Pierwsze dni w liceum

[viva91]

Napisane przez micraneska

viva mnie irytował poziom polskiego (w dodatku nauczyciel był człowiekiem bez kultury), trochę to dziwne że najwięcej czasu spędzałam nad matmą bo miałam wymagającego nauczyciela a innym klasom moja klasa zazdrościła nauczycieli z polskiego (bo u nas jak dzieci oglądaliśmy ekranizacje lektur, nie pisaliśmy prac, a potem z matury z polskiego się nie popisaliśmy ) notabene też uwielbiam Mistrza i Małgorzatę

no dokładnie!
matematyka mieliśmy wymagającego, bo pierwszy raz w swojej 30-letniej karierze nauczyciela uczył klasę nie-matematyczną i oczywiście pisaliśmy takie same sprawdziany jak mat-fizy, które z nim miały ale dzięki temu rozwaliłam matmę na maturze

polski po gimnazjum pokochałam, po liceum znienawidziłam. nauczyciel był totalną sierotą życiową, uważał, że polski zawsze jest najważniejszy i że każdy wiersz można interpretować tylko w jeden sposób - nadałby się do układania klucza na maturach

choć akurat mnie się udało i polski bardzo dobrze napisałam, nawet nie śniłam o takim wyniku, ale wszystko dlatego, że trafiło na lekturę, którą uwielbiałam, a omawialiśmy ją 2 miesiące przed maturami

---------- Dopisano o 22:25 ---------- Poprzedni post napisano o 22:19 ----------

Napisane przez tessa16

Jakie macie sposoby na naukę historii? Ja historię lubię, bo jest ciekawa, ale jak przychodzi do nauki dat to można się załamać

Ja na daty mam metodę. Staram je sobie z czymś skojarzyć. Np. 1872 dzielę na połowy i tak "18" kojarzy mi się z datą rozpoczęcia związku z TŻ-em, a "72" to 7- dzień i 2- miesiąc, a 7 lutego urodziny ma moja koleżanka
Wydaje się skomplikowane, ale wystarczy, że raz sobie to tak wytłumaczę i potem już pamiętam

[inmemoriaa]

Ja skończyłam klasę humanistyczną Ogólnie rzecz biorąc, wszystko zależy od szkoły,wiadomo. U mnie np. human był taką bardziej klasą "ogólną", oprócz tego,że pisaliśmy bardzo dużo prac pisemnych (ale skoro myślisz o dziennikarstwie to pewnie Ci się to spodoba) to jakoś za bardzo nie odczułam, ze jestem na humanie. Teraz jest co prawda jakaś reforma i chyba odpadają Wam niektóre przedmioty po roku? U mnie tak nie było,być może dlatego mam takie wrażenia.

Według mnie jednak w LO było o wiele więcej nauki, może też dlatego że i mi bardziej zależało na szkole. Więcej trzeba było załatwiać samemu (poprawy,kwestie ocen itd, ale też my organizowaliśmy sobie sami wycieczki). Plusem było to,że ludzie byli nieco bardziej dojrzalsi, szczególnie już pod koniec przygody z liceum. Powodzenia!

[Fangtasiaa]

Też właśnie skończyłam klasę humanistyczną. Szczerze mówiąc, nie było łatwo jeśli chodzi o język polski, najwięcej czasu jemu poświęcałam. Nauczycielka była szalona, bardzo dużo wymagała, ale to dzięki niej tak dobrze poszło mi na maturze.
W liceum jest zupełnie inaczej niż w gimnazjum - trochę więcej nauki i tak jak ktoś już napisał - chłopacy nie biegają po korytarzach. Wydaje mi się jednak, że w każdym liceum jest inaczej, to zależy od atmosfery. Ja na przykład miałam wstręt do połowy dziewczyn w LO, bo zachowywały się jak idiotki. Ubiór kwestia sporna i raczej indywidualna. Innym przeszkadzają superkrótkie spódniczki, a innym nie. Najważniejsze jest to, żeby być sobą (tak, banalne). Ubieraj się jak chcesz, tylko nie przesadzaj.

[viva91]

Napisane przez Fangtasiaa

W liceum jest zupełnie inaczej niż w gimnazjum - trochę więcej nauki i tak jak ktoś już napisał - chłopacy nie biegają po korytarzach.

To ja to pisałam. I ja napisałam, że liceum niewiele różni się od gimnazjum, a jak się różni to właśnie tym bieganiem

Sprawa nauki jest oczywista i wydaje mi się, że nie trzeba pisać, że nauki jest więcej, no kurde, chyba wiadomo, że matura to wyższy poziom niż testy gimnazjalne, komuś to trzeba tłumaczyć?

