłumaczyłam listę zakupów, maile, wiadomości, dosłownie wszystko, na hiszpański. I w niecałe 3 miesiące się udało. A to z tym, że ja mam talent do języków.
Tak więc zorientuj się, czy nie dałbyś rady mieć częściej tych zajęć. Dodatkowo otaczaj się językiem, jak tylko możesz, na każdy sposób. No i przede wszystkim sam do tego usiądź – jeśli na zajęciach przerobisz jeden czas, to ćwicz go w domu, nie polegaj tylko na tej szkole czy korepetycjach Powodzenia

[if_devon]

Te 3 godziny to są takie oficjalne w szkole językowej. Dodatkowo w pracy używam języka obcego. Trochę piszę i rozmawiam, ale jak często to nie zależy zbytnio ode mnie. Mam zamiar też się uczyć słownictwa TOEFL, słuchać dużo na YT i może jeszcze na skype z Native speakerem rozmawiać godzinkę tygodniowo bo ceny są dość wysokie. Jak myślicie uda mi się?

[201702092106]

Napisane przez if_devon

Te 3 godziny to są takie oficjalne w szkole językowej. Dodatkowo w pracy używam języka obcego. Trochę piszę i rozmawiam, ale jak często to nie zależy zbytnio ode mnie. Mam zamiar też się uczyć słownictwa TOEFL, słuchać dużo na YT i może jeszcze na skype z Native speakerem rozmawiać godzinkę tygodniowo bo ceny są dość wysokie. Jak myślicie uda mi się?

Co do rozmów, jeżeli mieszkasz w dużym mieście zawsze możesz skoczyć na tandem językowy, nic nie płacisz i czasem nawet kogoś ciekawego poznasz.

[aalicia88]

Trzy godziny w tygodniu to może być rzeczywiście mało. Sama uczęszczałam na dwie godziny w tygodniu z przedłużeniem do czterech godzin i niewiele się nauczyłam przez pół roku. Większość trzeba robić samodzielnie, więc lepiej jak będziesz np. sama wyznaczała sobie czas nauki np. godzinę - dwie dziennie, gdzie jeszcze w między czasie będziesz obcowała z językiem np. w komunikacji miejskiej włącz sobie na słuchawkach kurs albo zagraniczne radio.

[lovebird]

Jeśli te zajęcia nie będą Twoją główną nauką, a samodzielna nauka dodatkiem, tylko przeciwnie - zajęcia 3x w tygodniu jako dodatek do ciężkiem pracy, to jest to możliwe. Nawet, jeśli nie będzie to B2, to będziesz bardzo blisko. Bierz się do roboty i powodzenia

[EwelinaNorweski]

najlepiej wyjechać na wakacje do danego kraju. Znam takie osoby które nauczyły się tak języka włoskiego będąc w dwa tygodnie za granicą

[neliza]

Napisane przez lovebird

Jeśli te zajęcia nie będą Twoją główną nauką, a samodzielna nauka dodatkiem, tylko przeciwnie - zajęcia 3x w tygodniu jako dodatek do ciężkiem pracy, to jest to możliwe. Nawet, jeśli nie będzie to B2, to będziesz bardzo blisko. Bierz się do roboty i powodzenia

Zgadzam się z lovebird. Przeskoczenie o jeden poziom językowy w pół roku jest realne przy takim systemie pracy, jak powyżej. Trzymam kciuki

Napisane przez EwelinaNorweski

najlepiej wyjechać na wakacje do danego kraju. Znam takie osoby które nauczyły się tak języka włoskiego będąc w dwa tygodnie za granicą

Jakoś ciężko mi uwierzyć w to, że można nauczyć się jakiegokolwiek języka obcego w 2 tygodnie.

[EwelinaNorweski]

Napisane przez neliza

Zgadzam się z lovebird. Przeskoczenie o jeden poziom językowy w pół roku jest realne przy takim systemie pracy, jak powyżej. Trzymam kciuki




Jakoś ciężko mi uwierzyć w to, że można nauczyć się jakiegokolwiek języka obcego w 2 tygodnie.

