Depresja poweselna

[barbiewera]

Przepraszam, jeśli podobny wątek był, ale wyszukiwarka nic nie znalazła

Też tak miałyscie kiedyś, że po mega fajnym weselu nie mogłyście wrócić do rzeczywistości? Ja miałam pod koniec września wesele siostry, oczywiście świadkowałam i do tej pory cały czas wspominam to wesele, nie mogę przestać o nim myśleć, chciałabym jeszcze raz ten dzień "przed" weselem, załatwiać te wszystkie sprawy
nie wiem, może to z tęsknoty za rodzinką, którĄ SIĘ widziało na weselu po tak dłgim czasie?

Macie tak?

[Ingrid80]

Nie :-/

[cleopadra]

Depresje to nie,ale czasami zalowalam ze pojechalam na wesele,a czasami bylam bardzo zadowolona

[201607211025]

Ja tak mam, że długo rozpamiętuje wesela, wspominam przygotowania, żałuję, że takie samo się już nie powtórzy itp.

[kruella_de_mon]

ja mialam malutką depresję po moim slubie. Żaluję, że to się skonczyło. Naprawdę to był dla mnie super chwile, zleciały w mgnieniu oka. a parę dni minie miesiąc. Ale za rok i za dwa czekają mnie wesela i sluby więc będzie fajnie

[xjustyniaaax]

Ja bardzo przeżywam to że mój okres weselny dobiegł końca... póki co od stycznia żyłam przygotowaniami a teraz po czuję wielką pustkę

[barbiewera]

Napisane przez xjustyniaaax

Ja bardzo przeżywam to że mój okres weselny dobiegł końca... póki co od stycznia żyłam przygotowaniami a teraz po czuję wielką pustkę

no własnie, przed weselem człowiek żyje przygotowaniami, ma tyle do załatwiania, są nerwy, ale tez ta mysl, że przed nami coś niezwykego ja jestem ciekawa, jak przygotowania do swojego slubu przeżyję, bo jak tak bardzo zapadł mi w pamięc slub siostry to co dopiero swoj własny

[ilo16na]

Napisane przez xjustyniaaax

Ja bardzo przeżywam to że mój okres weselny dobiegł końca... póki co od stycznia żyłam przygotowaniami a teraz po czuję wielką pustkę

Ja tez tak czuje, my mielismy slub we wrzesniu a plan zaczelismy od lutego.. bylo mega intensywnie..
Ale po czulam taki smutek, ze nic nie ma do zalatwiania itd.
Ze nie mam przymiarek, tanca i 1000 innych spraw

[visionAM]

Trochę przykro się czyta to, co piszecie... brzmi tak jakby wasze życie skończyło się w dniu ślubu Skoro brakuje Wam teraz załatwiania, zajęć, itp. to może warto pomyśleć o jakiejś pasji, wyjściu z domu, robieniu czegoś dla siebie?

[kruella_de_mon]

Napisane przez visionAM

Trochę przykro się czyta to, co piszecie... brzmi tak jakby wasze życie skończyło się w dniu ślubu Skoro brakuje Wam teraz załatwiania, zajęć, itp. to może warto pomyśleć o jakiejś pasji, wyjściu z domu, robieniu czegoś dla siebie?

Mi akurat nie brakujje, ale czulam smutek ze ten wspanialy dzień minal.teraz przez życie razem

[201610281624]

