Brak węchu - TRAGEDIA

[neonka28]

Usłyszałam od klientki, że jej tato podczas przebytej choroby w dziecinstwie stracił zmysł węchu.
Pomyślałam sobie, że to poprostu jest straszne i że nie wyobrażam sobie nie czuć zmysłowych zapachów perfum czy też truskawek lub zapachu morza,lasu.

Mężczyzna ten perfumuje się jednak dla potrzeb swojej żony i córek.
Pisze o tym, bo byłam w szoku i naprawde jemu współczuje.Nie wyobrażam sobie tej sytuacji,nie zniosłabym tego.

Czy znacie podobny tragiczny przypadek?

[koko]

Rannny. Faktycznie tragedia. Jeszcze pół biedy, jeśli ten człowiek nie przywiązuje zbytniej wagi do zapachów- ale dla maniaka perfumowego to totalny koniec! Zresztą hmm...przecież ile mniej przyjemności z jedzenia musi mieć ktoś, kto nie czuje zapachów? Prawdziwy koszmar.

[burn-it-up]

Jam mam słaby węch niestety z powodu "wadliwego' nosa, nie czuję niektórych zapachów(i smaków),bo cały czas mam katar.Ale na szczęście perfumy czuję doskonale

[aga79]

koszmar tylko współczuć.....

[neonka28]

W sumie to facet ale co by było gdyby to trafiło na kobietke.Wciąż nie mogę pojąć jak można nie wiedzieć jak pachnie czekolada czy kawa lub rosołek.


Znam też panią która uczulona jest na perfumy.Może używać tylko naturalne.Podobno trudno takie zdobyć

[alraune]

Dziewczyna mojego brata straciła węch i smak (choć z tym peirwszym jest chyba odrobinę lepiej) na skutek powikłań po mononukleozie - to jest dopiero dolina.... czuje tylko ostry smak, bo ten nie jest wynikiem "działania" kubków smakowych tylko podrażnienia receptorów bólu...

[neonka28]

Napisane przez alraune

Dziewczyna mojego brata straciła węch i smak (choć z tym peirwszym jest chyba odrobinę lepiej) na skutek powikłań po mononukleozie - to jest dopiero dolina.... czuje tylko ostry smak, bo ten nie jest wynikiem "działania" kubków smakowych tylko podrażnienia receptorów bólu...

Wspólczuje jej..węch +smak to smutne

[alraune]

Wiesz - z drugiej strony to ma swoje plusy bo omija Cię wszystko co nieprzyjemne
Pocieszające w jej wypadku jest to, ze możliwe, ze jeszcze wrócą te zmysły, w każdym razie lekarka stwierdziła, ze jest taka możliwość choć z czasem coraz mniejsza (a zachorowała bodajże jakieś 2 lata temu)

[neonka28]

Napisane przez alraune

Wiesz - z drugiej strony to ma swoje plusy bo omija Cię wszystko co nieprzyjemne
Pocieszające w jej wypadku jest to, ze możliwe, ze jeszcze wrócą te zmysły, w każdym razie lekarka stwierdziła, ze jest taka możliwość choć z czasem coraz mniejsza (a zachorowała bodajże jakieś 2 lata temu)

Czyli jest nadzieja ,jesli odzyska to co stracila będzie na nowo odkrywać i to też może być fascynujace!!

[Marigold19]

No na pewno nie jest to najprzyjemniejsze, ale nie odbieram teggo braku węchu jako takiego ogromnego koszmaru. To przynajmniej coś co nie utrudnia życia (o wiele bardziej żal mi osób, które mają problemy z innymi zmysłami, m.in. wzrokiem i słuchem). Ale chyba utrata węchu byłaby boleśniejsza dla kobiety (to raczej kobiety przywiązują tak dużą wagę do zapachów). Z drugiej strony- gdybym straciła równocześnie i smak, i węch to trochę bym się podłamała (ale o ile łatwiej się odchudzać :P).

