kiedy odpowiedni czas na zaręczyny i ślub?

[alazkrainy]

Napisane przez mabi84

a propos ciazy to niektorzy "zyczliwi" nawet mi tak doradzali bym odstawila tabsy w tajemnicy przed nim i sobie zaszla to moze to przyspieszy bieg wydarzen...oczywiscie nie biore tego pod uwage! a ci "zyczliwi" juz sa poza kregiem osob z ktorymi sie spotykam

No wiadomo że tak to nie ... no ale skoro już się komuś przytrafi...

[Linka25]

Napisane przez hypnose333

czas jest odpowiedni kiedy facet nie jest "pipą" jestem z facetem od 4 lat mamy 2 letnie dziecko i nie zmotywowalo go to do tego zeby sie ze mna ożenic ,wiec watpliwości mam wiele -zazdroszcze kolezankom ze maja już mezow ...no ale cóż najwidoczniej mi to nie bylo dane -a nic na siłe prawdaż?


moja cierpliwośc dobiegła konca

Surowo to oceniłaś, ale niestety, nie sposób odmówić Ci racji

Jest coś w tym, że facet unikając ślubu chyba ucieka od odpowiedzialnosci: ja tak sądzę. Ślub to swoista deklaracja, a skoro jej nie chcemy dać, to powstaje pytanie: dlaczego?

[dorotadud]

wiem co to znaczy jak wszyscy do okoła zadają pytania - kiedy ślub itd itd dlatego rozumiem jakie to może być denerwujące
też jestem w takiej sytuacji ...

[mysia111]

U mnie wszystko poszło szybko i sprawnie. Po 7 miesiącach znajomości chłopak mi się oświadczył, a po roku i 4 miesiącach był ślub. Obecnie jesteśmy ponad 5 i pół roku po ślubie i wszystko jest ok. Mąż twierdzi że już po kilku miesiącach wiedział że jestem "tą na zawsze".

[mabi84]

Napisane przez mysia111

U mnie wszystko poszło szybko i sprawnie. Po 7 miesiącach znajomości chłopak mi się oświadczył, a po roku i 4 miesiącach był ślub. Obecnie jesteśmy ponad 5 i pół roku po ślubie i wszystko jest ok. Mąż twierdzi że już po kilku miesiącach wiedział że jestem "tą na zawsze".

nie,az tak szybko to bym nie chciala tez mam znajomych ktorzy sie sprawnie do tego zabrali i tez (jak narazie) sa szczesliwi, ale mimo wszystko jestem za dluzszym narzeczenstwem [tak wlasnie dobrze to ujelam, do oltarza nie musze biec juz ale tez chce wiedziec na czym stoje i juz pozalatwiac co nieco, a narzeczona moge byc i 2 lata]

[madzia2306]

moja sąsiadka wyszła za mąż po 2 miesiącach znajomości ze swoim facetem i teraz już chcą brac rozwód... a mają dwójkę dzieci, nie dopasowali się ale brac ślub po 2 miechach znajomości to dla mnie stanowczo za szybko

[mabi84]

tez uwazam ze taki krotki czas to juz przesada, i raczej malo jest takich par ktorym po takim krotkim stazu sie uklada (to juz sa naprawde szczesciarze), gdyby mi sie facet oswiadczyl po krotkim czasie to wrecz bym uznala ze chyba nie traktuje mnie powaznie

[BrigitteBardot]

Napisane przez karolca

Jest taki wątek i co z tego? Ja nadal nie uważam, że coś mi nie wyszło, chociaż na początku były dwie opinie - albo jestem w ciąży, albo za rok, dwa będzie rozwód.
Cztery lata od cywilnego wzięliśmy kościelny i jest super.

Zdaję sobie sprawę, że mało jest dojrzałych i odpowiedzialnych młodych ludzi, tylko dlaczego wszyscy wrzucają ich do jednego worka? Są również ludzie, którzy mając i 30 lat nie są gotowi do założenia rodziny. Ale oni mają prawo do takich decyzji etc.

Tylko proszę niech nikt nie mówi o szaleństwach, zabawach i życiu lekkoducha, że trzeba się wyszumieć... Że trzeba najlepiej studia skończyć. One na pewno idealnie przygotują młodego lekkoducha do bycia odpowiedzialnym nie tyle za siebie, co za drugiego człowieka.