I chyba chłopcy, nie chłopacy

[Fangtasiaa]

Napisane przez viva91

I chyba chłopcy, nie chłopacy

Jak kto woli. Obie formy poprawne.
Co do trudności matury to osobny temat. Określiłabym ją mianem trudniejszej od testu gimnazjalnego, ale nie trudnej ogólnie.

[viva91]

Napisane przez Fangtasiaa

Jak kto woli. Obie formy poprawne.
Co do trudności matury to osobny temat. Określiłabym ją mianem trudniejszej od testu gimnazjalnego, ale nie trudnej ogólnie.

To też właśnie mówię, że mimo iż jest na żenującym poziomie, to jednak jest trudniejsza od testów gimnazjalnych, co za tym idzie gimnazjum jest nieco okrojone jeśli chodzi o naukę porównując je do liceum, co jest sprawą oczywistą i chyba nie trzeba pisać o oczywistościach

A to, że ktoś tam więcej się uczył matmy w gimnazjum, a w liceum sobie na niej bimbał, bo nauczyciel miał wszystko w nosie to indywidualna kwestia, która nie ma wpływu na ogólne (znów) oczywiste stwierdzenie, że liceum pod względem nauki jest nieco bardziej wymagające.

[Winston_Smith]

Napisane przez tessa16

Jakie macie sposoby na naukę historii? Ja historię lubię, bo jest ciekawa, ale jak przychodzi do nauki dat to można się załamać

Czytać, czytać i jeszcze raz czytać, a potem robić notatki. Jeśli chcesz zdawać maturę z historii(większość wymięka, bo to jeden z najtrudniejszych egzaminów maturalnych) to musisz się nauczyć kojarzyć fakty, potrafić łączyć konteksty historyczne, dostrzegać analogie pomiędzy wydarzeniami. Uczenie się dat na pamięć nie ma jakiegokolwiek sensu. Może jest kilka dat, które warto znać dokładnie z dniem i miesiącem włącznie, ale uważam, że najważniejsza jest umiejętność umiejscowienia wydarzeń w czasie i określenie w którym wieku i której połowie się wydarzyły.

[viva91]

Napisane przez Winston_Smith

Czytać, czytać i jeszcze raz czytać, a potem robić notatki. Jeśli chcesz zdawać maturę z historii(większość wymięka, bo to jeden z najtrudniejszych egzaminów maturalnych) to musisz się nauczyć kojarzyć fakty, potrafić łączyć konteksty historyczne, dostrzegać analogie pomiędzy wydarzeniami. Uczenie się dat na pamięć nie ma jakiegokolwiek sensu. Może jest kilka dat, które warto znać dokładnie z dniem i miesiącem włącznie, ale uważam, że najważniejsza jest umiejętność umiejscowienia wydarzeń w czasie i określenie w którym wieku i której połowie się wydarzyły.

No cóż, ja wiedziałam w której połowie którego wieku Polska przeszła transformację ustrojową, a jednak jak miałam ułożyć w kolejności wydarzenia z tego okresu to poległam A była to matura podstawowa, niektóre wydarzenia były z tego samego roku

[Winston_Smith]

Napisane przez viva91

No cóż, ja wiedziałam w której połowie którego wieku Polska przeszła transformację ustrojową, a jednak jak miałam ułożyć w kolejności wydarzenia z tego okresu to poległam A była to matura podstawowa, niektóre wydarzenia były z tego samego roku

Właśnie, to też zależy od poziomu matury. Podstawa wymagała bardziej szczegółowej wiedzy ze znajomością dat włącznie, zaś na rozszerzeniu I i II część to praca ze źródłami. W tym roku na rozszerzeniu były chyba dwa zadania, w których data ułatwiła rozwiązanie, a reszta to logiczne myślenie i kojarzenie faktów.

[casus_belli]

Chciałam odpowiedzieć i wtedy zdałam sobie sprawę, że nie pamiętam jak się ludzie w szkole ubierali Nawet o tym, że koleżanka miała dredy przez pewien czas, a kolega o ciemnej karnacji zafundował sobie "jajecznicowy" blond przypomniałam sobie po dłuższej chwili. Wniosek - niezwykle to było istotne. Obecnie (końcówka studiów i to z poślizgiem) mam całą kolekcję starych jeansów i najzwyklejsze trampki pod słońcem, a do tego bardzo często koszule w kratkę czy ze szwami na wierzchu. Nie sądzę żebym w LO na co dzień chodziła jakoś bardziej wyjściowo.