Spokojnie dziewczyny, nie miałam na myśli nauki języka w 2 tygodnie płynnie, tylko komunikatywnie. Przepraszam mój błąd - nie dopowiedziałam. Dziękuję za zwrócenie uwagi

[culdi]

Napisane przez EwelinaNorweski

Spokojnie dziewczyny, nie miałam na myśli nauki języka w 2 tygodnie płynnie, tylko komunikatywnie. Przepraszam mój błąd - nie dopowiedziałam. Dziękuję za zwrócenie uwagi

Zależy kto co rozumie przez komunikatywnie, dla mnie to poziom przynajmniej B2, ale wiadomo każdy ma inne priorytety.

[MissChievousTess]

Napisane przez culdi

Zależy kto co rozumie przez komunikatywnie, dla mnie to poziom przynajmniej B2, ale wiadomo każdy ma inne priorytety.

Wiele klasyfikacji uznaje za poziom komunikatywny B1.
B2 to już swobodne użytkowanie- independent learner.
Do A2 jest poziom podstawowy, początkujący.

[Misteell]

To zależy od Ciebie. Nikt nie zna tej odpowiedzi, tylko Ty, od Twoich możliwości czasowych, predyspozycji językowych i jeszcze wielu innych czynników.

[neliza]

Napisane przez EwelinaNorweski

Spokojnie dziewczyny, nie miałam na myśli nauki języka w 2 tygodnie płynnie, tylko komunikatywnie. Przepraszam mój błąd - nie dopowiedziałam. Dziękuję za zwrócenie uwagi

Nie ma problemu Ewelina. Ja chyba jestem trochę wyczulona na te ekstra oferty zalewające rynek w stylu 'mów po angielsku w 2 tygodnie' i tym podobne.
Wszystko zależy od tego, kto co rozumie pod pojęciem płynnie/komunikatywnie. W 2 tygodnie wg mnie można nabyć niezłe podstawy, zakładając, że ktoś uczy się od rana do wieczora. Jakieś proste zdania będzie w stanie taka osoba budować, ale do rozmawiania z innymi osobami w tym języku będzie jej jeszcze wiele brakować. Minusem takich bardzo intensywnych kursów jest to, że ta wiedza dość szybko wyparowuje, jeśli się nie powtarza i nie kontynuuje nauki dalej.

Napisane przez MissChievousTess

Wiele klasyfikacji uznaje za poziom komunikatywny B1.
B2 to już swobodne użytkowanie- independent learner.
Do A2 jest poziom podstawowy, początkujący.

Zgadzam się z MissChievousTess, że poziom komunikatywny to takie solidne B1 jest.

[Arova]

Ja pamiętam, że w liceum miałam książki na poziomie B1, a mówić nie mówiłam w ogóle Nie wiem dlaczego nauczyciele nie skupiają się na komunikacji, a przerabianiu po raz kolejny zasad gramatycznych.

[MissChievousTess]

Napisane przez Arova

Ja pamiętam, że w liceum miałam książki na poziomie B1, a mówić nie mówiłam w ogóle Nie wiem dlaczego nauczyciele nie skupiają się na komunikacji, a przerabianiu po raz kolejny zasad gramatycznych.

Bez zasad gramatycznych nie da się swobodnie formułować wypowiedzi. Z badań neuroscience wiadomo też, że bez zasad nie zapamiętujemy wielu poszczególnych przypadków zastosowania różnych rzeczy, w tym języka. Nie pamiętamy w szczegółach, ale odtwarzamy szczegóły na podstawie znajomości rządzących nimi zasad. Dlatego nauka gramatyki jest ważna. Poza tym gramatyka jak wynika z najnowszych badań native speakerom przychodzi do głowy najszybciej gdy próbują się wypowiadać,zanim w ich mózgu pojawią się zasoby związane ze słownictwem, nazwami rzeczy, czyli elementy, którymi się wypełnia struktury gramatyczne.Oczywiście nauka gramatyki nie zastąpi nam prób rozmawiania. I tych faktycznie w polskiej szkole jest za mało,a przyczyną są zbyt liczne klasy. Nawet do pracy w małych grupach potrzebna jest nieco mniejsza ilość ludzi niż w dużych, polskich klasach. To się będzie zmieniać z uwagi na demografię bo dzieci mamy coraz mniej.
Inna sprawa, że są kraje, w których nauka języków obcych idzie łatwiej.W tych krajach w telewizji nie stosuje się dubbingu produkcji obcojęzycznych, a jedynie wyświetla napisy w języku takiego kraju pod danym filmem. I dzieci oraz nastolatki szybko łapią języki obce z telewizji.

