Pomagać niemowlakowi ćwiczyć czy nie?

[SylwiaSP]

Mój synek od urodzenia nie cierpi być kładziony na brzuszku.
Ortopeda kazał kłaść go 7 godzin dziennie na brzuszku, mimo, że bioderka są ok. Dla nas to niewykonalne.
Od kiedy maluch skończył 4 miesiące(2 tygodnie temu), pozwala się położyć na brzuszku na chwilę, ale tylko się rozgląda, nie sięga po zabawki, nie próbuje się obracać.

Mały dobrze trzyma główkę, coraz lepiej idzie mu siedzenie. U mnie na kolanach siedzi sam, na płaskiej powierzchni siedzi trzymany za 1 rączkę.
Teściowa mówi, że wszystkie jej dzieci ominęły etap pełzania i raczkowania i od razu chodziły. Może on będzie miał tak samo?

Nie martwię się tym brakiem zainteresowania obracaniem i pełzaniem w tym wieku, w końcu każde dziecko rozwija się we własnym tempie, a inne rzeczy robi nawet wcześniej niż rówieśnicy, ale zastanawiam się czy powinnam z nim trochę ćwiczyć - np. turlać go itd., czy wystarczy położyć zabawki dookoła i czekać aż sam załapie o co chodzi.
Jak myślicie?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez SylwiaSP

Mój synek od urodzenia nie cierpi być kładziony na brzuszku.
Ortopeda kazał kłaść go 7 godzin dziennie na brzuszku, mimo, że bioderka są ok. Dla nas to niewykonalne.
Od kiedy maluch skończył 4 miesiące(2 tygodnie temu), pozwala się położyć na brzuszku na chwilę, ale tylko się rozgląda, nie sięga po zabawki, nie próbuje się obracać.

Mały dobrze trzyma główkę, coraz lepiej idzie mu siedzenie. U mnie na kolanach siedzi sam, na płaskiej powierzchni siedzi trzymany za 1 rączkę.
Teściowa mówi, że wszystkie jej dzieci ominęły etap pełzania i raczkowania i od razu chodziły. Może on będzie miał tak samo?

Nie martwię się tym brakiem zainteresowania obracaniem i pełzaniem w tym wieku, w końcu każde dziecko rozwija się we własnym tempie, a inne rzeczy robi nawet wcześniej niż rówieśnicy, ale zastanawiam się czy powinnam z nim trochę ćwiczyć - np. turlać go itd., czy wystarczy położyć zabawki dookoła i czekać aż sam załapie o co chodzi.
Jak myślicie?

Myślę, że pod żadnym pozorem nie powinnaś sadzać takiego maleństwa, nigdzie.

[Ingrid80]

Siedzi czy jest sadzany? To zasadnicza różnica. Nie wydaje mi się żeby 4mies dziecjo siedziało samodzielnie a sadzaćnie wolno pod zadnym pozorem!

[pani22ka]

Napisane przez SylwiaSP

Ortopeda kazał kłaść go 7 godzin dziennie na brzuszku, mimo, że bioderka są ok. Dla nas to niewykonalne.
Od kiedy maluch skończył 4 miesiące(2 tygodnie temu), pozwala się położyć na brzuszku na chwilę, ale tylko się rozgląda, nie sięga po zabawki, nie próbuje się obracać.

Mały dobrze trzyma główkę, coraz lepiej idzie mu siedzenie. U mnie na kolanach siedzi sam, na płaskiej powierzchni siedzi trzymany za 1 rączkę.

przy wytłuszczonym fragmencie zamarłam. serio... po co to robisz???? jaki jest cel sadzania takiego malucha?
dziecko ma usiąść samo. nie: zostać posadzone, tylko usiąść. to wielka różnica.
i żadne: na moich kolanach. na Twoich kolanach ma być oparte o Twój brzuch. do momentu, aż samo usiądzie.

leżenie na brzuchu, to nie jest (tylko i wyłącznie) wstęp do pełzania..

tymi zabawkami obłóż dziecko leżące na brzuchu. lub postaw mu książeczki.

