Studia - dobry wybór?

[owieczka258]

Hej

Mam taki dylemat. Za dwa lata chcę iść na studia. Obecnie jestem w technikum informatycznym. Wiem, że dobry kierunek, ale mi nie podchodzi. Męczę się tam. Źle wybrałam szkołę. Na pewno nie chcę iść w to dalej, na studiach informatycznych bym zginęła w męczarniach Także jestem tam tylko dla matury, a do egzaminów zawodowych podchodzę na zasadzie "byle, by zdać"

Zastanawiam się jednak, co dalej. Myślałam nad studiami finanse i rachunkowość (dokładnie myślałam, aby zostać księgową). Radzę sobie z matematyką nawet dobrze, ale jakimś asem nie jestem. Nie jestem pewna czy bym zdała rozszerzoną matmę, a jak już to pewnie bym była na granicy. Też mnie zastanawia czy te liczenie by mnie nie przygniatało.

Teraz bardziej się skłaniam ku pedagogice albo psychologii.
Jeśli chodzi o pedagogikę to interesują mnie specjalności:
- opieka i wychowanie z profilaktyką społeczną
- opieka nad dzieckiem i wczesne wspomaganie rozwoju
- pedagogika wczesnoszkolna

Myślę, że psychologia albo pedagogika bardziej do mnie trafiają, bo czuję, że właśnie w tym kierunku chciałabym iść. Jednak mnie martwią stereotypy, że po takich kierunkach nie ma pracy..

Co byście mi doradzili? Może znajdą się absolwentki z któregoś kierunku?

[Invaluuable]

Absolwentką jeszcze nie jestem, ale studiuję psychologię Szczerze to zmagam się z takim samym dylematem, ale wiem, że w naszych czasach ten sam problem mają wszystkie studia wyższe - chociaż wiem też, że informatyka daje sobie radę, tak samo jak medycyna, ale nie każdy jest do tego stworzony. Wydaję mi się, że nie możesz patrzeć tak cały czas na życie - jeśli będziesz w czymś dobra, robiła to z pasji, a nie z przymusu to na pewno znajdziesz coś dla siebie w zawodzie, to przynajmniej nie przepłaczesz 5 lat w mękach, nie czując się w tym kompletnie. Jeśli chodzi o pedagogikę to jakbym miała wybierać z Twoich opcji poszłabym na wczesne wspomaganie rozwoju - albo na pedagogikę specjalną Podsumowując, uważam, że powinnaś robić to, co czujesz, bo nie ma sensu męczenie się i czucie 'przygniecioną' przez to co się robi..

[megamag]

Powiem tak, na księgowe zapotrzebowanie jest ogromne (i nie tylko, także na inne specjalności na FiR, jak np. bankowość), wszędzie przewalają się oferty, często chcą przyjmować nawet bez doświadczenia z przyuczeniem do zawodu. Liczenie w pracy księgowej jest podstawowe, tzn. dodawanie, odejmowanie i mnożenie, co i tak robi za Ciebie program. Księgowa ma raczej za zadanie znać przepisy i wiedzieć jak coś zaksięgować. Wyższą matematykę miałabyś na studiach to fakt, musiałabyś przez to przebrnąć, ale to i tak nie level np. studiów na polibudzie. A poza tym ekonomia potrafi być naprawdę ciekawa, choć to oczywiście zależy od zainteresowań. No i pensja ładnie i systematycznie rośnie wraz z latami pracy.

Co do pedagogiki - nie idź tam, niech Cię Bóg broni. No chyba, że nie wyobrażasz sobie życia bez opieki nad dziećmi i jesteś w stanie się w tym celu poświęcić jak Siłaczka Żeromskiego. Serio. Pedagogika jest na pierwszym miejscu we wszystkich zestawieniach nadpodaży absolwentów w stosunku do potrzeb rynku, a dzieci tylko ubywa. Jakie takie zapotrzebowanie jest na ludzi, którzy zajmują się choćby ciężko upośledzonymi (np. oliofreno), ale opiekuńczych i wychowawczych pedagogów jest jak mrówków. Ludziom po tym bardzo trudno o pracę, a jak już znajdą to niestety zarabiają najniższą krajową. Za taką pensję nie kupisz mieszkania ani samochodu, przez co łatwo o wypalenie zawodowe. Studia społeczne mają jeszcze jeden minus -- studentów. Spora część z nich idzie tam, bo łatwo zaliczyć. To już moje zdanie, ale wszystkie przedmioty pedagogiczne, z którymi miałam do czynienia w życiu, były nudne jak flaki z olejem. Takie teoretycznie pier.... o Chopinie.