Czy ja wiem czy depresja, raczej za dużo powiedziane.
Na forum trafiłam zaraz po zaręczynach, za 4 miesiące minie 7 lat, po ślubie 4 lata. Nie było dnia chyba bym nie szukała pomysłów, inspiracji. Od zaręczyn do wesela minęło 2, 5 roku. Czasu odpowiednio by odłożyć pieniążki, ale czekanie i myślenie, to zdecydowanie za długo. Coś się zamówiło, w międzyczasie wizja się zmieniła, coś innego by się chciało. Gdyby nie forum, to o połowie rzeczy nie miałoby się pojęcia, że do czegoś tam wagę można przywiązywać. Osobiście i tak uważam, że zbyt wielu drobiazgom poświęca się uwagę i są totalnie zbędne. Najlepsze to to, że wcale wesela nie chciałam, wystarczyłby mi sam ślub i obiad dla najbliższych i koniec. Nie miałam potrzeby ogłaszania całemu światu tego wydarzenia i najgorsze- bycia w centrum uwagi. Zestresowana nie byłam jakoś szczególnie, ale wzruszenia nie było i jakichś motylków w brzuchu i łez. Co dziwne, bo na filmikach w necie się wzruszam, bądź na weselach innych róznież. A byłam już na tylu i widziałam sporo, że nic nie jest mnie w stanie zaskoczyć chyba. Czasem mam wrażenie, że wesela według scenariusza się odgrywa i każde jest do siebie podobne, różni się detalami i uczestnikami. Nie wiem, czegoś brakuje. Co jest inne, że na forum się czyta, że KAŻDY z gości był podwrażeniem, KAŻDY chwalił i czyjeś tam wesele było naj.
Ale kto komu powie, że było średnio, albo myślał, że będzie gorzej. Dlatego też czyta się to z przymrużeniem oka. Idealne wesela nie istnieją i taka jest prawda. To, że parze młodej tak się wydaje, bo KAŻDY chwalił ( często szczerze, ale często z grzeczności) to nie znaczy, że tak było.
Wystarczy, że ktoś na forum wrzuci kilka zdjęć i już można powiedzieć, że coś by się chwaliło, ale czegoś nie. Bo nigdy nie ma tak, że wszystko się będzie podobać KAŻDEMU. Nie wierzę, że na 100 osób KAŻDA ma taki gust jak organizatorzy i lubi dajmy na to różowe kokardki i słodkie lizaczki. Część gości w ramach podziękowania wolałaby dostać tradycyjną ( jak to u nas), wódkę weselną niż aniołka lub migdałka w lukrze. To tak jak z suknią, nie każdemu gościowi się spodoba skromna a' la grecka zwiewna suknia, bo część gości woli rybki, a inni księżniczki, a jeszcze innym z falbankami się spodoba, a ta skromna, to taka "mało odpowiednia".
Nasze forum to skarbnica wiedzy, dzięki temu można się dowiedzieć jakie zwyczaje i tradycje panują w innym regionie kraju. Chwała za to, bo gdyby wszędzie było to samo, to już całkiem nudno by było.
Niemniej tyle czasu już po, a ja nadal lubię tu wchodzić i podczytywać pomysły dziewczyn i ich wizje na ten dzień, uwielbiam też wchodzić na strony z sukniami i zerkać jak moda się zmienia- przez ten czas to już tyle rzeczy zdążyło być nowością i zarazem hitem na weselach, by stać się standardem i zostać kiczem i rzeczą niepożądaną niczym osławione już diademy i rękawiczki z pętelką na jeden palec
Czy depresja jak w temacie? No raczej nie...Sporo koleżanek już po obejrzeniu płyty z własnych wesel wpadło w wir innych rzeczy i nie myślą o tym. Ja nie powiem myślami wracam, fajnie było, jednak warto było mieć wesele i to mówi osoba, która wbrew stereotypom, że małe dziewczynki marzą by być księżniczką na weselu ( mnie jako dziewczynkę i nastolatkę absolutnie nie. Część rzeczy się podpatrzyło, czas minął, co innego jest modne, więc wiadomo coś tam inaczej byłoby zorganizowane, wybrane. Ale to są szczegóły, grunt, że mąż byłby ten sam!!! Wszystkiego dobrego Wizażowe Koleżanki dla Was :-*

[201607040940]

Napisane przez visionAM

Trochę przykro się czyta to, co piszecie... brzmi tak jakby wasze życie skończyło się w dniu ślubu Skoro brakuje Wam teraz załatwiania, zajęć, itp. to może warto pomyśleć o jakiejś pasji, wyjściu z domu, robieniu czegoś dla siebie?

dzień ślubu i wesela jest kreowany na niewiadomoco... więc normalne jest obniżenie nastroju po tak ważnym dniu .

My zorganizowaliśmy swój ślub i wesele, dobrze się na nim bawiliśmy (mało co pamiętam bo stres odpuścił ale bawiłam się dobrze). Ale mam takie poczucie ze coś się skończyło. Bo jakiś tam czas żyłam tym ślubem, jakiś etap organizacji, życia za mną. Ale to chyba normalne.
Życie toczy się dalej mimo że "najważniejszy dzień mojego życia" minął .

[joaaa83]

Ja tak z pewnością nie miałam. Czułam głównie ulgę, że to już koniec przygotowań, wszystko poszło dobrze i możemy wrócić do codzienności. Dominowała myśl "mam już to za sobą" i byłam zadowolona z tego faktu.

Jedynie w nocy, a bardziej nad ranem przyszła mi do głowy taka myśl, że szkoda że tak szybko wesele minęło.