Mój syn też nie lubił leżeć na brzuchu. i leżenie na brzuchu to były dla niego tortury. lekarz kazał i zaczynaliśmy sesyjki od 2 minut. stopniowo zwiększaliśmy czas i po kilku dniach leżał normalnie, a nawet polubił leżenie na brzuszku.
Dwójka moich dzieci usiadła po skończonym 10 miesiącu życia. Już chodzili przy meblach i dopiero usiedli. Dwójka pod stałą obserwacją specjalistów. Wszystko w absolutnej normie.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez pani22ka

po co to robisz???? jaki jest cel sadzania takiego malucha?

Wyścigi, wyścigi, we wszystkim..

[żurawinka]

Musi leżeć na brzuchu żeby nauczyć się przekręcać, pełzać, raczkować, nie ma opcji że wstanie i pójdzie jeśli ma za słaby kręgosłup żeby sie przekręcić, obrócić. Na sadzanie tez ma za słaby kręgosłup, nie słuchaj starszyzny że tak w ogóle można robić!
Tak, niektóre dzieci pomijają raczkowanie i przechodzą od razu do chodzenia ( lub etap ten jest b.krótki) , ale po drodze i tak muszą się nauczyć siedzieć samodzielne , bo chociażby przy upadku upadną na pupę.

[Miramej]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;54195743]Wyścigi, wyścigi, we wszystkim..[/QUOTE]

Kurczę, Perse, dziewczyna napisała jeden post i już wiesz?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Miramej

Kurczę, Perse, dziewczyna napisała jeden post i już wiesz?

A jaka może być motywacja do sadzania w 4 miesiącu dziecka przy meblach? Bo ja logicznej sobie nie mogę wyobrazić. Przecież takie dziecko ledwo się nauczyło trzymać głowę w pionie.

[Miramej]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;54197322]A jaka może być motywacja do sadzania w 4 miesiącu dziecka przy meblach? Bo ja logicznej sobie nie mogę wyobrazić. Przecież takie dziecko ledwo się nauczyło trzymać głowę w pionie.[/QUOTE]

A czy wszyscy zawsze postępują logicznie? Czy Ty zawsze postępujesz logicznie? Powodów może być wiele, być może to bardzo młoda mama, gdzie starsi członkowie rodziny wiedzą lepiej, a ona ma depresję? Nie o to chodzi, jaki jest powód, tylko jak można ocenić człowieka po 1 wypowiedzi, nie dając mu nawet szansy się wytłumaczyć, tylko od razu sobie dopowiadać? Zwłaszcza, że dziewczyna niżej dopisała, że zdaje sobie sprawę, że dzieci rozwijają się w swoim tempie. I gdzie Ty wyczytałaś, że przy meblach?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Przepraszam, masz rację, zagalopowałam się. Za dużo znowu ostatnio czytam wątków (nie tylko tu, właściwie to głównie nie tu) o tym, jak to z przekroczeniem magicznego terminu 4 miesiąca dziecko musi koniecznie zacząć jeść, do roku to powinno już jeść w ogóle wszytko, a jak nie chodzi na roczek to dramat bo od wszystkich sasiadek już chodzą. Być może tu jest inaczej. Jednak mimo wszystko uważam to za bardzo szkodliwe.

[Miramej]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;54197491]Przepraszam, masz rację, zagalopowałam się. Za dużo znowu ostatnio czytam wątków (nie tylko tu, właściwie to głównie nie tu) o tym, jak to z przekroczeniem magicznego terminu 4 miesiąca dziecko musi koniecznie zacząć jeść, do roku to powinno już jeść w ogóle wszytko, a jak nie chodzi na roczek to dramat bo od wszystkich sasiadek już chodzą. Być może tu jest inaczej. Jednak mimo wszystko uważam to za bardzo szkodliwe.[/QUOTE]

Ja też. Ale przy takim nastawieniu to za chwilę naprawdę będzie strach cokolwiek tu napisać czy przyznać się do jakiegoś błędu. Czasem jak czytam to forum, to mam wrażenie, że największym wrogiem matki jest druga matka Rozumiem, gdy komuś powtarzasz w kółko to samo ale to był jeden post.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Miramej

Ja też. Ale przy takim nastawieniu to za chwilę naprawdę będzie strach cokolwiek tu napisać czy przyznać się do jakiegoś błędu. Czasem jak czytam to forum, to mam wrażenie, że największym wrogiem matki jest druga matka Rozumiem, gdy komuś powtarzasz w kółko to samo ale to był jeden post.