Co do psychologii... To takie wszystko i nic, trochę wiedzy takiej właśnie społecznej, trochę medycznej. Wiele osób uważa te studia za interesujące, ja tam nie wiem. Poznałam w życiu tylko trzy osoby po psychologii. Jedna pracowała za marne pieniądze w sklepie i właśnie robi... kurs rachunkowości. Druga radziła sobie dobrze, ale w branży reklamowej. Trzecia w wieku 40 lat była na utrzymaniu rodziców, bo tylko czasami prowadziła jakieś warsztaty psychologiczne, ale z tego nie da się wyżyć. Plusem psychologii jest to, że jest dość elastyczna. Sporo psychologów odnajduje się właśnie w branży kreatywnej, bo z pracą w konkretnie w zawodzie, wiadomo, bywa różnie. Niemniej praca tu sama nie przyjdzie, będziesz musiała się bardziej postarać, odbębniać praktyki, staże, łapać doświadczenie na rożnych polach.

Tyle ode mnie, ale sama musisz spróbować i skonfrontować swoje wyobrażenia z rzeczywistością. Na początku też poszłam na kierunek społeczny, bo myślałam, że to takie interesujące. A potem była tylko sfrustrowana, że tracę czas i niczego ze studiów nie wynoszę. Ale akurat z pracą nie miałam problemów, bo już na pierwszym roku zaczęłam robić praktyki i staże, a praca jakoś tak sama się nawinęła. Więc to różnie w życiu bywa. Masz jeszcze sporo czasu na zastanowienie, przejrzyj oferty uczelni. Z tego co wiedzę, wymieniasz tylko najbardziej masowe kierunki. Ja też w szkole średniej nie wiedziałam nawet o połowie istniejących kierunków studiów, a szkoda, bo może wybrałabym inaczej.

[agiszonek]

Studiowałam przez 2 miesiące FiR i zmieniłam kierunek, bo nie dawałam sobie rady z matematyką. Trzeba być dobrym z matematyki i trochę ją lubić, żeby przetrwać na takim kierunku.
Tak jak Ty zastanawiałam się między FiR-em a pedagogiką a w rezultacie jestem na zupełnie innym kierunku i dobrze mi tu

[cavvythecat]

Napisane przez owieczka258

Myślę, że psychologia albo pedagogika bardziej do mnie trafiają, bo czuję, że właśnie w tym kierunku chciałabym iść. Jednak mnie martwią stereotypy, że po takich kierunkach nie ma pracy..

Po psychologii masz multum opcji do wyboru, każda wymaga innych umiejętności i ma inne zapotrzebowanie na rynku pracy. Jestem na psychologii i jest sporo pracy w marketingu, reklamie, HR itp. Najważniejsze jest doświadczenie, praktyki, staże, nawet jakieś pierdoły typu koła studenckie.

Księgowa to fajny zawód, tylko jeśli nie jesteś asem z matematyki, potrzebujesz dużo wytrwałości żeby siedzieć i się uczyć, nadrabiać zaległości itd. To jest do zrobienia, oczywiście, więc warto nad tym pomyśleć.

Na pedagogikę nie idź. O ile nie masz mitycznego powołania, na 90% skończy się przebranżowaniu. Albo zero pracy albo ciężka za marne pieniądze, masakra.