[Nineveh03]

No to chyba moje liceum było wyjątkowe pod względem ubioru .

W moim gimnazjum wszyscy ubierali się normalnie - wystarczyło przyjść w czymś odstającym od normy i wszyscy szaleli. Łatwo tam było zostać wyszydzonym. Liceum natomiast miałam w innym mieście więc wiedząc, że tam nie będzie takich problemów, "zasmakowałam wolności" i cała moja kreatywność zaczęła pracować na najwyższych obrotach.

Włosy przefarbowałam na czerwień, do szkoły zaczęłam chodzić odważnie cała na czarno, w puszystych, poszarpanych spódnicach, z ozdobami na głowie i milionem innym "dziwnych" rzeczy. I w sumie, nawet nikt nie zwrócił na mnie uwagi. Nawet parę razy odważyłam się przyjść w gorsecie i nauczyciele jedynie pytali, na jaką to okazję tak ładnie się wystroiłam. Największym zaskoczeniem była moja polonistka typu: kiedyś-było-lepiej-ta-dzisiejsza-młodzież-apokalipsa-już-blisko, która pochwaliła mnie, że zawsze tak ładnie się ubieram . Jeżeli osoby z klasy mnie nienawidziły/wyszydzały/obrażały mnie za mój wygląd, to bardzo, ale to bardzo z tym się kryły, bo zawsze słyszałam same pozytywne komentarze (w sumie dalej jestem tym zdumiona).

Ogółem, zdecydowana większość dziewczyn miała już swój sprecyzowany styl. Niektóre codziennie wyglądały bardzo, cóż, glamour, niektóre nosiły glany, inne miały dredy, znalazła się też jedna dziewczyna, która codziennie biegała w szpilkach i druga, która zawsze miała kwiaty we włosach . Nie obyło się też bez częstych żakietów i eleganckich, ołówkowych spódnic. I masy biżuterii.

Ale jeżeli nie chce się odstawać od normy, to chyba najlepiej byłoby podpatrzeć inne osoby. Zapoznać się z poglądami nauczycieli, nie przesadzać w niczym. Chyba tyle.

[tessa16]

Jeśli chodzi o historię to nie zamierzam jej zdawać na maturze Przynajmniej na razie Wszystko może się jeszcze zmienić, na razie największą nadzieję pokładam w filologii niemieckiej i angielskiej. Jak to nie będzie wypalać, to pójdę na dziennikarstwo lub polonistykę ( a wtedy historia będzie konieczna ).

[viva91]

Napisane przez tessa16

Jeśli chodzi o historię to nie zamierzam jej zdawać na maturze Przynajmniej na razie Wszystko może się jeszcze zmienić, na razie największą nadzieję pokładam w filologii niemieckiej i angielskiej. Jak to nie będzie wypalać, to pójdę na dziennikarstwo lub polonistykę ( a wtedy historia będzie konieczna ).

Radzę dziennikarstwo ustawić na ostatniej pozycji, jeśli nie chcesz z niego kompletnie zrezygnować. Po polonistyce możesz zostać dziennikarzem. Po dziennikarstwie nie będziesz polonistą.

[tessa16]

Macie rację co do dziennikarstwa, często spotykam się z takimi opiniami Zawsze wyjściem awaryjnym pozostaje polonistyka

[201604130936]

Z deszczu pod rynne

[kicek97]

Napisane przez tessa16

Witam Chciałabym się poradzić licealistek. Jak wygląda życie w LO? Czego mogę się spodziewać ? Dodam, że będę uczyć się na profilu polonistycznym. Opiszcie swoje doświadczenia Jak powinnam się ubierać, żeby nie zrobić dziwnego wrażenia? Myślicie, że sweterek i dżinsy plus jakaś delikatna biżuteria będą OK? Do tego może jakieś buty na niziutkim obcasie ok. 5-7cm bo jestem niziutka. Pozdrawiam wszystkich, którzy w tym roku także po raz pierwszy idą do LO Liczę na Wasze rady

W moim przypadku pójście do LO to była ogromna zmiana. Oczywiście na lepsze Jest o niebo lepiej niż w gimnazjum, ludzie są poważniejsi (według mnie gimnazjum to jest najgłupszy wiek). Ale oczywiście, to zależy od liceum. Ja swoją szkołę uwielbiam i jak do gimnazjum nienawidziłam chodzić, tak teraz nie mogę się doczekać kiedy wreszcie się skończą te wakacje Wiadomo, nauki jest więcej, ale to raczej normalne. Jeśli chodzi o ubiór, to w liceum wiele dziewczyn ubiera się poważniej, ale nie wszystkie. Ubieraj się tak jak lubisz i już To co opisałaś na pewno będzie ok.