Są różne priorytety w życiu i każdy ma swoje. A ślub nie oznacza od razu dziecka i pieluch oraz bycia kurą domową. Można żyć normalnie, spełniać swoje marzenia, uczyć się, rozwijać pasje. Małżeństwo nie jest wyrokiem. A jak ma się ochotę, to i bawić się można (razem i osobno).

Pięknie powiedziane

Napisane przez Madelaine87

kilka lat tzn co? dziecko 13 letnie zaczynające chodzenie za rączkę jest niby w związku? prawdziwe związki zaczynają się kiedy kończy się ten cały szał dorastania minimum jak się ma 16 lat ale to jest minimum minimum. Btw po zawodówce czy ogólniaku można co najwyżej pracować w sklepie, na wszystkie sensowne stanowiska jets wymóg albo technikum albo studia tym bardziej że studia sa potrzebne do awansu chyba że ktoś całe życie chce być na nizinach.

A to ciekawe...

Niestety muszę obalić twoją tezę, ponieważ każda osoba po zawodówce którą znam, zarabia o wiele więcej niż większość ludzi po studiach. Dobrym przykładem jest mój kuzyn, który nie wybrał "jedynej, słusznej drogi", jaką są studia, a mimo to zarabia +/- 6000 miesięcznie.

Może wytłumaczysz, czym dla ciebie jest "sensowne stanowisko", skoro praca mechanika/piekarza/fryzjera jest taka bez sensu?

Być na nizinach? Rozumiem, że posiadanie literek 'mgr' przed nazwiskiem sytuuje na wyżynach?

Naprawdę nie każdy musi iść na studia i w związku z tym nie każdy musi mieć stabilną sytuację w wieku 25 lat. Niedawno byłam na ślubie znajomej pary - państwo młodzi po szkole zawodowej, bynajmniej nie zarabiają małych pieniędzy. Ślub brali w wieku 23 lat, bo znają się praktycznie od dziecka, a od co najmniej 5 lat utrzymują się sami. Mają własne mieszkanie, własny samochód, stałą pracę. Na co mają czekać? Na to, aż dostaną przyzwolenie od samozwańczych "wyżyn społecznych"?

Napisane przez karolca

Uśmiałam się, poważnie
Znam ludzi po zawodówce, którzy lepiej zarabiają i mają lepsze stanowisko od niejednego magistra. Znam magistrów od siedmiu boleści, którzy ledwo dają sobie radę na kasie lub jako bufetowa... Nie generalizujmy. Może być przedsiębiorczy licealista z planami, który nie potrzebuje wyższego wykształcenia, zaczyna swoją działalność gospodarczą i idzie mu świetnie. Odwrotnie również bywa.
Idąc do swojej pracy bardzo się bałam, bo wymogiem była ukończona filologia polska, ale ku zaskoczeniu wszystkich, w testach i rozmowie kwalifikacyjnej wypadłam znacznie lepiej niż niejedna pani magister. Kwestia wykształcenia i posiadanej wiedzy nijak mają się do małżeństwa.

Nikogo na siłę nie będę przekonywała, że wszyscy mają zawierać związek małżeński zaraz po ukończeniu szkoły. Bo się pod tym nie podpisuję. Ale nie krytykujcie osób, które wybrały swoją, inną niż wasza, drogę.

I to powinno być hasło przewodnie tego wątku

W ogóle nie rozumiem wypowiedzi utrzymanych w tonie: 'ślub powinno się brać w wieku X lat'. Przede wszystkim każdy powinien wiedzieć, kiedy jest czas na niego i jedyne do czego ma prawo, to do stwierdzenia kiedy on sam POWINIEN wziąć ślub. A o innych naprawdę nie trzeba się martwić, już oni sobie poradzą, niektórzy ślubujący w wieku 20 lat pewnie nawet lepiej niż niejedni 30-latkowie. Bo gdyby wraz z wiekiem rosła odpowiedzialność, zaradność i mądrość życiowa, to wszyscy ludzie w wieku 30+ byliby genialni i szlachetni.

A już w ogóle nie rozumiem fenomenu dyktowania innym, jak mają żyć. Przykład - co z tego, że ktoś się zaręcza w wieku 18 lat? Przeszkadza wam to? Przecież to sprawa między tym dwojgiem ludzi, którzy się zaręczyli i nikogo to nie powinno interesować. To, że ktoś się zaręcza w wieku 18 lat, nie oznacza, że w przeciągu 5 najbliższych musi brać ślub. A jeśli komuś zmienią się priorytety - może zaręczyny odwołać. To tak jak ze ślubem - papierek nie daje gwarancji. Więc nie rozumiem całego tego oburzenia o wczesne zaręczyny.