[clementysia]

Nie da się przewidzieć wszystkiego, wiadomo, że fajnie poznać prognozy jakichś osób, które badają rynek pracy, ale na pewno lepszym będziesz pracownikiem w zawodzie, który lubisz! Wszystko zależy od człowieka, może szczęścia, rejonu... Moje znajome po pedagogice akurat pracują w prywatnych przedszkolach i nie narzekają na brak pracy, na pewno kasa dużo mniejsza, niż po infie czy FiRze, ale no pracę mają. Co do psychologii, to chyba branża HR wsysa tych, którzy nie zostają terapeutami, więc to też jakaś opcja

[paulina_0103]

Ja naprawdę nie wiem skąd wzięło się stwierdzenie, że po pedagogice nie znajdzie się pracy. W Krakowie, Warszawie czy we Wrocławiu ofert jest mnóstwo. Jeśli ktoś chce pracować i jest w stanie przeprowadzić się z małego miasta do większego, to nie będzie miał problemu ze znalezieniem pracy. Mówię tutaj o pedagogice wczesnoszkolnej.
Też mi powtarzali, że pedagogika jest nieopłacalna, że nie zjadę pracy, że to, że tamto. A ja zrobiłam swoje i nie żałuję. W tej chwili studiuje już na 4tym roku, koleżanki zakończyły studia na licencjacie i poszły do pracy w zawodzie, inne studiują zaocznie i pracują.
O innych kierunkach się nie wypowiem, bo ich nie studiowałam i nie wiem jak później jest z pracą. Mam koleżanki zarówno na psychologii, jak i na FIRze i sobie chwalą.

[puenta7]

Pamiętaj, że np. na psychologię jest masa chętnych. Jak ja zdawałam maturę, to podczas rekrutacji na studia na jedno miejsce były 42 osoby i znam ludzi, którzy mieli maturę rozszerzona na 88% i nie dostały sie na dzienna psychologię. Ogólnie na Uniwersytet na dzienna psychologie trzeba mieć dużo punktów, a jakby matura była słabsza, to pewnie skończyłoby sie pójściem na studia wieczorowe. Na pedagogikę też trzeba mieć niezły wynik. Pomyśl czy jakbyś zdawała np. na psychologie, to czy dasz radę dostać dobre wyniki na rozszerzeniach. A jak nie dasz rady, to czy dasz radę iść na studia wieczorowe, bo to koszty

[megamag]

Gdzie Ty widziałaś wysokie progi na pedagogikę? Może kilkanaście lat temu w czasie wyżu demograficznego, choć też wątpię.

Pierwsze z brzegu zeszłoroczne progi na UW:
pedagogika wczesnoszkolna - 54,28
pedagogika małego dziecka - (uwaga) 33,84 (sic!)

Przypuszczam, że na słabsze uczelnie wystarczy więc po prostu zdać maturę.

Na psychologię progi na uczelniach z góry rankingu rzeczywiście kształtują się gdzieś tak na poziomie ponad 80% z matury rozszerzonej, ale już na tych niżej notowanych wystarczy 60-70%. Progi na FiR też raczej poniżej 60-70% z rozszerzeń nie schodzą.

[cavvythecat]

Na psychologii na mniejszych uczelniach też nie masz 40 osób na jedno miejsce, tylko np. 8.

[k_baudelaire]

Również uczęszczałam do technikum informatycznego, zdałam egzaminy zawodowe (poszczególne moduły E.xx) z dobrymi wynikami, maturę również napisałam więcej niż dobrze - ustne po 100%, pisemne z przedmiotów branych pod uwagę w toku rekrutacji również oscylujące w granicach 80-100%, matematyka - moja nemesis - 30% , jako rozszerzenie m.in. filozofia, której uczyłam się w całości na własną rękę i... Dostałam się na I rok psychologii, studiuję na UŁ.

Czy żałuję? Absolutnie nie. Wybrałam psychologię spośród innych zakwalifikowanych kierunków, m.in. filologii angielskiej czy nowych mediów. Jestem żywym przykładem na to, że można wykonać w życiu podobny manewr. Ba - w gimnazjum byłam na humanie, potem technikum, teraz kierunek humanistyczny...