No dobrze, ale przecież ja nic takiego strasznego znowu nie napisałam, nikogo nie obrazilam. Stwierdzam tylko, że niektórzy się niepotrzebnie spieszą.
Mój syn też ruchowo na początku był trochę do tyłu, ale nie przyszloby mi na myśl robić coś przedwcześnie. No ale może tak jak mówisz, rady rodziny itd. U mnie nie było takiej presji.

[Miramej]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;54197662]No dobrze, ale przecież ja nic takiego strasznego znowu nie napisałam, nikogo nie obrazilam. Stwierdzam tylko, że niektórzy się niepotrzebnie spieszą.
Mój syn też ruchowo na początku był trochę do tyłu, ale nie przyszloby mi na myśl robić coś przedwcześnie. No ale może tak jak mówisz, rady rodziny itd. U mnie nie było takiej presji.[/QUOTE]

pani22ka, zapytała autorkę po co to robi, jaki jest cel sadzania takiego malucha, a Ty odpowiedziałaś. W moim odczuciu za autorkę, bo pytanie było do niej. Nie obraziłaś, pewnie, moim zdaniem najechałaś. Dopowiedziałaś sobie, jak ostatnio kopnienta o karmieniu Artka na siłę.

Ale EOT, tak mi się to po prostu niefajnie czytało.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Miramej

pani22ka, zapytała autorkę po co to robi, jaki jest cel sadzania takiego malucha, a Ty odpowiedziałaś. W moim odczuciu za autorkę, bo pytanie było do niej. Nie obraziłaś, pewnie, moim zdaniem najechałaś. Dopowiedziałaś sobie, jak ostatnio kopnienta o karmieniu Artka na siłę.

Ale EOT, tak mi się to po prostu niefajnie czytało.

No może najechałam (za co już przeprosiłam), ale o sadzaniu sobie nie dopowiedzialam, bo autorka napisała, że coraz lepiej idzie mu siedzenie (piszę z tel i ciężko mi się cytuje), a że 4-miesieczniak sam nie usiądzie to znaczy, że jest sadzany i w tym jest wg mnie niepotrzebny, niezależnie od motywacji wyścig. I tak akurat będę uważać dalej.

[SylwiaSP]

Dziewczyny, po co tyle jadu?
Moim celem nie jest absolutnie przyspieszanie rozwoju i do niczego dziecka nie zmuszam. Napisałam przecież, że zdaję sobie sprawę z tego, że dzieci rozwijają się w swoim tempie. Jedną rzecz będzie umiało wcześniej, inną później.

Dziecko ma 4 miesiące już skończone, niedługo będzie 5.
Nie mówię, że dziecko samo siada, tylko siedzi, a to jest duża różnica. Poza tym nie siedzi godzinami tylko chwilkę. I nie przy meblach. Skoro chce i potrafi, to chyba znaczy, że jest już gotowe? Nie garbi się żałośnie, tylko siedzi zupełnie prosto- z tego, co czytałam, jeśli się nie garbi, to znaczy, że jest już gotowy.
Czytałam parę książek i artykułów o rozwoju dziecka i wyczytałam, że niektóre dzieci już w tym wieku siedzą i to zupełnie normalne.

I nigdzie nie pisałam, że dopiero co nauczył się główkę trzymać. To kolejna rzecz, o którą wszyscy się kłócą. Młody trzymał główkę jak skończył 1 miesiąc. Zarówno pediatra, jak i znajoma pielęgniarka mówiły, że po prostu jest silny. I nie, nie ma wzmożonego napięcia mięśniowego.

Czy możemy już porzucić temat siedzenia i wrócić do obracania, bo tego dotyczyło moje pytanie?