[fizelina]

Napisane przez mabi84

odpowiedź brzmi TAK, bardzo dużo pracuje po godzinach (mimo że jego podstawowe zarobki są dość duże), woli dysponować większą gotówką niż brać olbrzymi kredyt w którym zjedzą nas odsetki. Chciałam jeszcze dodać że nasza sytuacja mieszkaniowa nie jest aż taka beznadziejna. Bo mamy kilka możliwości wyboru i nie musimy zaczynać wszystkiego od totalnego zera tzn. mamy uzbrojoną działkę gotową do zabudowy, druga możliwość to podciągnięcie piętra w jego domu i zrobienie oddzielnego wejścia itd.. A póki co moi rodzice też nas nigdzie by nie wygonili więc naprawde nie jest aż tak źle w porównaniu do tego gdybyśmy nie mieli żadnych perspektyw (moim osobistym zdaniem mieszkanie przez rok lub 2 z rodzicami ma też plusy,np.w razie potrzeby zapewnioną opiekę nad dzieckiem o które chcemy się starać zaraz po ślubie)

powiem tak.. argument o "ustawieniu się" przed ślubem jest dość średni.. w realiach żadnego kraju przy kupnie mieszkania, czy budowie domu nie ma mowy, żeby obeszło się bez kredytu. no chyba, ze kochani rodzice dają pieniążki, ale taką sytuację pomińmy.
wracając więc.. kredyt tak, czy tak będziecie musieli wziąć, a takie dla młodych małżeństw są na warunkach preferencyjnych [rodzina na swoim się to bodaj nazywa]. dodatkowo jeśli mielibyście tymczasowo gdzie mieszkać, to zakupione mieszkanie można najpierw wynająć, by spłacało kredyt. rozwiązań jest zapewne jeszcze trochę, ale dorobienie się mieszkania na własną rękę nie jest jednym z nich.

[Dociakowa]

Napisane przez BrigitteBardot

Pięknie powiedziane



A to ciekawe...

Niestety muszę obalić twoją tezę, ponieważ każda osoba po zawodówce którą znam, zarabia o wiele więcej niż większość ludzi po studiach. Dobrym przykładem jest mój kuzyn, który nie wybrał "jedynej, słusznej drogi", jaką są studia, a mimo to zarabia +/- 6000 miesięcznie.

Może wytłumaczysz, czym dla ciebie jest "sensowne stanowisko", skoro praca mechanika/piekarza/fryzjera jest taka bez sensu?

Być na nizinach? Rozumiem, że posiadanie literek 'mgr' przed nazwiskiem sytuuje na wyżynach?

Naprawdę nie każdy musi iść na studia i w związku z tym nie każdy musi mieć stabilną sytuację w wieku 25 lat. Niedawno byłam na ślubie znajomej pary - państwo młodzi po szkole zawodowej, bynajmniej nie zarabiają małych pieniędzy. Ślub brali w wieku 23 lat, bo znają się praktycznie od dziecka, a od co najmniej 5 lat utrzymują się sami. Mają własne mieszkanie, własny samochód, stałą pracę. Na co mają czekać? Na to, aż dostaną przyzwolenie od samozwańczych "wyżyn społecznych"?



I to powinno być hasło przewodnie tego wątku

W ogóle nie rozumiem wypowiedzi utrzymanych w tonie: 'ślub powinno się brać w wieku X lat'. Przede wszystkim każdy powinien wiedzieć, kiedy jest czas na niego i jedyne do czego ma prawo, to do stwierdzenia kiedy on sam POWINIEN wziąć ślub. A o innych naprawdę nie trzeba się martwić, już oni sobie poradzą, niektórzy ślubujący w wieku 20 lat pewnie nawet lepiej niż niejedni 30-latkowie. Bo gdyby wraz z wiekiem rosła odpowiedzialność, zaradność i mądrość życiowa, to wszyscy ludzie w wieku 30+ byliby genialni i szlachetni.