[neliza]

Napisane przez MissChievousTess

Poza tym gramatyka jak wynika z najnowszych badań native speakerom przychodzi do głowy najszybciej gdy próbują się wypowiadać,zanim w ich mózgu pojawią się zasoby związane ze słownictwem, nazwami rzeczy, czyli elementy, którymi się wypełnia struktury gramatyczne.

Bardzo ciekawe wyniki badań. Nigdy nie pomyślałabym, że to właśnie ta 'zła, niepotrzebna i znienawidzona' gramatyka przychodzi do głowy jako pierwsza u native speakerów.

Napisane przez MissChievousTess

Inna sprawa, że są kraje, w których nauka języków obcych idzie łatwiej.W tych krajach w telewizji nie stosuje się dubbingu produkcji obcojęzycznych, a jedynie wyświetla napisy w języku takiego kraju pod danym filmem. I dzieci oraz nastolatki szybko łapią języki obce z telewizji.

Dobrym przykładem tego jest Holandia i faktycznie Holendrzy radzą sobie bardzo ładnie z językiem angielskim.

Napisane przez Arova

Ja pamiętam, że w liceum miałam książki na poziomie B1, a mówić nie mówiłam w ogóle Nie wiem dlaczego nauczyciele nie skupiają się na komunikacji, a przerabianiu po raz kolejny zasad gramatycznych.

Faktycznie w szkołach zazwyczaj nie ćwiczy się umiejętności komunikacyjnych. Bardzo mało czasu poświęca się na konwersacje i dyskusje. Gramatyki jest dużo, tylko jeszcze jakby była ona dobrze tłumaczona i porządnie przerabiana, to byłoby super. Byłby z niej duży pożytek, a najczęściej wygląda to tak, że przerabia się w kółko te same zagadnienia przez cały okres edukacji.

[MissChievousTess]

Tak, wyniki badań są bardzo ciekawe dla samych neurolingwistów, ale nie tylko dla nich. Wygląda na to,że tak naprawdę zdolność myślenia gramatycznego jest unikalną cechą ludzkiego mózgu i tym co odróżnia nas od zwierząt,w tym od innych naczelnych nawet bardziej niż np. myślenie etyczne czy altruizm ponieważ nawet zwierzęta mają tzw. altruizm krewniaczy. Co więcej zdolność uczenia się czy myślenie matematyczne nie są unikalnie ludzkie, natomiast myślenie gramatyczne i przetwarzanie gramatyki ludzkich języków naturalnych, także migowych na chwilę obecną jest czymś co neuronauka odnotowała tylko w przypadku ludzkiego mózgu. Możliwe, że więcej naszych zdolności poznawczych jest na tak wysokim stopniu wyrafinowania właśnie dlatego, że nasz mózg ma ośrodki i mechanizmy trenowane we wczesnym dzieciństwie na przetwarzaniu i przyswajaniu gramatyki.

[Halry]

Wow, ciekawe to, co piszesz. Często się mówi, że dzieci nie uczą się gramatyki, ale może coś w tym jest. No właśnie, co możesz powiedzieć o tym w jaki sposób uczą się dzieci?

[MissChievousTess]