[tessa16]

Dzięki, ja swoje gimnazjum bardzo lubiłam. Miałam świetną klasę, z niektórymi osobami byłam razem w klasie od podstawówki.

[tessa16]

Czy materiał z historii w liceum jest trudny? Jak poradzić sobie na rozszerzeniu ? Macie jakieś doświadczenie?

[viva91]

Napisane przez tessa16

Czy materiał z historii w liceum jest trudny? Jak poradzić sobie na rozszerzeniu ? Macie jakieś doświadczenie?

Wg mnie w historii nie ma nic trudnego. To po prostu jej ilość czasami niektórych odstrasza. Wiadomo, że na rozszerzeniu jest więcej materiału. No ale jak ma się zdolność do zapamiętywania wydarzeń - i nie mówię tu tylko o datach - to co może być trudnego?

Owszem, wymagana jest umiejętność analizy faktów, zdolność logicznego myślenia... Ale który przedmiot tego nie wymaga?

A jak sobie poradzić na rozszerzeniu? Systematyczność wystarczy

[casus_belli]

Sama historia nie jest trudna, może być nudna, jak się trafi kiepski nauczyciel, absurdalna jeśli jest miłośnikiem drzew genealogicznych, ale raczej nie trudna. Jasne, bywają przypadki beznadziejne, dla których nie istnieją ciągi przyczynowo-skutkowe, ale tacy raczej rozszerzenia nie wybierają. Problemem jest (albo była przed ostatnia reformą, może coś się zmieni) matura, trudna i przede wszystkim nieprzewidywalna. W moim roczniku (matura 2008) obydwa tematy dotyczyły Polski i Węgier, których w programie prawie nie ma. Także był zonk.

[cocolime]

Napisane przez tessa16

Jakie macie sposoby na naukę historii? Ja historię lubię, bo jest ciekawa, ale jak przychodzi do nauki dat to można się załamać

Fiszki, zdecydowanie. Nie tylko daty, ale też jakieś charakterystyczne pojęcia, postacie itd. Wszystko rozpisane na kolorowych kwadratowych (i pociętych ) karteczkach, z czego każdy kolor był przypisany do innej epoki.
Rozszerzenie z historii niewiele się różni od podstawy, jest jedynie bardziej rozbudowane i trzeba się douczyć kilku faktów więcej.
U mnie na rozszerzeniu z historii, hmm... w sumie cały czas oglądaliśmy filmy, dużo dyskutowaliśmy (to też bardzo pomaga, po takiej dyskusji zawsze się więcej zapamięta niż po nudnym notowaniu tego, co mówi nauczyciel)

Ogólnie liceum nie jest takie straszne, głowa do góry i powodzenia

[viva91]

Napisane przez casus_belli

W moim roczniku (matura 2008) obydwa tematy dotyczyły Polski i Węgier, których w programie prawie nie ma. Także był zonk.

Sławna matura Ja zdawałam 2 lata później i to podstawę, ale każda osoba u mnie w klasie wiedziała o tym pogromie polsko-węgierskim

[casus_belli]

Taa...Nawet udało mi się coś naskrobać
Najlepsze było to, że na mój kierunek rok wcześniej trzeba było mieć po ok. 70-80% z WoS i historii, więc po wynikach wszyscy się czuli, jakby im ktoś w mordę strzelił
Wos był wtedy równie uroczy. Zadania z organizacjami mnar. nie potrafiłam rozwiązać całego nawet po semestrze zajęć o nazwie organizacje mnar.

[201607211025]

Napisane przez Nadis

Widocznie chodziłaś do naprawdę dobrego liceum, gdzie nauczyciele nie musieli robić sobie sztucznego prestiżu, wymagając, by się zwracać do nich tytułami profesorskimi. Ja chodziłam do dobrego, ale nie do jakiegoś bardzo dobrego, a z dużymi pretensjami... Polonistka, skądinąd fajna kobieta, potrafiła ignorować pytania, jeśli zabrakło magicznego ,,pani profesor". U nas tylko niektórzy nauczyciele zwracali się po imieniu, większość leciała schematem pan/pani + nazwisko.