Również myślałam nad PŁ i kontynuowaniem nauki na bardziej ścisłym kierunku, jednak wynik z matematyki tylko potwierdził moje domysły, które kazały mi wrócić do bardziej "ekspresyjnych" działów nauki; boję się jedynie o przedmioty tj. neurobiologia (neurobiologiczne mechanizmy zachowania cżłowieka), bo naukę biologii skończyłam wraz ze skończeniem gimnazjum, ale jak człowiek przysiądzie i zbierze z internetu książki, to moim zdaniem można sobie poradzić. Ciężko mi oceniać kierunek jako kierunek, jeśli masz "dryg" to odnajdziesz się w każdej karierze, jeśli zaś jesteś niezaradna życiowo to nawet najlepsze studia nic nie dadzą - wiesz pewnie, o co mi chodzi - ciężko więc prorokować jak będzie wyglądała sytuacja na rynku pracy za te pięć (magisterka) czy więcej (oby nie ) lat. Sama nie rzuciłam informatyki kompletnie, w wolnych chwilach naprawiam np. komputery w zakresie nieco wykraczającym może poza podstawowe formaty, wgrywanie niezbędnych programów, naprawy post-wirusowe itp, jednak jakieś zamiłowanie do blaszaków we mnie zostało... Ale wygrała ciekawość drugiego człowieka.

Jeżeli tylko interesujesz się psychologią/pedagogiką (ja, dla przykładu, odpadałabym z pedagogiki, oj zdecydowanie) i jesteś gotowa na wyzwanie, a także naukę na własną rękę i ciągłe dokształcanie się - na tym bowiem polega zawód psychologa, niezależnie od miejsca pracy - oraz uważasz, że masz na tyle silną psychikę, by poradzić sobie z pracą z ludźmi, to moim zdaniem nie ma się nad czym zastanawiać. Próbuj! Muszę przyznać, że wstaję nawet na poranne (8:45) zajęcia z chęcią, bo uczę się po prostu o ciekawych rzeczach. To miła odmiana po szkole średniej...

[cavvythecat]

Napisane przez k_baudelaire

boję się jedynie o przedmioty tj. neurobiologia (neurobiologiczne mechanizmy zachowania cżłowieka), bo naukę biologii skończyłam wraz ze skończeniem gimnazjum

Więcej ci się tak naprawdę nie przyda. W liceum neurobiologii raczej nie ma, i tak trzeba na nowo się uczyć. Jestem po humanie i to najlepszy przedmiot dla mnie.Chociaż i tak rzucam studia co tydzień xd

[puenta7]

Napisane przez megamag

Gdzie Ty widziałaś wysokie progi na pedagogikę? Może kilkanaście lat temu w czasie wyżu demograficznego, choć też wątpię.

Pierwsze z brzegu zeszłoroczne progi na UW:
pedagogika wczesnoszkolna - 54,28
pedagogika małego dziecka - (uwaga) 33,84 (sic!)

Przypuszczam, że na słabsze uczelnie wystarczy więc po prostu zdać maturę.

Na psychologię progi na uczelniach z góry rankingu rzeczywiście kształtują się gdzieś tak na poziomie ponad 80% z matury rozszerzonej, ale już na tych niżej notowanych wystarczy 60-70%. Progi na FiR też raczej poniżej 60-70% z rozszerzeń nie schodzą.

Ja w 2009 roku składałam papiery na pedagogikę i sie nie dostałam, wiem nie ma sie czym chwalić-matura z WoS-u poziom rozszerzony 68%, historia na poziomie rozszerzonym-44%, polski na poziomie podstawowym-75%, j. niemiecki na poziomie podstawowym 85% i sie nie dostałam. Osoby z mojego liceum zdawały wtedy na psychologię-ludzie z maturą rozszerzona na 90% potrafili się nie dostać, bo były 42 osoby na 1 miejsce (UWr)

[kalor]

Kurde, to z mojej strony polecam medycynę - wyglada na to, że łatwiej się dostać niż na psychologię po 85% z biologii i chemii na luzie wystarczy

---------- Dopisano o 11:51 ---------- Poprzedni post napisano o 11:43 ----------

Aż sprawdziłam z ciekawości, pewnie wasi znajomi nie zdawali rozszerzonej matematyki - jest przedmiotem punktowanym, a nie wymaganym - ma wagę 20%. Zdawali zapewne tylko przedmioty wymagane, dlatego nie dostali się z wynikami 90% z matur rozszerzonych. Piszę tu o UW - w tym roku próg wynosił ok 78 punktów (4 przedmioty o wadze 20%, oczywiście jest roznica przy przeliczaniu matury podstawowej i rozszerzonej).

