Czy rok przerwy to dobry pomysł?

[Gray_dawn]

CZĘŚĆ I - trochę przydługi wstęp ( tłumaczy źródło mojego problemu, ale można od razu przeskoczyć do części ii)

Cześć, jestem absolwentką liceum plastycznego, przede mną jeszcze matura. Ze względu na specyfikę mojej szkoły, nauczyciele starają się przekonać jak największą liczbę osób, żeby kontynuowały naukę na ASP. Ostatni rok w mojej szkole był dość wymagający, raczej nie pozostawiał mi czasu na angażowanie się w coś innego niż praca dyplomowa i nauka do matury. Z dyplomem już skończyłam i... nagle okazało się, że kompletnie nie wiem co chcę w życiu zrobić.
Nie mam pojęcia jaki kierunek studiów wybrać. Wcześniej chciałam celować w grafikę lub formy przemysłowe na ASP, jednak proces rekrutacyjny jest dość skomplikowany, a same studia czasochłonne.
Nie jestem przekonana do żadnego z tych kierunków, a podejmując jeden z nich, znów rzucę się w wir obowiązkowych zadań na studia i nie będę mieć czasu, aby tworzyć, to co na prawdę bym chciała ( a przynajmniej tak mi się wydaje po doświadczeniach wyniesionych z klasy dyplomowej).
Zdaję sobie też sprawę z faktu, że nie muszę iść na studia artystyczne. Jednak chciałabym mieć czas, aby w spokoju zastanowić się nad tym, co lubię robić...

CZĘŚĆ II - problem

Nie wiem na jaki kierunek studiów iść, a słyszałam dużo dobrych słów o roku przerwy. Wiele osób chwali go, jako metodę poznania siebie i swoich zainteresowań. Ma jednak też swoich przeciwników. Do nich zdecydowanie należą moi rodzice, którzy nawet nie chcą słyszeć o przerwie i od razu zaczynają wręcz na mnie krzyczeć, gdy podejmuję ten temat. Może mają po części rację, ale chciałabym przeczytać więcej opinii.
Czy rok przerwy to dobry pomysł? Jakie są wasze doświadczenia z nim związane? I jeżeli ktoś miał podobny problem z przekonaniem rodziny, to czy udało mu się przedstawić im rok przerwy w lepszym świetle?
Dodam jeszcze, że jestem po szkole czteroletniej, więc jakby na to spojrzeć, to już jestem nieco do tyłu względem rówieśników.

[Cytokina]

Nie można uogólnić, że taki rok na pewno jest super pomysłem albo beznadziejną stratą czasu. To zależy od osoby. Jeżeli jesteś jedną z tych osób, które nie mają problemu ze zmotywowaniem się samej do poszerzania swojej wiedzy czy umiejętności to luźniejszy rok może przynieść ci sporo korzyści - umożliwi ci poznanie siebie, znalezienie kierunku, w którym chcesz iść, doszlifowania umiejętności, złożenie porządnego portfolio itp. Unikniesz ewentualnego złego wyboru kierunku i bezsensownego wiszenia na nim, chodzenia na zajęcia, które nie są ci potrzebne. Z drugiej strony nie masz gwarancji, że po tym roku będziesz już wiedziała, gdzie iść i co robić i wybierzesz odpowiedni kierunek. Są też osoby, które jeżeli nic nie muszą robić to nie zrobią, a po roku lenistwa nagły powrót do nauki może być dla nich trudny.
Obawy rodziców są uzasadnione. Podstawą są spokojne rozmowy, że nie chcesz wykorzystywać ich pieniędzy na to żeby przez rok postudiować sobie coś do czego nie jesteś przekonana. Przedstaw im konkretny plan co chcesz robić przez ten rok, bo odpocząć i potworzyć coś swojego brzmi dość mętnie. Jeżeli jesteś całkowicie przekonana do tego pomysłu to może ich przekonać podjęcie pracy i dołożenie się do utrzymania/wyprowadzenie się do wynajmowanego pokoju. Przede wszystkim pokaże, że nie chcesz tego roku spędzić na obijaniu się i leniwym życiu za ich pieniądze. Pamiętaj też, że mogą nie chcieć Cię utrzymywać skoro nie kontynuujesz nauki i tak naprawdę mają do tego prawo.
Jesteś dorosła, jeżeli uważasz, że zrobienie sobie roku przerwy w nauce jest słusznym dla ciebie wyborem to tak naprawdę nie musisz nikogo innego do niego przekonywać tylko robić swoje.

[Jaga7272]

Myślę, że jak najbardziej.

Jeśli zdecydujesz się teraz na jakiś kierunek, to jeśli będziesz chciała go później zmienić, to i tak będziesz miała rok w plecy.

Lepiej się dobrze zastanowić niż później żałować wyboru nie takiego kierunku, jaki by się chciało studiować.

[megamag]

Ja osobiście nie robiłam, ale znam sporo osób, które się na to zdecydowały. Lepiej tak, niż pójść na studia, które okażą się klapą i i tak je będziesz rzucać po roku. Rodzice zawsze będą przeciw. To starsze pokolenia tak ma. Oni lubią tradycyjną drogę, muszą być studia od razu po szkole, a potem praca. Inaczej wpadają w panikę.

[MissChievousTess]

Myślę, że w Twoim przypadku to niegłupi pomysł. Chociaż dobrze by było choć część tego roku przeznaczyć na pracę. Np. okres wakacyjny albo okres ferii zimowych jeśli wolisz (wtedy od grudnia do lutego jest najmniej chętnych na praktyki czy staże i łatwiej się na nie dostać, a zapotrzebowanie na pracowników jest).

[agnieszka_321]

Ja nie zrobiłam sobie roku przerwy. Poszłam na pierwszy lepszy kierunek, rok niby zmarnowany, ale...ten rok na studiach, które średnio mnie interesowały też bardzo dużo mnie nauczyły, i nie mówię o wiedzy książkowej. Potem poszłam już na kierunek, który „czułam, że to to”. Więc...wybór złego kierunku nie oznacza też, że nie ma się czasu na nic innego, to też jakieś doświadczenie, które pomaga odkryć samego siebie.
Dlaczego nie zdecydowałam się na rok przerwy? Jestem osobą, która lubi mieć jakieś zadanie do zrobienia, lubię się uczyć. Obawiałam się też, że „wypadnę z rytmu” i ciężko mi będzie powrócić do nauki, znów wpaść w wir obowiązków, które to za sobą pociąga. Nie żałuję gdybym miała się cofnąć w czasie to podjęłabym taką samą decyzję

[trefnoknus]

to pytanie indywidualne, dla jednych rok "przerwy" i np praca w tym czasie to dobre rozwiązanie, innym natomiast po roku już "się nie chce" wracać do nauki. Mi osobiście się nie chciało... Dla mnie rok przerwy (już po rozpoczęciu studiów - dziekanka) skończył się rezygnacją całkowitą. Minęło już kilka lat i cóż... pewnie już mgra mieć nie będę :P

[Majeczka28a]

Ja miałam rok przerwy i gdyby nie to, że potrzebowałam papierka do pracy to bym pewnie nie wróciła na studia z powrotem.

[Ladrie]

Wiesz co, zależy od człowieka. Czasami taka przerwa jest naprawdę potrzebna, żeby na spokojnie przemyśleć, kim chce się być, co chce się robić, co się lubi, czego nie, ale ...



jeśli zdecydujesz się na gap year miej plan na ten rok, bo uwierz mi, łatwo jest go "przebimbać".