[Ingrid80]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;54197491]Przepraszam, masz rację, zagalopowałam się. Za dużo znowu ostatnio czytam wątków (nie tylko tu, właściwie to głównie nie tu) o tym, jak to z przekroczeniem magicznego terminu 4 miesiąca dziecko musi koniecznie zacząć jeść, do roku to powinno już jeść w ogóle wszytko, a jak nie chodzi na roczek to dramat bo od wszystkich sasiadek już chodzą. Być może tu jest inaczej. Jednak mimo wszystko uważam to za bardzo szkodliwe.[/QUOTE]

A tak z ciekawości: po co czytasz takie wątki i to dużo?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Ingrid80

A tak z ciekawości: po co czytasz takie wątki i to dużo?

Pojawiają mi się przykładowo na fb w bardzo fajnej i przyjaznej grupie (dotyczącej innego niż rozwój dziecka, choć również z dzieckiem powiązanego tematu). Na więcej rzeczy niż wizaż i fb niestety nie mam czasu.

---------- Dopisano o 18:22 ---------- Poprzedni post napisano o 18:19 ----------

W temacie, moim zdaniem wystarczy położyć dziecko na czymś w stylu maty czy obok jakichś zabawek, nie trzeba samemu turlać. Tylko ja jestem zwolenniczką czekania aż dorosnie (do różnych spraw), (no i oczywiście jeśli dziecko jest zdrowe i nie wymaga reh). Mój syn zaczął się kręcić na boki jak miał 8 miesięcy.

[SylwiaSP]

Napisane przez Miramej

Ja też. Ale przy takim nastawieniu to za chwilę naprawdę będzie strach cokolwiek tu napisać czy przyznać się do jakiegoś błędu. Czasem jak czytam to forum, to mam wrażenie, że największym wrogiem matki jest druga matka Rozumiem, gdy komuś powtarzasz w kółko to samo ale to był jeden post.

Ja niestety poczułam się tak samo

Zadałam swoje pytanie własnie dlatego, że nie chciałabym niczego przyspieszać i dlatego zastanawiam się, czy powinnam pomóc dziecku ćwiczyć, czy cierpliwie czekać.

Ale jeśli na każde pytanie będę dostawać tak agresywne odpowiedzi, to chyba zrezygnuję z pisania czegokolwiek i będę żyć w niewiedzy.

[figa84]

Napisane przez SylwiaSP

Ja niestety poczułam się tak samo

Zadałam swoje pytanie własnie dlatego, że nie chciałabym niczego przyspieszać i dlatego zastanawiam się, czy powinnam pomóc dziecku ćwiczyć, czy cierpliwie czekać.

Ale jeśli na każde pytanie będę dostawać tak agresywne odpowiedzi, to chyba zrezygnuję z pisania czegokolwiek i będę żyć w niewiedzy.

Masz może możliwość spotkania się jakimś fizjoterapeutą? Nie chodzi mi o rehabilitacje, ale o to, żeby spojrzał/a na dziecko i Was. Koleżanka skorzystała z takiej pomocy mimo, że dziecko tego nie wymagało, ale zostało jej pokazane jak się bawić z takim maluchem, jak nosić, żeby zachęcić dziecko do kolejnego etapu.

[SylwiaSP]

Napisane przez figa84

Masz może możliwość spotkania się jakimś fizjoterapeutą? Nie chodzi mi o rehabilitacje, ale o to, żeby spojrzał/a na dziecko i Was. Koleżanka skorzystała z takiej pomocy mimo, że dziecko tego nie wymagało, ale zostało jej pokazane jak się bawić z takim maluchem, jak nosić, żeby zachęcić dziecko do kolejnego etapu.

Może tak właśnie zrobię.
A czy do fizjoterapeuty potrzebne jest skierowanie od pediatry, czy samemu się idzie jak się chce?

[1dorot]

w odpowiedzi na pytanie z początku wątku.
Na pewno warto dziecku pomagać się rozwijać. Warto kłaść dziecko na brzuszku żeby uczyło się podnosić główkę i obracać. Na początku będzie leżał niechętnie ale odrobina cierpliwości i się uda

[ajah]

Napisane przez SylwiaSP

Dziewczyny, po co tyle jadu?
Moim celem nie jest absolutnie przyspieszanie rozwoju i do niczego dziecka nie zmuszam. Napisałam przecież, że zdaję sobie sprawę z tego, że dzieci rozwijają się w swoim tempie. Jedną rzecz będzie umiało wcześniej, inną później.