Z ciekawości jeszcze sprawdziłam progi do roku 2014/2015 - nie chciało mi się więcej szukać, są podobne. Dostałabym się z moją podstawową matmą i polskim może w 2009 było inaczej, ale teraz to chyba jakieś miejskie legendy.

[puenta7]

Ja teraz nie składałam papierow na studia, tylko w 2009 roku. I w 2009 roku właśnie były 42 osoby na jedno miejsce na psychologię, znajomi sie nie dostali, zdawali też w 2010 roku i też było dużo osob chętnych. Pamiętam nawet jak w 2009 roku w telewizji mówili, że na Uniwersytecie Wrocławskim najwiecej chętnych na psychologie, że 42 osoby na jedno miejsce itp. I ja w 2009 roku składałam papiery na pedagogikę na Uniwersytecie Wrocławskim i nie udało sie, a miałam m. in, 68% z WoS-u na poziomie rozszerzonym. A teraz juz nie zaglądałam ilu chętnych było w tym roku na psychologię czy pedagogikę, bo zrobiłam inne studia w trybie zaocznym

[Cytrynowy_Sorbet24]

Wychodzi na to, że psychologia/pedagogika taka hardkorowa jak medycyna, prawo i inżynierki. A może i gorsza?

Tyle ludzi chce być psychologami i pedagogami, że nie ma dla nich miejsca. A prawdziwych pasjonatów jest niewielu, nie ukrywajmy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cavvythecat]

Jakby na studia mieli iść tylko pasjonaci, to każdy kierunek studiowało by może kilkadziesiąt-naście osób

[megamag]

Napisane przez cavvythecat

Jakby na studia mieli iść tylko pasjonaci, to każdy kierunek studiowało by może kilkadziesiąt-naście osób

I niektórym kierunkom na pewno bardzo by to pomogło, zwłaszcza takim jak pedagogika.

[Cytrynowy_Sorbet24]

Napisane przez cavvythecat

Jakby na studia mieli iść tylko pasjonaci, to każdy kierunek studiowało by może kilkadziesiąt-naście osób

Podobno studia nie są obowiązkowe, więc nie widzę problemu

Na mojej uczelni są kierunki, na których jest kilkanaście osób na roku. Np. fizyka, na którą nikt z nudów nie idzie, bo większość się jej boi.

Im mniej ludzi tym lepiej, a tych co zrobili studia dla papierka albo bez pomysłu na siebie i tak później zweryfikuje rynek pracy. A psychologia/pedagogika akurat są kierunkami, gdzie takich osób trochę jest. Stąd wniosek, że bez zainteresowania nie warto tego studiować. Przykładowo jak się wybiera tę sławną medycynę to z podejściem typu "moim marzeniem jest być lekarzem". Bo trzeba to lubić po prostu


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[casus_belli]

Żeby jeszcze za "powołaniem" szły możliwości...Jak się dowiedziałam, kto z moich znajomych skończył pedagogikę, to podziękowałam Bogu za to, że większość z nich nigdy w zawodzie pracy nie dostanie.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez casus_belli

Żeby jeszcze za "powołaniem" szły możliwości...Jak się dowiedziałam, kto z moich znajomych skończył pedagogikę, to podziękowałam Bogu za to, że większość z nich nigdy w zawodzie pracy nie dostanie.

same here. worka z kartoflami bym niektórym nie dała do popilnowania.