[Maripossa]

Moj brat nie ma węchu...tylko on nie stracil go nagle. Urodzil sie z rozszczepem czyli tzw.zajęczą wargą (jak sie urodzil mial dziure w podniebieniu, wiec konieczna byla operacja by mogl normalnie jesc, zeby jedzenie nie wpadalo mu do podniebienia...) przez wiele lat mial taka warge, dopiero jakies 7lat temu mial operacje plastyczna, zeby mogl przynajmniej oddychac nosem i zeby wagra ogolnie ladniej wygladala, zeby lepiej mowil... Wszystko jest ok (on ma 31lat) poza tym, ze nie czuje zapachow...Nie czuje tego co je, zadnych perfum...NIC. Sama mu sie dziwie bo ja nie wiem jakbym z tym zylaale przeciez nie mozna sie cale zycie zalamywac tym, ze sie nie ma wechu!! Trzeba docieniac inne rzeczy, ze sie moze chodzic, skakac, biegac, mowic, widziec...Wszystko inne jest rowniez cenne

[neonka28]

Napisane przez Maripossa

Moj brat nie ma węchu...tylko on nie stracil go nagle. Urodzil sie z rozszczepem czyli tzw.zajęczą wargą (jak sie urodzil mial dziure w podniebieniu, wiec konieczna byla operacja by mogl normalnie jesc, zeby jedzenie nie wpadalo mu do podniebienia...) przez wiele lat mial taka warge, dopiero jakies 7lat temu mial operacje plastyczna, zeby mogl przynajmniej oddychac nosem i zeby wagra ogolnie ladniej wygladala, zeby lepiej mowil... Wszystko jest ok (on ma 31lat) poza tym, ze nie czuje zapachow...Nie czuje tego co je, zadnych perfum...NIC. Sama mu sie dziwie bo ja nie wiem jakbym z tym zylaale przeciez nie mozna sie cale zycie zalamywac tym, ze sie nie ma wechu!! Trzeba docieniac inne rzeczy, ze sie moze chodzic, skakac, biegac, mowic, widziec...Wszystko inne jest rowniez cenne

Dokladnie to okresliłaś:trzeba doceniać inne rzeczy

[nan]

Moja babcia (obecnie już nieżyjąca) mając lat ok. 40 miała operację usunięcia tętniaka z mózgu. Po tej operacji (podówczas rzadko wykonywanej, wręcz eksperymentalnej) straciła węch całkowicie. Nie czuła nic. Nie tylko perfum - przecież węch odgrywa też bardzo istotną rolę np. w kuchni, przy gotowaniu. Trudno mi wyobrazić sobie coś takiego. Moja babcia nie narzekała - miała i tak dużo szczęścia, że w ogóle przeżyła operację i myślę, że utrata węchu nie była dla niej jakąś wielką tragedią. Zresztą z babci była niezła pudernica - zawsze umalowana, zawsze uczesana i zawsze ładnie i kolorowo ubrana - nie miała w sobie nic ze staruszki. Najbardziej lubiła pomarańczowe szminki do ust - było jej w nich zresztą świetnie (blondyna z zielonymi oczami).
Ehhh, na wspominki mi się zebrało...

[justa79]

Napisane przez neonka28

Wspólczuje jej..węch +smak to smutne

już przy utracie samego węchu spora część potraw staje się nierozpoznawalna po samym smaku.

[anucha222]

Znam podobny przypadek. Otóż ja urodziłam sie oczywiście z narządem wechu ale od urodzenia czyli 20 lat nic nie czuję. Żadnego zapachu nic kompletnie. I co ja mam powiedzieć? Ten człowiek po chorobie utacił węch a ja nie czuje od urodzenia i to nazwywa sie asnomią.

[Nanomi]

Moja mama utraciła zmysł smaku w wyniku upadku, ciągle to bardzo przeżywa, jedzenie stało się bez smaku, więc straciła apetyt, gotowanie bardzo ją stresuje bo nie może spróbować tego co ugotuje. (Zawsze jest dobre, ale mi nie wierzy)

Utrata któregokolwiek ze zmysłów jest tragedią dla człowieka.