Dziecko ma 4 miesiące już skończone, niedługo będzie 5.
Nie mówię, że dziecko samo siada, tylko siedzi, a to jest duża różnica. Poza tym nie siedzi godzinami tylko chwilkę. I nie przy meblach. Skoro chce i potrafi, to chyba znaczy, że jest już gotowe? Nie garbi się żałośnie, tylko siedzi zupełnie prosto- z tego, co czytałam, jeśli się nie garbi, to znaczy, że jest już gotowy.
Czytałam parę książek i artykułów o rozwoju dziecka i wyczytałam, że niektóre dzieci już w tym wieku siedzą i to zupełnie normalne.

I nigdzie nie pisałam, że dopiero co nauczył się główkę trzymać. To kolejna rzecz, o którą wszyscy się kłócą. Młody trzymał główkę jak skończył 1 miesiąc. Zarówno pediatra, jak i znajoma pielęgniarka mówiły, że po prostu jest silny. I nie, nie ma wzmożonego napięcia mięśniowego.

Czy możemy już porzucić temat siedzenia i wrócić do obracania, bo tego dotyczyło moje pytanie?

Powiedziałabym: nie sadzaj. To, że posadzony się trzyma prosto nie oznacza, że jest to dla neigo dobre, i że jest na to gotowy.

Możesz znim rozsądnie ćwiczyć (co może pomóć w motoryce).
Tutaj kilka linków, które mogą się przydać:
http://www.babyboom.pl/niemowleta/zd...aca_zycia.html


http://www.babyboom.pl/niemowleta/zd...aca_zycia.html

[pani22ka]

Napisane przez SylwiaSP

Nie mówię, że dziecko samo siada, tylko siedzi, a to jest duża różnica.

to jest masakrystyczna różnica...

vide:

ZAGROŻENIA WYNIKAJĄCE Z PRZEDWCZESNEGO ZACHĘCANIA DZIECKA DO PRZYJMOWANIA POZYCJI SIEDZĄCEJ ORAZ STOJĄCEJ - WYKORZYSTYWANIE URZĄDZEŃ PIONIZUJĄCYCH DZIECKO