A już w ogóle nie rozumiem fenomenu dyktowania innym, jak mają żyć. Przykład - co z tego, że ktoś się zaręcza w wieku 18 lat? Przeszkadza wam to? Przecież to sprawa między tym dwojgiem ludzi, którzy się zaręczyli i nikogo to nie powinno interesować. To, że ktoś się zaręcza w wieku 18 lat, nie oznacza, że w przeciągu 5 najbliższych musi brać ślub. A jeśli komuś zmienią się priorytety - może zaręczyny odwołać. To tak jak ze ślubem - papierek nie daje gwarancji. Więc nie rozumiem całego tego oburzenia o wczesne zaręczyny.

klask i:

[mabi84]

Napisane przez fizelina

powiem tak.. argument o "ustawieniu się" przed ślubem jest dość średni.. w realiach żadnego kraju przy kupnie mieszkania, czy budowie domu nie ma mowy, żeby obeszło się bez kredytu. no chyba, ze kochani rodzice dają pieniążki, ale taką sytuację pomińmy.
wracając więc.. kredyt tak, czy tak będziecie musieli wziąć, a takie dla młodych małżeństw są na warunkach preferencyjnych [rodzina na swoim się to bodaj nazywa]. dodatkowo jeśli mielibyście tymczasowo gdzie mieszkać, to zakupione mieszkanie można najpierw wynająć, by spłacało kredyt. rozwiązań jest zapewne jeszcze trochę, ale dorobienie się mieszkania na własną rękę nie jest jednym z nich.

dużo w tym racji...ale mi i mojemu TŻ chodzi o to żeby mieszkanie "nie na swoim" trwało minimalnie krótko (cóż nie każdy rodzic czy teść jest do rany przyłóż..)

[fizelina]

Napisane przez mabi84

dużo w tym racji...ale mi i mojemu TŻ chodzi o to żeby mieszkanie "nie na swoim" trwało minimalnie krótko (cóż nie każdy rodzic czy teść jest do rany przyłóż..)

oczywiście.. nikt nie mówi, zeby cała spłata kredytu odbyła się za pieniądze z wynajmu.. z resztą żeby dostać kredyt, musicie pracować, więc pieniądze tak czy tak będą musiały na spłatę być. wszystko kwestia indywidualna, rozwiązań jest po prostu wiele, ale dorabianie sie przed ślubem nie jest realne.. no chyba że Twój chłopak planuje się ożenić w wieku lat 40-50..



ja wiem, ze kiedyś będę brać taki kredyt, ale nie chciałabym w ogóle wynajmować takiego zakupionego mieszkania, bo sobie nie wyobrażam mieszkania z rodzicami w ogóle. i mimo, ze rodzice budują aktualnie dom pod miastem, w którym uwzględniony jest pokój dla mnie, to raczej tam nie zamieszkam [również dlatego, że to pod miastem].

[mabi84]

fizelina wiesz, dla mnie to że on wogóle myśli i mówi o takich rzeczach jak "nasz dom" to już jest bo wcześniej to była masakra! wogóle nie było takich tematów a jak już JA zaczynałam gadać to on ucinał odrazu i nie było gadki

[fizelina]

Napisane przez mabi84

fizelina wiesz, dla mnie to że on wogóle myśli i mówi o takich rzeczach jak "nasz dom" to już jest bo wcześniej to była masakra! wogóle nie było takich tematów a jak już JA zaczynałam gadać to on ucinał odrazu i nie było gadki

mój luby w pierwszej rozmowie na gadu powiedział, że się ze mną ożeni. i generalnie tematyka tego typu przewija się u nas od początku.. co prawda w sposób niezobowiązujący i żartobliwy ale jednak..
rozumiem jednak, ze są chłopcy, którzy z tematem slubu mają problem, choć wydaje mi się, ze taki stosunek jest bardziej uwarunkowany tym, ze mówi, że że faceci nie chcą się żenić, więc oni te "pogłoski" realizują..

wr5acając jednak.. rozumiem, ze cieszysz sie ze zmiany jaka nastąpiła, ale nadal stosowane przez Twojego chłopaka argumenty, nie są zbyt rozsądne.. ja bym z nim pogadała tak normalnie wprost i co ważne rzeczowo, nad tym jakie macie możliwości, jakie sa rozwiązania.. omówcie za i przeciw, zeby było jasne, co tak właściwie jest do zrealizowania od tej strony "technicznej". jak juz bedziecie oboje wiedzieć na czym stoicie, to łatwiej bedzie ocenić, czy coś jeszcze nie stoi na przeszkodzie zaręczynom.