Mózg bardzo małego dziecka słyszy i rozróżnia pełen zakres dźwięków, czyli częstotliwości fal dźwiękowych jaki człowiek w ludzkich językach naturalnych może wyprodukować. Każdy ludzki mózg uczy się tego około 1 roku, ale mózg małego dziecka ma w tym zakresie pełną swobodę do końca 1 roku życia. To okres kiedy mózg uczy się jakie dźwięki mają jakiekolwiek istotne znaczenie. Czyli tego,że dany język dane dźwięki posiada, które występują jak często i co najważniejsze, które dźwięki to początek i koniec wyrazu i które to początek i koniec zdania. Po 7 roku życia ludzki mózg na niektóre charakterystyki tego typu w językach naturalnych "głuchnie". Można mu pomóc odzyskać takie zdolności w pewnym zakresie dzięki edukacji muzycznej od najmłodszych lat i dzięki słuchaniu w dużej ilości języka, którego chcemy się nauczyć. Poza tym mózg dziecka jest inny bo do 16 roku życia nie usuwa żadnych nowo tworzonych połączeń nerwowych. Dopiero 16-18 lat to okres tzw. neural prunning czyli usuwania nadmiarowych, mniej używanych połączeń. Dlatego nauka języków obcych u ludzi dorosłych jest trudniejsza, wolniej utrwalamy wiedzę. Musimy często używać nowych szlaków neuronalnych by informacje utrwalić i by w pełni sprawny już system usuwania nadmiarowych i sporadycznie używanych połączeń nie wymazał nam efektów naszej nauki. Nie możemy np. jak dziecko ucząc się nowej rzeczy robiąc inne rzeczy w trakcie bo wtedy mózg nie wyróżni np.. danego szlaku neuronalnego jako informację o nowym słówku, ale usunie jako nadmiarowy szlak neuronalny posiadający taki sam wzorzec jak słuchanie muzyki. Tylko dzieci do 16 roku życia mogą uczyć się w hałasie i to skutecznie albo podczas oglądania jednocześnie telewizji.
Każdy z nas do nauki języka trenuje niezależnie 5 różnych rejonów mózgu, wiec by opanować język obcy musimy każdy z tych ośrodków trenować. Np. mówieniem i czytaniem rządzą różne ośrodki dlatego czytając nie nauczymy się swobodnie mówić. Dzieci nie uczą się szybciej niż dorośli i są na to badania. Dzieci tylko wolniej zapominają. Ale uczą się wolniej niż dorosły bo nie potrafią syntetyzować informacji. Dziecko roczne dziennie słyszy co najmniej 100 razy, że źle wymówiło dane słowo. Robi postępy bo nie ma innych zajęć, a uwaga dorosłych koncentruje się na korekcie jego każdego błędu w języku rodzimym. Dorosłym jest trudniej bo nie mają tyle wolnego czasu co dziecko, a poza tym jest dość osobliwy trend wśród pedagogów by ludzi dorosłych nie poprawiać. Neuroscience mówi jasno, że nie tedy droga. Należy poprawiać i to często bo mózg dorosłego łatwo te błędy syntetyzuje i to przyśpiesza naukę. Jeśli źródłem błędu jest jakiś zły wzór myślenia dorosły mózg szybko to wyłapie i skoryguje.

---------- Dopisano o 18:06 ---------- Poprzedni post napisano o 17:45 ----------

Co do małych dzieci i uczenia się gramatyki- dziecko uczy się najpierw, że gramatyka jest właściwością języka jakim mówi do niego konkretna osoba. Najistotniejsze językowo osoby to matka i babcia (ze względów kulturowych). W kulturach, w których zwyczajowo mężczyźni mówią do brzucha by rozmawiać z dzieckiem jak w Japonii (tam okres ciąży uznaje się za 1 rok życia dziecka) dziecko przed przyjściem na świat zna i głos matki i głos ojca i instynktownie na nim koncentruje uwagę analizując dźwięki języka, który go otacza. Jeśli do dziecka mówi osoba dwujęzyczna dziecko może pomieszać te języki używać jednej gramatyki albo połączyć gramatyki obu języków w jeden duży wzorzec neuronalny komunikacji z tą osobą. Takie dziecko może potem uważać np. dwa języki babci za swój jeden język rodzimy. Tu łatwiej jest dziewczynkom. Chłopcy mają inną specyfikę komunikacji półkul mózgowych i częściej tworzą swój własny język.

[Silea]

No właśnie, ale jak to jest do końca z tymi dziećmi dwujęzycznymi? Da się to połączyć? Czy dzieci, które łączą dwa języki w dzieciństwie są naturalnie uzdolnieni? Jak to zrobić dobrze (jako rodzic, który chce mówić do dziecka w dwóch językach)?

[MissChievousTess]

Napisane przez Silea

No właśnie, ale jak to jest do końca z tymi dziećmi dwujęzycznymi? Da się to połączyć? Czy dzieci, które łączą dwa języki w dzieciństwie są naturalnie uzdolnieni? Jak to zrobić dobrze (jako rodzic, który chce mówić do dziecka w dwóch językach)?