[asia_minor]

Napisane przez anucha222

Znam podobny przypadek. Otóż ja urodziłam sie oczywiście z narządem wechu ale od urodzenia czyli 20 lat nic nie czuję. Żadnego zapachu nic kompletnie. I co ja mam powiedzieć? Ten człowiek po chorobie utacił węch a ja nie czuje od urodzenia i to nazwywa sie asnomią.

Moja koleżanka nie czuje od urodzenia. Opisujemy jej zapachy: ja kolorami, a jej mąż dźwiękami (muzyk). Dla niej to kosmos. Trudno jej pojąć jak pachnie ziemniak, a co dopiero takie subtelności, że każdy człowiek ma swój specyficzny, "osobisty" zapach (i nie mówię tu o braku higieny) i, że bliskie sobie osoby potrafią się po tym zapachu rozpoznać, a dla innych jest on tajemnicą.
Bardzo często miewa wpadki kulinarne - nie czuje spalenizny

Raz było niebezpiecznie, zgasł płomień w gazowym piekarniku (a była sama w domu) . Stężenie gazu musiało już być duże, bo sąsiadka przyleciała zaniepokojona i na szczęście wszystko dobrze sie skończyło.
A najciekawsze dla mnie jest to, że chce pachnieć. Mąż wybiera jej perfumy i zapachowe kosmetyki wg własnego uznania i ona uważa, że są to najcudniejsze pod słońcem aromaty.
Ich miłość jest bardzo piękna...

[kriss_de_valnor]

mój dziadek stracił węch i smak po operacji raka krtani

[GothicAristocrat]

moja mamusia to przypadek, może nie krytyczny, ale dość ciężki ja nie wiem co jej jest, jakoś do tej pory nie moge jej rozgryźć. zagorsk pachnie jej gruszka i karmelem, a słodziaki kadzidłem zastanawiam się tylko czy ona jest po prostu takim zapachowym geniuszem czy ...?

[kikaczka]

moj kolega w dziecinstwie stracił wech w wyniku choroby
niestety wąch jest ścisle połączony ze smakiem a wiec generalnie nikt kto ma uszkodzony wech nie bedzie miał "normalnego" smaku
to przykre dosc , sama sobie nie wyobrazam, nie dosc ze uwielbiam zapachy to i jedzenie !!

[Daniellosso]

Ja nie mam węchu ale jakoś nauczyłem się z tym żyć, nie wiem nawet czy straciłem węchy przez przechodzoną w dzieciństwie chorobę(zapalenie opon mózgowych) czy nie mam tego zmysłu od urodzenia, ale wydaje mi się że wszystkie smaki odróżniam. wstydzę się tego że nie mam węchu i nikomu o tym nie mówię bo nie którzy mogą tego nie zrozumieć... Nawet nie byłem z tym u lekarza bo napewno nie ma na to lekarstwa

[katarakta1]

Napisane przez Daniellosso

Ja nie mam węchu ale jakoś nauczyłem się z tym żyć, nie wiem nawet czy straciłem węchy przez przechodzoną w dzieciństwie chorobę(zapalenie opon mózgowych) czy nie mam tego zmysłu od urodzenia, ale wydaje mi się że wszystkie smaki odróżniam. wstydzę się tego że nie mam węchu i nikomu o tym nie mówię bo nie którzy mogą tego nie zrozumieć... Nawet nie byłem z tym u lekarza bo napewno nie ma na to lekarstwa

Mam to samo,niestety...Od urodzenia chyba nie mam wechu i nie wiem jak co pachnie,tez sie wstydze o tym komus powiedziec,szczegolnie znajomym,wie tylko najblizsza rodzina,mama,siostry...te raz mam juz meza ale mu nie powiedzialam bo sie wstydze,udaje ze wszystko jest ok. nie wiem co z tym zrobic,gdzie i do jakiego lekarza sie udac i czy w ogole cos ktos pomorze...to jest poprostu jakis koszmar,tak nic nie czuc,najgorsze jest to ze czasem kolezanki chca zebym powachala jakies perfumy... wtedy udaje ze je czuje i cos tam odpowiem,sama uzywam perfum takich jak kolezanki bo mowia ze ladnie pachna wiec nie mam wyboru.strasznie mi z tym zle,moze zna ktos na to jakies rozwiazanie.POMOCY!