Jak 4 lata temu zaczynałam obecnie już 100letnie liceum, to nikomu nawet do głowy nie przyszło zwracać się do nauczyciela: profesorze, nauczyciele nie lubili tego. A co do ubioru, to nie było u mnie( na 800 i jeszcze trochę osób) zbyt wielu tapeciar, solar, dziewczyn z milionem kolczyków i zielonymi pasemkami(przynajmniej nie pamiętam). Każdy( poza nielicznymi wyjątkami) wyglądał w miarę normalnie i schludnie. Nie pamiętam prawie żadnych dziewczyn w mini czy szpilkach, raczej nosiło się koturny, chociaż najbardziej popularne były poczciwe trampki, adidasy, rurki, bluzy kapturem czy sweterki. Miałam wrażenie, że nauki było dużo więcej niż w gimnazjum.

[meganem]

tak sobie teraz próbuję przypomnieć pierwszy rok w liceum i mimo niedługiego upływu czasu nie bardzo mogę skojarzyć jak było, co sobie myślałam. Jakoś szybko mi ten czas minął. Eh...wróciłoby się jeszcze raz do szkoły

[furfante_]

Ja skończyłam liceum dwa lata temu na profilu biologiczno-chemicznym.
Jeżeli chodzi o ubiór w szkole, to bardzo często się śmiałyśmy z koleżankami, że równie dobrze, ktoś mógłby wypożyczyć strój z teatru i go założyć i nikt by bardzo się nie zdziwił. Naprawdę miałam wybitne jednostki w kwestii ubioru i wyglądu, ale to tak na prawdę nadawało ten wyjątkowy klimat naszej szkole. Co prawda, gdy już byłam w klasie maturalnej te właśnie charakterystyczne osoby już odeszły i pojawiły się pierwszaczki w stylistyce bardzo modnej wśród "elytarnych" liceum w moim mieście.. nie wiem czemu, ale idąc pietryną (mowa o Łodzi ) potrafiłam rozpoznać, która laska jest z mojej szkoły, bo większość z nich nosiła leginsy, sweter taki za tyłek (albo i nie ;p) oraz taki kokon na głowie...

A jeśli chodzi o zwracanie się "pan/pani profesor" to akurat u mnie w szkole tak nauczyciele nas przyzwyczaili do zwracania się do siebie.. ogólnie teraz jak jestem na polibudzie i widzę jaki dorobek naukowy ma prawdziwy profesor, to wręcz mnie to bawi, że tak mówiliśmy do nauczycielki wfu...

[201702060922]

Napisane przez Nineveh03

Ogółem, zdecydowana większość dziewczyn miała już swój sprecyzowany styl. Niektóre codziennie wyglądały bardzo, cóż, glamour, niektóre nosiły glany, inne miały dredy, znalazła się też jedna dziewczyna, która codziennie biegała w szpilkach i druga, która zawsze miała kwiaty we włosach . Nie obyło się też bez częstych żakietów i eleganckich, ołówkowych spódnic. I masy biżuterii.

U mnie było to samo, ludzie ubierali się przeróżnie, i to mimo, że w moim liceum obowiązywały mundurki - ale przeważnie zakładało się je tylko na lekcje z niektórymi nauczycielami . Ja na początku nosiłam zwyczajne ubrania i czułam się przy tych wszystkich ludziach trochę jak szara mysz, później zaczęłam trochę eksperymentować, aż w końcu stanęło u mnie na bardziej klasycznym stylu, tj. marynarka, jakaś ładniejsza bluzka, dżinsy czy inne spodnie i buty na obcasie. Oprócz wielu oryginałów, całkiem sporo dziewczyn w mojej szkole ubierało się w taki mniej więcej sposób.
(Aha, jeszcze pamiętam kilka dziewczyn z młodszych roczników i ich eksperymenty typu skarpetki+ szpilki, niczym z kolekcji jakiegoś ekstrawanckiego projektanta .)
Co do zwracania się do nauczycieli, to czasami nazywało się ich profesorami, a czasem zdarzało się i zwykłe "pan/pani" i nikt nigdy nie miał z tym problemu. Większość nauczycieli miło wspominam, równi i inteligentni ludzie.
Byłam na profilu językowym, więc miałam dużo godzin angielskiego i (o zgrozo) niemieckiego (niestety, te języki mieliśmy narzucone), w I klasie było to 6 godzin tygodniowo, potem trochę mniej. Niemieckiego już nie pamiętam , za to angielski bardzo "popchnęłam" dzięki temu profilowi do przodu.
Generalnie wiele zależy od samej szkoły i nauczycieli.