Postęp techniki jaki obserwujemy w dzisiejszych czasach daje również możliwości ułatwienia pielęgnacji oraz wychowania dziecka. Sytuacja taka na pewno stanowi znaczne uproszczenie życia dla dbających o swe POCIECHY Rodziców, stąd tak częsty widok niemowląt umieszczonych w różnego rodzaju nosidełkach, leżaczkach, fotelikach czy chodzikach. Równocześnie nierzadki jest widok pięcio -, sześciomiesięcznych dzieci układanych do pozycji siedzącej, często podpieranych np. poduszkami. Poniższe, krótkie opracowanie jest próbą zastanowienia się nad tym, czy to, co proponujemy NASZYM DZIECIOM, ma rzeczywiście korzystny wpływ na ich rozwój. Aby móc to uczynić należy wcześniej przyjrzeć się mechanizmom rozwoju psychoruchowego dziecka.
Pamiętać należy, iż rozwój ruchowy niemowlęcia to dwa aspekty: tzw rozwój ilościowy (np. podpór na łokciach, obrót z pleców na brzuch, raczkowanie, chód) oraz tzw. rozwój jakościowy ( rozwój postawy w jakiej dziecko się porusza, przede wszystkim wyprost kręgosłupa). Wszystkie te elementy to mechanizmy, które zakodowane są genetycznie w centralnym układzie nerwowym dziecka, a ściślej w jego mózgu. Poszczególne etapy rozwoju pojawiające się od momentu narodzin demonstrują proces dojrzewania centralnego układu nerwowego, a nie umiejętności które dziecko zdobyło poprzez „naukę i ćwiczenie”! Siłą napędową tego procesu jest ideomotoryka. Ideomotoryka to mechanizm wzbudzający u dziecka potrzebę kontaktu z otoczeniem, poznania świata oraz realizację własnych celów poprzez spontaniczną aktywność ruchową adekwatną do aktualnego poziomu rozwoju. Jednocześnie ideomotoryka jest informacją o poziomie rozwoju umysłowego! Powyższe zjawiska przebiegać mogą w sposób optymalny pod warunkiem sprawnego działania centralnego układu nerwowego (mózgu), narządu ruchu oraz wobec prawidłowych bodźców napływających ze środowiska zewnętrznego. Wymienić należy tutaj odpowiedni kontakt z rodzicami, w tym przede wszystkim uczuciowy, a także wzrokowy, dotykowy oraz słuchowy. W sensie przestrzennym dla realizacji prawidłowego rozwoju ruchowego niezbędne jest możliwie jak najczęstsze przebywanie dziecka na płaskiej i równej powierzchni zarówno w pozycji na plecach jak i na brzuchu. Wobec powyższego, każda nasza ingerencja w postaci przymuszania dziecka do przyjmowania pozycji siedzącej, stawianie dziecka z podparciem pod pachy, prowadzenie za rączki, umieszczanie w leżaczkach, nosidełkach, chodzikach jest zdecydowanym ograniczaniem spontanicznego wykorzystywania i rozwijania potencjału psychoruchowego dziecka.
Celem rozwoju każdego dziecka w czasie pierwszych trzech miesięcy życia zarówno w pozycji na plecach jak i na brzuchu jest osiągnięcie możliwie najbardziej stabilnej pozycji stosunku do podłoża. Dla osiągnięcia tego celu niezbędny jest fizjologiczny wyprost kręgosłupa, od którego w przyszłości zależy jakość poruszania się. Najczęstszy błąd w tym okresie to umieszczanie dziecka w leżaczkach, nosidełkach czy fotelikach. To samo dotyczy późniejszego okresu, czyli czwartego, piątego i szóstego miesiąca życia, z różnicą polegającą na tym, iż w tym czasie dziecko dąży do dotykania zabawek, chwytania oraz do osiągnięcia obrotu z pleców na brzuch. Stosowanie w/w urządzeń, a także zmuszanie dziecka do przyjmowania pozycji siedzącej w trakcie kolejnych trzech miesięcy to zakłócanie realizacji kolejnego „wielkiego” celu jakim jest dążenie dziecka do pionizowania się. Do celu tego, dziecko zbliża się poprzez coraz częstsze obroty ciała, przyjmowanie pozycji siadu skośnego, a także próby