Z doświadczeń mojej rodziny- dobrze trzymać się zasady jedna osoba= jeden język. To szczególnie ważne w przypadku chłopców. Najważniejsze jest trzymać się tej zasady dopóki dziecko nie opanuje pisania i czytania przynajmniej w jednym języku.
Bo na tym etapie jedynym źródłem informacji o języku, które pozwala dany język wyodrębnić są rozmowy z bliskimi i ważnymi dla dziecka osobami.
U nas dziewczynki łatwo przyswajały trójjęzyczność, ale mieliśmy przypadki chłopców, którzy języki mieszali albo przestawali mówić. U nich nauka dwujęzyczności musiała poczekać do 12 i 16 roku życia (w przypadku pomieszania 2 języków fleksyjnych). Zawsze lepiej uczyć dziecko języka, który jest naszym językiem rodzimym albo który znamy na poziomie near native speaker. często matki próbują uczyć dziecko języka obcego ojca dziecka. Neuroscience pokazuje, ze to niezbyt dobry pomysł. Lepiej by osoba w takim przypadku ojciec mówił do dziecka sam w swoim języku. Wtedy dziecko lepiej i łatwiej przyswaja wzorce fonetyczne i gramatyczne tego języka.

---------- Dopisano o 15:36 ---------- Poprzedni post napisano o 15:28 ----------

Co do uzdolnień- na chwilę obecną szacuje się, że mogą odpowiadać za jakieś 15% sukcesu w nauce języków. U niektórych wybitnych osób faktycznie jest gęstsze upakowanie neuronów zapewniających szybszą komunikację obu półkul czy dziedziczna większa ilość istoty białej w mózgu.
Dużo ważniejsze jest ograniczenie telewizji do 4 roku życia na rzecz rozmów z dzieckiem, nauki czytania liter i czytania dziecku. Co do czytania- lepiej unikać nauki przez literowanie i uczyć czytania i rozpoznawani całych wyrazów. Mózg nie literuje, mózg rozpoznaje wzorce zapisu graficznego, który jest odpowiednikiem słowa o określonym znaczeniu.

[Mandlal]

"Co do uzdolnień- na chwilę obecną szacuje się, że mogą odpowiadać za jakieś 15% sukcesu w nauce języków."

To wcale nie tak dużo, myślałam, że ta wartość będzie większa
Trójjęzyczność? Naprawdę? O Boże Takie dziecko nie czuje się zagubione?

[MissChievousTess]

Napisane przez Mandlal

"Co do uzdolnień- na chwilę obecną szacuje się, że mogą odpowiadać za jakieś 15% sukcesu w nauce języków."

To wcale nie tak dużo, myślałam, że ta wartość będzie większa
Trójjęzyczność? Naprawdę? O Boże Takie dziecko nie czuje się zagubione?

Na początku taki stan jest naturalny jeśli jest zastany i dla dziecka to albo język danej osoby bliskiej albo jeden mega-język/ jedna struktura gramatyczna. A słowa i tak są w biograficzno-kontekstowych sieciach znaczeń, które nawet u osób jednojęzycznych są mocno rozbudowane. Przełomem jest na pewno początek edukacji formalnej, nauka pisania, nauka uporządkowana gramatyki. Taki wiek 6-8 lat to faktycznie jest lekki zamęt dla takiego dziecka. Wczesna nauka czytania, przed podjęciem nauki szkolnej pozwala to ułożyć na spokojnie, dlatego jest ważna. Statystycznie osób dwu i trójjęzycznych jest na świecie więcej niż monojęzycznych. Są też całe trójjęzyczne państwa np. Singapur. Ma to bardzo dobry wpływ na ludzkie zdolności poznawcze co pokazują m.in. bardzo wysokie wyniki dzieci z Singapuru w testach PISA. Języki i gramatyka to świetny trening ludzkiej pamięci roboczej, myślenia, analizowana, klasyfikowania, wykrywania i rozpoznawania wzorów itd. Już wiemy np. że język naturalny jest dużo lepszy treningiem dla mózgu niż nauka bo to matematyki bo to system bardziej kompleksowy.
Problematyczna na pewno może być nauka alfabetu. Mnie się też alfabety na pewnym etapie pomieszały. Ale ogarnęłam tow jakieś pół roku. Pisałam i czytałam na długo przed pójściem do szkoły.

[Voaltie]

"Już wiemy np. że język naturalny jest dużo lepszy treningiem dla mózgu niż nauka bo to matematyki bo to system bardziej kompleksowy."

Czyli nauka języka obcego wpływa bardziej na mózg niż nauka matematyki? To bardzo ciekawe.
Co z osobami, które znają więcej języków (3+)? Jak wygląda ich mózg? Jak można pomieścić taką wiedzę?

[MissChievousTess]

Napisane przez Voaltie

"Już wiemy np. że język naturalny jest dużo lepszy treningiem dla mózgu niż nauka bo to matematyki bo to system bardziej kompleksowy."