[mabi84]

Napisane przez fizelina

mój luby w pierwszej rozmowie na gadu powiedział, że się ze mną ożeni. i generalnie tematyka tego typu przewija się u nas od początku.. co prawda w sposób niezobowiązujący i żartobliwy ale jednak..
rozumiem jednak, ze są chłopcy, którzy z tematem slubu mają problem, choć wydaje mi się, ze taki stosunek jest bardziej uwarunkowany tym, ze mówi, że że faceci nie chcą się żenić, więc oni te "pogłoski" realizują..

wr5acając jednak.. rozumiem, ze cieszysz sie ze zmiany jaka nastąpiła, ale nadal stosowane przez Twojego chłopaka argumenty, nie są zbyt rozsądne.. ja bym z nim pogadała tak normalnie wprost i co ważne rzeczowo, nad tym jakie macie możliwości, jakie sa rozwiązania.. omówcie za i przeciw, zeby było jasne, co tak właściwie jest do zrealizowania od tej strony "technicznej". jak juz bedziecie oboje wiedzieć na czym stoicie, to łatwiej bedzie ocenić, czy coś jeszcze nie stoi na przeszkodzie zaręczynom.

takie żartobliwe wzmianki o "byciu żoną" to i jemu się zdarzały nie powiem nawet bywało że przedstawiał mnie swoim znajomym jako "przyszłą żonę" co mnie czasem wprowadzało w szok ale oczywiście działało jak balsam na moje serce teraz już mamy za sobą takie rzeczowe rozmowy (na szczęście) i ostatnio powiedział żebym się nie martwiła i zapewnił że wypracuje kompromis a jeśli chodzi o przyczynę tak długich namysłów to czasem tłumaczę to sobie tak, że może on ma prawo się trochę bać po tym jak jego rodzice się rozwiedli? poza tym jego brat też zbyt udanego małżeństwa nie ma, może nie chce by jego też to spotkało? a na przeszkodzie zaręczynom to myślę że nie stoi nic??

[fizelina]

Napisane przez mabi84

a jeśli chodzi o przyczynę tak długich namysłów to czasem tłumaczę to sobie tak, że może on ma prawo się trochę bać po tym jak jego rodzice się rozwiedli? poza tym jego brat też zbyt udanego małżeństwa nie ma, może nie chce by jego też to spotkało? a na przeszkodzie zaręczynom to myślę że nie stoi nic??

w sumie to też może być powód.. nawet podświadomy..

ale jeśli hasło "ślub" nie działa na niego jak woda święcona na diabła i omówiliście te wszystkie "techniczne" sprawy i jesteście na etapie wypracowywania kompromisu, to pozostaje Ci jeszcze chwilę poczekać.. chłopak z tego co piszesz, nigdzie się nie wybiera, może cały czas coś planuje, zeby było wyjątkowo..
wg. mnie najważniejsze jest, zebyście między sobą mieli wyjaśnione wszystko, a widzę, ze w tym kierunku oboje idziecie..
ja trzymam kciuki i życze powodzenia. sama pewie za niedługo będę "oczekiwać" na taki krok lubego, ale na razie oboje mamy kilka innych rzeczy na głowie.. no i na razie jest plan wspólnego zamieszkania z końcem roku. zobaczymy jak to wyjdzie.

[mabi84]

jak najbardziej on się nigdzie nie wybiera beze mnie co mieliśmy sobie powiedzieć to już sobie powiedzieliśmy no i narazie sobie czekam w spokoju, tzn.tak mi się wydaje jak tylko coś się zmieni to napewno napiszę
też trzymam kciuki za wasze wspólne mieszkanko

[mabi84]

aktualnie przyjełam taktykę że "nie zależy mi"...i zaczyna to na mnie działac rewelacyjnie przestałam się zamartwiac, myślec ciągle tylko o jednym, nie wyczekuję już na to jak dziecko na św.Mikołaja co będzie to będzie
z drugiej strony trochę mnie ciekawi co mój TŻ o tym myśli bo z pewnością zauważył że nie pojawiają się żadne dyskusje nawiązujące do tego tematu (ciekawe jaki jest prawdziwy efekt tego że ja wyluzowałam a wręcz nawet unikam tematu)??

[mabi84]

proszę o zamknięcie tego wątku

[oshinek]

Napisane przez mabi84

proszę o zamknięcie tego wątku

Jak nikt(m.in i Ty) nie będzie tu pisał to i tak wątek umrze śmiercią naturalną i zanurzy się w otchłań wizażu, więc nie trzeba go zamykać.