raczkowania. Częste przebywanie dziecka na podłodze w tym czasie pobudza go do ciągłych zmian pozycji z wykorzystaniem skośnych płaszczyzn ruchu (obroty, siad skośny, raczkowanie), a więc tym samym stymuluje u niego dojrzewanie mechanizmu rotacji kręgosłupa. Stosowanie różnego rodzaju chodzików czy balkoników w okresie pionizowania się dziecka oraz prób chodzenia (tym bardziej we wcześniejszym okresie!!!) powoduje powstawanie nieodpowiedniego odczucia oraz oceny otaczającej go przestrzeni. W późniejszym czasie często objawia się to większa ilością upadków, częstszym potykaniem się, a nawet większą ilością urazów w obrębie głowy lub innych części ciała.
Fakt, że każdy człowiek przez kilka pierwszych miesięcy życia- około sześciu do dziewięciu-jest bezradny jeśli chodzi o umiejętność zmiany pozycji na bardziej pionową oraz na możliwość przemieszczania się do przodu („fizjologiczne wcześniactwo”), wynika z tego, iż organ osiowy, jakim jest nasz kręgosłup nie jest w tym okresie gotowy do pokonywania siły grawitacji w pozycji pionowej. Pamiętajmy, że siedzenie i siadanie to dwie różne rzeczy. Siadanie to spontaniczna aktywność ruchowa dziecka, która w przypadku harmonijnego rozwoju pojawia się w ósmym, dziewiątym miesiącu życia, a kolejne jeden do dwóch miesięcy to czas jej „doskonalenia”. Siedzenie z kolei, to bierne przebywanie w pozycji, którą czasem można nawet wymusić u pięciomiesięcznego niemowlęcia. Wg wyliczeń biomechaników pozycja siedząca u każdego człowieka prowokuje największe obciążenie statyczne kręgosłupa oraz narządów wewnętrznych (serce, płuca). Umieszczanie dziecka w nosidełku oraz zachęcanie do poruszania się za pomocą chodzika powoduje niefizjologiczne obciążenie kręgosłupa (podparcie w okolicach spojenia łonowego). Przemieszczanie się za pomocą chodzika zaburza prawidłowe przetaczanie stopy (odbijanie się na palcach i przodostopiu) oraz co bardzo ważne zakłóca naprzemienny charakter chodu (odbijanie się z dwóch nóżek). Ten ostatni czynnik ma duże znaczenie dla rotacji kręgosłupa, której jakość decyduje o jakości chodu i biegania. Naprzemienny charakter chodu (jak i raczkowania!) w odniesieniu do pracy naszego mózgu ma ścisły związek ze zgodną współpracą dwóch półkul mózgowych. Deficyty rozwoju psychoruchowego wynikające z powodu zaburzenia pracy tego mechanizmu są bardzo dobrze znane specjalistom zajmującym się terapią dysleksji, dysgrafii, nadpobudliwości itp., a więc psychologom, pedagogom oraz logopedom.
Należy również pamiętać o pewnej grupie dzieci, które od początku wykazują odchylenia od prawidłowego rozwoju. W przypadku pewnego odsetka może to być rozwój w kierunku niepełnosprawności ruchowej, dla pozostałych w kierunku mniejszych lub większych zaburzeń jakości poruszania się i postawy. Jak wcześniej zostało wspomniane, poszczególne etapy rozwoju oraz ich jakość przedstawiają obraz działania centralnego układu nerwowego, zarówno takiego, który funkcjonuje prawidłowo jak i nieprawidłowo. Nasze postępowanie, jakiemu poświęcone jest to opracowanie, czyli zmuszanie dziecka do przyjmowania pozycji siedzącej z wykorzystaniem pomocniczego sprzętu lub nie, stawianie na nóżki, prowadzenie pod pachy, za rączki czy też umieszczanie w chodzikach, w przypadku zaburzonego rozwoju ruchowego jest działaniem stwarzającym sytuację, w której centralny układ nerwowy działa wykorzystując nieprawidłowe wzorce ruchowe. Powtarzanie takiego „ćwiczenia” prowadzi do utrwalania błędnych stereotypów ruchowych, a w przypadku cięższych zaburzeń może doprowadzić do ich pogłębiania!