Czyli nauka języka obcego wpływa bardziej na mózg niż nauka matematyki? To bardzo ciekawe.
Co z osobami, które znają więcej języków (3+)? Jak wygląda ich mózg? Jak można pomieścić taką wiedzę?

Raczej jak funkcjonuje niż jak wygląda. Najważniejsze różnice między mózgami ludzkimi to te wynikające z określonego sposobu funkcjonowania, a niekoniecznie z budowy. Zdarzają się różnice w budowie, ale często tak jak pisałam ich znaczenie stanowi niewielki procent niezwykłych zdolności. Z budowy mózgu Alberta Einsteina wiemy np. że był to mózg mniejszy niż przeciętnie, ale miał pewną osobliwość- bardzo gęsto upakowane neurony wspomagające komunikację obu półkul mózgowych. Taką budowę mózgu mają raczej kobiety, a nie mężczyźni i to dlatego kobieta może analizować kilka rzeczy na raz, choć może bardziej pobieżnie niż mężczyzna, a mężczyzna tak naprawdę ma mózg dostosowany do tego by bardzo analitycznie myśleć tylko o jednej rzeczy na raz. Pewnie dlatego np. wybitny matematyk może zostawić z zamyślenia nad problemem matematycznym dzieci w tramwaju, ale jego żona może z powodzeniem oddawać się rozkoszom w alkowie, a jednocześnie sporządzać listę zakupów.
O mózgach używających matematyki wiemy tyle, że starzeją się i degenerują w takim samym tempie jak większość mózgów osób monojęzycznych, które nie robią nic szczególnego by zachować dobrą kondycję mózgu czy pamięci. Mózg osoby biegłej w matematyce podczas wykonywania zadań matematycznych obserwowany na żywo był tak samo bierny jak mózg osoby oglądającej film w telewizji- takie dane dały nam takie zdobycze cywilizacji jak neuroobrazowanie.
Natomiast wiemy już, że osoby wielojęzyczne wykonują solidną pracę przełączając się pomiędzy językami. I co ciekawe wystarczy do tego słuchanie różnych języków ze zrozumieniem. Wiemy, że rośnie od tego ilość czynnika wzrostu neuronów w ludzkiej krwi (rośnie też od innych rzeczy- głodówki, bieganie, trening siłowy). Wiemy, że język jest bardzo rozległą siecią informacji i że przechowujemy różne języki raczej w strukturach przypominających rozbudowane sieci pajęcze w różnych ośrodkach w mózgu niż w jednym miejscu w mózgu dla danego języka. Wiemy, że dołączamy informacje nowe do już posiadanych i inaczej za bardzo się nie da. Wiemy, że jeśli ktoś od dziecka do pewnego wieku ie opanował żadnego języka ludzkiego, który posiada gramatykę, może to być nawet język migowy, to w pewnym wieku już żadnego języka naturalnego ludzkiego nie opanuje- to wiemy z przypadków tzw. dzikich dzieci (niektóre z nich to po prostu ofiary maltretowania jak pewna znana Brytyjka. Ona była dość wybitna bo czegoś z języka się jednak nauczyła jako nastolatka, ale nigdy nie zrozumiała czasów gramatycznych i zaimków osobowych. Jedynie opanowała pojedyncze czasowniki i rzeczowniki. Maltretowano ją jeśli dobrze pamiętam jakieś 11 lat- była trzymana w jednym pokoju, praktycznie przywiązana do krzesła). Jak pomieścić dużo wiedzy w mózgu? Wiemy już, że zdrowy mózg to taki, który sprawnie zapomina informacje nadmiarowe. Wiemy to z przypadków ludzi z wadą genetyczną, która sprawia, że pamiętają niemal wszystko. Mają problemy natury i emocjonalnej- często przewlekła depresja i umysłowej-problemy decyzyjne, analityczne, problemy z brakiem kreatywności itd. Także możemy dużo pomieścić jak mózg sprawnie usuwa nadmiar,a zostawia i dobrze magazynuje to, co mu faktycznie do życia potrzebne. W przypadku języków naturalnych zostają nam te faktycznie używane w praktyce. I też ta wiedza z ich zakresu, z której korzystamy najczęściej.

[Voaltie]

Wow, skąd masz tę wiedzę? Interesuje Cię tak ten temat, czy zajmujesz się tym zawodowo?