[Estera May]

słowa depresja w tym przypadku, to chyba za duże słowo ja tak zdecydowanie nie miałam, byłam świadkowa na weselu mojej przyjaciółki i mimo, że wesela było fajne, to cieszę się że mam już to za sobą. Tyle załatwiania, nerwów, spraw- nie moja bajka

[barbiewera]

Napisane przez visionAM

Trochę przykro się czyta to, co piszecie... brzmi tak jakby wasze życie skończyło się w dniu ślubu Skoro brakuje Wam teraz załatwiania, zajęć, itp. to może warto pomyśleć o jakiejś pasji, wyjściu z domu, robieniu czegoś dla siebie?

Nie o to dokładnie mi chodzilo może swlowo depresja to faktycznie nizebyt dobrze dobrane słowo
Po pracy staram się zawsze zagospodarować czas na swoje pasje i dodatkowe zajecia. Chodzilo mi w poscie też o fakt, ze te nerwowe załatwianie spraw weselnych to też fajna opcja na zbliżenie sie rodziny moze krzyczy się nawzajem na siebie, ae koniec końców, spedza się czas z nimi - a często widzę ich od święta
i ta satysfakcja, ze wszystko na ślubie udalo się zrobić tak, jak bylo zaplanowane

[broziak]

Napisane przez barbiewera

Przepraszam, jeśli podobny wątek był, ale wyszukiwarka nic nie znalazła

Też tak miałyscie kiedyś, że po mega fajnym weselu nie mogłyście wrócić do rzeczywistości? Ja miałam pod koniec września wesele siostry, oczywiście świadkowałam i do tej pory cały czas wspominam to wesele, nie mogę przestać o nim myśleć, chciałabym jeszcze raz ten dzień "przed" weselem, załatwiać te wszystkie sprawy
nie wiem, może to z tęsknoty za rodzinką, którĄ SIĘ widziało na weselu po tak dłgim czasie?

Macie tak?

to zależy, ja mam raczej tryb rozpamiętywania przykrych zdarzen, te wesołe szybko mijam pamięcią.

[ilo16na]

Napisane przez Gosiaczek1969

dzień ślubu i wesela jest kreowany na niewiadomoco... więc normalne jest obniżenie nastroju po tak ważnym dniu .

My zorganizowaliśmy swój ślub i wesele, dobrze się na nim bawiliśmy (mało co pamiętam bo stres odpuścił ale bawiłam się dobrze). Ale mam takie poczucie ze coś się skończyło. Bo jakiś tam czas żyłam tym ślubem, jakiś etap organizacji, życia za mną. Ale to chyba normalne.
Życie toczy się dalej mimo że "najważniejszy dzień mojego życia" minął .

To jest sedno sprawy

[KaskaPacka70]

ja mam często zjazd w niedziele, mam depreche po udanym weekendzie. pytanie skad takie obnizenie nastroju teoretycznie bez powodu ? O.o juz tak mam od lat

[barbiewera]

Napisane przez KaskaPacka70

ja mam często zjazd w niedziele, mam depreche po udanym weekendzie. pytanie skad takie obnizenie nastroju teoretycznie bez powodu ? O.o juz tak mam od lat

o to chodzi. Zastanawiam się, czy życie tak po prostu musi wyglądać, czy są ludzie, którzy nie przeżywają depresji poweekendowych. Mam wrażenie, że moje życie toczy się tylko w weekendy, a w tygodniu wyparowuje przez pracę i obowiązki...

[visionAM]

Wszystko jest w waszych głowach, wg mnie to kwestia podejścia

[201803090921]

Napisane przez barbiewera

o to chodzi. Zastanawiam się, czy życie tak po prostu musi wyglądać, czy są ludzie, którzy nie przeżywają depresji poweekendowych. Mam wrażenie, że moje życie toczy się tylko w weekendy, a w tygodniu wyparowuje przez pracę i obowiązki...

Oczywiście, że są.
Ja mam takie podejście, że bardziej interesuje mnie to, co się może zdarzyć, niż to co było, obojętnie jak bardzo to było fajne/przyjemne.
Jeśli chodzi o wesele to mieliśmy naprawdę udane, a mimo to nie chciałabym za Chiny Ludowe powtórki z rozrywki; po prostu mam poczucie, że przede mną jeszcze mnóstwo ciekawych chwil, nawet lepszych niż to wesele.
Jeśli zaś mowa o weekendach, to uważam, że lekarstwem może być wybicie z głowy przekonania, że "przyjemne i prawdziwe życie tylko w weekendy" oraz znalezienie pracy, którą się lubi. Miewałam epizody "depresji poweekendowej", ale tylko w okresie, gdy pracowałam w miejscu i z ludzmi, których szczerze nienawidziłam.