[Kota]

Katarakto, rozwiązania nikt nie zna, niestety.
Forum nie pomoże.

Co na to lekarz?

Mężowi radziłabym powiedzieć- jak sama najlepiej wiesz, brak węchu to nie tylko brak przyjemności z tego płynącej, ale są sytuacje, kiedy jakis zapach jest wyraźnym ostrzeżeniem- które do Ciebie, niestety, nie dotrze, ponieważ nie jesteś w stanie go poczuć.
Dobrze by było, żeby najbliższa Ci osoba wiedziała o tym i była na to wyczulona...

[201610310857]

Mojej koleżanki tata jest lakiernikiem samochodowym i stracił węch:P
Nie odczwa z tego tytulu jakiś przykrości, przyzwyczaił się do tego, mówi, że to nawet dobrzę, że nie czuje niektórych smrodów)

[just green]

Moja mama w dzieciństwie (miała kilkanaście lat) straciła węch w wyniku ciężkiego upadku z konia - miała pękniętą czaszkę i podczas operacji chirurg naruszył jej nerw węchowy. Lekarze mówili jej, że jakiś inny nerw lub część mózu się prawdopodobnie przystosuje, i wróci jej węch, ale niestety...

Ale smak odczuwa chyba zupełnie normalnie (aż nie chce mi się wierzyć, ale tak mówi).
Nie odczuwa tego jako jakiejś katastrofy - pewnie zdążyła się już z tym oswoić....

Trzeba pamiętać, że bliscy muszą wiedzieć o takiej dysfunkcji, ponieważ zmysł węchu pełni rolę ostrzegawczą - np. gdy ulatnia się gaz z kuchenki, tylko węch nas o tym poinformuje...

[dzika truskawa]

Napisane przez just green

Moja mama w dzieciństwie (miała kilkanaście lat) straciła węch w wyniku ciężkiego upadku z konia - miała pękniętą czaszkę i podczas operacji chirurg naruszył jej nerw wzrokowy. Lekarze mówili jej, że jakiś inny nerw lub część mózu się prawdopodobnie przystosuje, i wróci jej węch, ale niestety...

Ale smak odczuwa chyba zupełnie normalnie (aż nie chce mi się wierzyć, ale tak mówi).
Nie odczuwa tego jako jakiejś katastrofy - pewnie zdążyła się już z tym oswoić....

Trzeba pamiętać, że bliscy muszą wiedzieć o takiej dysfunkcji, ponieważ zmysł węchu pełni rolę ostrzegawczą - np. gdy ulatnia się gaz z kuchenki, tylko węch nas o tym poinformuje...

Ojej, współczuję...
Ale chyba miałaś na myśli nerw węchowy a nie wzrokowy?...

[just green]

Oczywiście, dziękuję, już się poprawiam

[anissaholmes]

Witam wszystkich w tym temacie, mam 21 lat, od urodzenia nigdy nic nie czułem. Jedynie moge wyczuć (dla mnie to nie zapach), ale podrażnienie nosa jak przystawiam do nosa aceton, kret do przeczyszczania rur(nie pod nos ale jak się woń rozejdzie), i drażni mnie cebula. Dokładnie nie wiem czy czuje zapach czy co, ale jak ktoś kroi cebulę to mam świeczki w oczach szybko i po tym się łapie że ktoś przyrządza jakoś cebulę.
Niestety jak mały chłopak nie lubiłem warzyw, nigdy nie czułem żadnego zapachu, aromatu owoców, warzyw, nie czuje potu (niekiedy oddałbym wszystko żeby wiedzieć kiedy pot jest wyczuwalny lub nie do zniesienia).
Jak pojadę się na wieś to szambo, obornik itp. sprawy kompletnie są dla mnie nie wyczuwalne, wierzcie mi ciężko żyć jak ktos z rodziny(najblizszej musi Ci wąchać czy ta koszulka jeszcze będzie itp.)
Wycieczki szkolne i fala w autobusie, kto nie czuje ten pościł bąka itp. itd. )
Żeby dało się to naprawić ...