[megamag]

Coś w tym jest. Dwie moje koleżanki z klasy zostały nauczycielkami i były to akurat największe nieuki, które zawsze miały problem z ogarnięciem materiału. Jak się dowiedziałam, że teraz uczą, to aż mi się ciepło zrobiło. A na samą pedagogikę to już w ogóle wybrał się z moich szkół taki element (bo uchodziła za łatwą), że to bardzo dobrze, że nie ma dla nich pracy.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez owieczka258

Hej

Mam taki dylemat. Za dwa lata chcę iść na studia. Obecnie jestem w technikum informatycznym. Wiem, że dobry kierunek, ale mi nie podchodzi. Męczę się tam. Źle wybrałam szkołę. Na pewno nie chcę iść w to dalej, na studiach informatycznych bym zginęła w męczarniach Także jestem tam tylko dla matury, a do egzaminów zawodowych podchodzę na zasadzie "byle, by zdać"

Zastanawiam się jednak, co dalej. Myślałam nad studiami finanse i rachunkowość (dokładnie myślałam, aby zostać księgową). Radzę sobie z matematyką nawet dobrze, ale jakimś asem nie jestem. Nie jestem pewna czy bym zdała rozszerzoną matmę, a jak już to pewnie bym była na granicy. Też mnie zastanawia czy te liczenie by mnie nie przygniatało.

Teraz bardziej się skłaniam ku pedagogice albo psychologii.
Jeśli chodzi o pedagogikę to interesują mnie specjalności:
- opieka i wychowanie z profilaktyką społeczną
- opieka nad dzieckiem i wczesne wspomaganie rozwoju
- pedagogika wczesnoszkolna

Myślę, że psychologia albo pedagogika bardziej do mnie trafiają, bo czuję, że właśnie w tym kierunku chciałabym iść. Jednak mnie martwią stereotypy, że po takich kierunkach nie ma pracy..

Co byście mi doradzili? Może znajdą się absolwentki z któregoś kierunku?

To ci od razu popsuję pedagogiczne szyki przede wszystkim raczej nie kierunek coś tam I coś tam, bo ten dodatek nie daje żadnych uprawnień. Szkoda czasu.
Wyjątkiem chyba jest ped. wczesnoszkolna i przedszkolna (co, nawiasem mówiąc, tez komiczne, bo sama wczesnoszkolna daje uprawnienia do pracy z dziećmi 3-9 letnimi, więc i przedszkolnymi).

Jeśli pedagogika - to specjalna. Jest bardzo, bardzo dużo dzieci, coraz więcej z problemami. Czyli stricte pedagogika specjalna (warto kierunek wybrać, bo np. podyplomowo prawie tego nie ma), która daje uprawienia do pracy z dziećmi niep. intelektualnie, niedosłyszącymi, niedowidzącymi, z autystami czy ZA.

Ew. terapia pedagogiczna. Ale pisze wyłącznie o licencjacie, a mgr - z innej specjalizacji rób, inaczej w ogóle nie ma sensu studiowanie pedagogiki.

Napisane przez megamag

Coś w tym jest. Dwie moje koleżanki z klasy zostały nauczycielkami i były to akurat największe nieuki, które zawsze miały problem z ogarnięciem materiału. Jak się dowiedziałam, że teraz uczą, to aż mi się ciepło zrobiło. A na samą pedagogikę to już w ogóle wybrał się z moich szkół taki element (bo uchodziła za łatwą), że to bardzo dobrze, że nie ma dla nich pracy.

Też takie znam.
Natomiast prostuję - to nie jest prosty kierunek dla kogoś, kto nie ma o tym pojęcia. Jest masa wiedzy do przyswojenia, bardzo szczegółowej. A jeśli już ktoś idzie z przypadku, to się bardzo zmęczy
Oczywiście prostsze są te studia, niż medycyna ale też to dość specyficzne studia i idąc bezmyślnie, z przekonaniem, że łatwo - można się zdziwić.
W trakcie zajęć robi się różne dziwne rzeczy, trzeba tańczyć, tworzyć gry, prace plastyczne, brać udział w róznych grach typowo dziecięcych i sportowo-dziecięcych - no trzeba mieć do tego przekonanie