[barbiewera]

Napisane przez Sziket

Jeśli zaś mowa o weekendach, to uważam, że lekarstwem może być wybicie z głowy przekonania, że "przyjemne i prawdziwe życie tylko w weekendy" oraz znalezienie pracy, którą się lubi. Miewałam epizody "depresji poweekendowej", ale tylko w okresie, gdy pracowałam w miejscu i z ludzmi, których szczerze nienawidziłam.

Nie chodzi o to, że nie lubię swojej pracy. Lubię i chodzę z przyjemnością
Bardziej mialam na myśli, że w tygodniu czas mi przecieka przez palce, 8 godzin w pracy, dojazdy do pracy, zakupy, obiad, posprzątać. I nagle robi się 18.00 i brak chęci na cokolwiek... siłą rzeczy, ten czas wyparowuje... życie po prostu ucieka, bo w tygodniu mam dla siebie ze 2 godziny czasu...
Jak Wy sobie z tym radzicie?

[201803090921]

Napisane przez barbiewera

Nie chodzi o to, że nie lubię swojej pracy. Lubię i chodzę z przyjemnością
Bardziej mialam na myśli, że w tygodniu czas mi przecieka przez palce, 8 godzin w pracy, dojazdy do pracy, zakupy, obiad, posprzątać. I nagle robi się 18.00 i brak chęci na cokolwiek... siłą rzeczy, ten czas wyparowuje... życie po prostu ucieka, bo w tygodniu mam dla siebie ze 2 godziny czasu...
Jak Wy sobie z tym radzicie?

Ja chodzę spać ok.24, sprzątam w weekendy, gotowanie zwaliłam na męża (zakupy też, bo wcześniej konczy pracę, więc może).
O 18 to ja jem obiad, a pozniej mam ze 4 godziny na inne zajęcia (jakieś drobne prace domowe, książki, filmy, siłownia, czasem spotkania z przyjaciółmi) - i tak żyję

[barbiewera]

Napisane przez Sziket

Ja chodzę spać ok.24, sprzątam w weekendy, gotowanie zwaliłam na męża (zakupy też, bo wcześniej konczy pracę, więc może).
O 18 to ja jem obiad, a pozniej mam ze 4 godziny na inne zajęcia (jakieś drobne prace domowe, książki, filmy, siłownia, czasem spotkania z przyjaciółmi) - i tak żyję

hmm chyba muszę się zastanowić nad zmianą moich nawyków

[JowitaB]

Na poweselną depresję powinny pomóc zdjęcia i film ślubny

[201610281624]

A jeśli one ją wzmagają? :-D

[911814027737b2fb37208075fbc353dc82d7d123_64640b1bca2a5]

Dziewczyny, no ludzie, co Wy takie kluchy leniwe! Jak sie chce to wszystko mozna - jedyna osoba, która moze Ci powiedziec, ze czegos sie nie da to Ty sama! Jak sa chęci to i czas sie znajduje. Życie nie kończy sie na slubie i nie jest uwieńczone weselem (dlatego nie lubię zwyczajów typu podziękowania dla rodziców za trud wychowania ) jeszcze jest wiele innych rzeczy do zrobienia i zobaczenia, zwłaszcza we dwoje! Moja nauczycielka z lat szkolnych mawiała zawsze (jak ktoś mialczal ze nie miał czasu odrobić pracy domowej) ze w takiej sytuacji trzeba wziąć sobie jeszcze wiecej na głowę - wtedy czas sie zawsze znajdzie, bo nie ma innego wyjścia

[barbiewera]

[1=911814027737b2fb3720807 5fbc353dc82d7d123_64640b1 bca2a5;53543312]Dziewczyny, no ludzie, co Wy takie kluchy leniwe! Jak sie chce to wszystko mozna - jedyna osoba, która moze Ci powiedziec, ze czegos sie nie da to Ty sama! Jak sa chęci to i czas sie znajduje. Życie nie kończy sie na slubie i nie jest uwieńczone weselem (dlatego nie lubię zwyczajów typu podziękowania dla rodziców za trud wychowania ) jeszcze jest wiele innych rzeczy do zrobienia i zobaczenia, zwłaszcza we dwoje! Moja nauczycielka z lat szkolnych mawiała zawsze (jak ktoś mialczal ze nie miał czasu odrobić pracy domowej) ze w takiej sytuacji trzeba wziąć sobie jeszcze wiecej na głowę - wtedy czas sie zawsze znajdzie, bo nie ma innego wyjścia [/QUOTE]

bardzo motywujące słowa

[KosmetyczkaPielegniarki]

A może po prostu, zakochałaś się na tym weselu?

[zosix90]

Ja tak miałam, że kiedyś poznałam na weselu fajnego chłopaka i potem długo nie mogłam się ogarnąć