[zania]

Napisane przez anissaholmes

Witam wszystkich w tym temacie, mam 21 lat, od urodzenia nigdy nic nie czułem. Jedynie moge wyczuć (dla mnie to nie zapach), ale podrażnienie nosa jak przystawiam do nosa aceton, kret do przeczyszczania rur(nie pod nos ale jak się woń rozejdzie), i drażni mnie cebula. Dokładnie nie wiem czy czuje zapach czy co, ale jak ktoś kroi cebulę to mam świeczki w oczach szybko i po tym się łapie że ktoś przyrządza jakoś cebulę.
Niestety jak mały chłopak nie lubiłem warzyw, nigdy nie czułem żadnego zapachu, aromatu owoców, warzyw, nie czuje potu (niekiedy oddałbym wszystko żeby wiedzieć kiedy pot jest wyczuwalny lub nie do zniesienia).
Jak pojadę się na wieś to szambo, obornik itp. sprawy kompletnie są dla mnie nie wyczuwalne, wierzcie mi ciężko żyć jak ktos z rodziny(najblizszej musi Ci wąchać czy ta koszulka jeszcze będzie itp.)
Wycieczki szkolne i fala w autobusie, kto nie czuje ten pościł bąka itp. itd. )
Żeby dało się to naprawić ...

Wspoczuje Ci. Moge sie tylko domyslac jaki to dramat, bo kiedy ja mam katar (ale blahostka, co) to czuje sie jakbym chodzila w folii na glowie.

Jesli chodzi o brzydkie zapachy to tu juz jestes na plus, omijaja Cie te wszystjue od ktorych czlowiekowi chce sie nie meczysz sie w autobusach stojac obok smierdziuchow. Zreszta, nie tylko w autobusach sie takich ludzi spotyka.
W sprawie cebuli to tez jej nie musze czuc, zeby i mi swieczki w oczach sie pojawily. Kazdy od cebuli ma lzy w oczach (jak nie kazdy to wiekszosc). To "wina" roznych zwiazkow (organiczne zwiazki siarki, glikozydy flawonowe, glukokinina i cos tam).

Co do koszulki: no coz....nie trzeba jej zmieniac tylko wtedy, gdy juz ja "lapie" z wlasnego dobrego samopoczucia dobrze jest zmieniac ubranie codziennie lub co drugi

[KomEwa]

O, cholera. Bardzo, bardzo mi przykro z powodu Waszych węchowych kłopotów. Rady innej nie mam, jak pójść do lekarza. Czasami takie dysfunkcje są wynikiem chorób, wad itp. możliwych do usunięcia. Warto spróbować. Co macie do stracenia? Nic! A do zyskania? Dużo!

I najważniejsze: osoby bliskie MUSZĄ wiedzieć. Np. jeśli będziecie mieli dziecko i nie wyczujecie smrodu spalenizny, gazu, czy np. paskudnego zapachu jakiegoś skaleczenia, czy ucha, w którym dziecku zaczęła się tworzyć ropa, a jest zbyt małe, żeby powiedzieć co je boli lub zakażenie przebiega praktycznie bez bólu, ale może doprowadzić do poważnych powikłań, to..... sami rozumiecie, prawda?. Chciałabym Was zeschizować jak najmocniej, bo różnych sytuacji może być 1000 i jedna. I Wasz brak nie będzie bardzo istotny, ale tylko wtedy, gdy bliscy o nim wiedzą, bo wówczas są uprzedzeni i ubezpieczeni, ale jeśli nie wiedzą i ufają w fikcję (np. że mąż, żona bez problemu wyczują dym), to wówczas może być naprawdę niebezpiecznie.