Napisane przez paulina_0103

Ja naprawdę nie wiem skąd wzięło się stwierdzenie, że po pedagogice nie znajdzie się pracy. W Krakowie, Warszawie czy we Wrocławiu ofert jest mnóstwo. Jeśli ktoś chce pracować i jest w stanie przeprowadzić się z małego miasta do większego, to nie będzie miał problemu ze znalezieniem pracy. Mówię tutaj o pedagogice wczesnoszkolnej.
Też mi powtarzali, że pedagogika jest nieopłacalna, że nie zjadę pracy, że to, że tamto. A ja zrobiłam swoje i nie żałuję. W tej chwili studiuje już na 4tym roku, koleżanki zakończyły studia na licencjacie i poszły do pracy w zawodzie, inne studiują zaocznie i pracują.
O innych kierunkach się nie wypowiem, bo ich nie studiowałam i nie wiem jak później jest z pracą. Mam koleżanki zarówno na psychologii, jak i na FIRze i sobie chwalą.

Z tym, że pedagogika łączy się z dodatkową kwestią - kończysz jedne studia i... małe szanse, że w zawodzie się utrzymasz. Mam 4 kierunki i szykuję kolejny, rynek się zmienia, niepełnosprawnych dzieci mnóstwo, trzeba mieć siłę przebicia.

Napisane przez megamag

I niektórym kierunkom na pewno bardzo by to pomogło, zwłaszcza takim jak pedagogika.

A to na pewno. Ale jak patrzę na lekarzy czy pielęgniarki to też się nieraz zastanawiam: czy tobie człowieku kazał ktoś ten zawód wybrać? bo pracujesz jak za karę.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez puenta7

Ja teraz nie składałam papierow na studia, tylko w 2009 roku. I w 2009 roku właśnie były 42 osoby na jedno miejsce na psychologię, znajomi sie nie dostali, zdawali też w 2010 roku i też było dużo osob chętnych. Pamiętam nawet jak w 2009 roku w telewizji mówili, że na Uniwersytecie Wrocławskim najwiecej chętnych na psychologie, że 42 osoby na jedno miejsce itp. I ja w 2009 roku składałam papiery na pedagogikę na Uniwersytecie Wrocławskim i nie udało sie, a miałam m. in, 68% z WoS-u na poziomie rozszerzonym. A teraz juz nie zaglądałam ilu chętnych było w tym roku na psychologię czy pedagogikę, bo zrobiłam inne studia w trybie zaocznym

Z Wrocławskiego nie znalazłam, ale tu statystyki z Warszawskiego http://rekrutacja.uw.edu.pl/files/pd...dydaci0910.pdf

[kalor]

[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;78450431]Z Wrocławskiego nie znalazłam, ale tu statystyki z Warszawskiego http://rekrutacja.uw.edu.pl/files/pd...dydaci0910.pdf[/QUOTE]

W sumie niby 25 osób to sporo, ale trzeba wziąć pod uwagę, że pewnie złożyło sporo osób z takimi wynikami z matury, że w życiu by nie miały szans się dostać

Taka luźna, mało wnosząca uwaga

Na stomatologię we Wrocławiu chyba 3 czy 2 lata temu było 52 osób na miejsce, ale tak jest, bo ludzie składają na medycynę na wiele uczelni na raz, a na zapas jeszcze na stomę. Później okazuje się, że rzeczywistych chętnych jest o wiele mniej, bo jednak wolą inne miasto, a do tego złożyli tylko na wszelki wypadek. Może na innych kierunkach tez tak jest wydaje mi się to prawdopodobne.

[megamag]

kalor ma rację, ludzie obstawiają wiele uczelni na wszelki wypadek, dlatego na liczbę osób nie ma co tak bardzo patrzeć. Są też takie uczelnie, które służą głownie za awaryjne (jak nasze UJK w Kielcach), i z tych, co się dostali w pierwszej turze, to tam prawie nikt nie idzie.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

[pomyłka]