Pozwólmy dzieciom realizować swoje potrzeby ruchowe w sposób najbardziej naturalny, a w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do ich rozwoju szukajmy jak najwcześniej fachowej pomocy!

Opracowanie:
mgr fizjoterapii Wojciech Dutka
dyplomowany terapeuta metody Vojty
dyplomowany terapeuta metody PNF
terapeuta manualny

Napisane przez SylwiaSP

czy powinnam pomóc dziecku ćwiczyć, czy cierpliwie czekać.

powinnaś. lekarz wskazał najważniejszą formę ćwiczeń na tym etapie rozwoju. zwłaszcza, że Twoje dziecko nie lubi tej pozycji.

jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości: skontaktuj się ze specjalistą
można połączyć pielęgnację i ćwiczenia; coś podpatrzeć tu: https://www.zakatek21.pl/pdf/poradnik-bobath.pdf

[SylwiaSP]

Napisane przez ajah

Powiedziałabym: nie sadzaj. To, że posadzony się trzyma prosto nie oznacza, że jest to dla neigo dobre, i że jest na to gotowy.



Możesz znim rozsądnie ćwiczyć (co może pomóć w motoryce).

Tutaj kilka linków, które mogą się przydać:

http://www.babyboom.pl/niemowleta/zd...aca_zycia.html





http://www.babyboom.pl/niemowleta/zd...aca_zycia.html

Dzięki bardzo fajne linki


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[wika82]

Absolutnie bym nie sadzała.
Jak usiądzie sam, tzn., że jest gotowy, a i tak początkowo nie dłużej jak parę chwil, potem minut, etc.
Mój syn usiadł w wieku 8 miesięcy, w 5 miesiącu pozwalałam na krótkie przebywanie w pozycji półleżącej, tj. dorosły oparty wygodnie i syn oparty stabilnie plecami o dorosłego.
Moje dziecko w tym wieku głownie leżało ćwicząc przewroty, ale na brzuszku leżał od urodzenia. Myślę, że powinnaś maksymalnie zainteresować dziecko pozycją na brzuchu, są zabawki do maty, książeczki, itp. i wydłużać stopniowo czas spędzany na brzuszku.

Bałam sie problemów z kręgosłupem i z tego powodu zrezygnowałam z zakupy leżaczka. Moje koleżanki trzymały w takich godzinami noworodki i wczesne niemowlaki, aż mnie bolał kręgosłup od patrzenia...

[SylwiaSP]

Dziewczyny, przekonałyście mnie, że sadzanie dziecka może być szkodliwe. Nie potrzebuję już więcej argumentów.

A propos artykułu, który cytuje pani22ka - czy ja dobrze zrozumiałam, że według autora nie powinno się wkładać dziecka, które samo nie umie siadać do leżaczków i fotelików? W jaki sposób w takim razie przewozić je samochodem i karmić po wprowadzeniu pokarmów stałych? Czy to już nie lekka przesada?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[rosiek]

Moim zdaniem dziecko jest na coś gotowe kiedy zrobi to samodzielnie - jak będzie gotowe, żeby siedzieć to usiądzie
Miałam podobny problem z córką, dopiero koło 5 miesiąca nastąpił przełom i polubiła leżenie na brzuszku. Wcześniej brzuszek oznaczał nieziemski ryk i nie było szansy, żeby poleżała tak dłużej niż minutę ale byłam wytrwała: kładłam na chwilę, próbowałam zabawić, jak był ryk to zmieniałam pozycję i jak już zapomniała o tym, co się stało to kładłam znów.
Spotkanie z rehabilitantem to też dobry pomysł możesz poprosić o skierowanie pediatrę albo szybciej umówić się na prywatną wizytę.

[wika82]

Napisane przez SylwiaSP

Dziewczyny, przekonałyście mnie, że sadzanie dziecka może być szkodliwe. Nie potrzebuję już więcej argumentów.

A propos artykułu, który cytuje pani22ka - czy ja dobrze zrozumiałam, że według autora nie powinno się wkładać dziecka, które samo nie umie siadać do leżaczków i fotelików? W jaki sposób w takim razie przewozić je samochodem i karmić po wprowadzeniu pokarmów stałych? Czy to już nie lekka przesada?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Wiadomo, że podczas przewożenia trzeba, ale w domu? Po co? Lepiej położyć, niech sobie szuka wygodnej pozycji.

[ajah]

Napisane przez wika82

Wiadomo, że podczas przewożenia trzeba, ale w domu? Po co? Lepiej położyć, niech sobie szuka wygodnej pozycji.

Choćby po to, by dziecko mogło sobie poleżeć mając lepszą widoczność w miescach gdzie leżenie na podłodze nie jest wskazane.

[wika82]

Napisane przez ajah

Choćby po to, by dziecko mogło sobie poleżeć mając lepszą widoczność w miescach gdzie leżenie na podłodze nie jest wskazane.

W domu raczej podłoga powinna byc bezpieczna dla dziecka, prynajmniej dopóki się nie przemieszcza mozna co jakiś czas zmieniać miejsce i zadbać o bezpieczeństwo.
Tak jak pisałam, w wieku dziecka autorki mój syn był trzymany od czasu do czasu niezbyt długo w pozycji półleżącej, ale na zakup leżaczka nie zdecydowałam się, bo bałam się pokusy trzymania go tam dłużej niż można.
A poza tym nawet w linkowanym artykule jest informacja, że dopóki dziecko nie siedzi takie trzymanie w bujakach jest niezbyt zdrowe. Zresztą dziecko i tak spędza w ten sposób czas podczas przemieszczania autem czy powyżej 6 miesiąca podczas jedzenia.