Wrażenia z powrotu do Polski-dla byłych emigrantów

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Dziewczyny, nie wszystko jest czarne albo białe.

[Rena]

Napisane przez Claaudette

Przeleciałam co drugą stronę tego postu, to jak wiele jest negatywnych opinii niesamowicie mnie zasmuciło. Ciągłe NARZEKANIE na ludzi którzy NARZEKAJĄ nic nie zmieni, a nawet pogorszy sprawę ponieważ zaczynasz być jednym z nich!
W Polsce bida, w Polsce nuda, w Polsce kłamstwa, źli politycy, okropni lekarze i wgl jest strasznie.
Dziewczyny! Wyjechałam zaraz po szkole- najpierw Anglia, a od prawie dwóch lat Belgia. Nie za pieniądzem, a za miłością. Gdybym go straciła w pół minuty spakowałabym się i była w drodze do domu.
Rzadko jeżdżę do Polski, powroty do Belgii sprawiają mi taki ból i smutek ze połowę 11 godzinnej trasy jadę ze łzami w oczach. Uwielbiam budzić się z rana ubrać i szybciutko lecieć do sklepu żeby powiedzieć "Dzień dobry " po polsku z szerokim uśmiechem na twarzy-który zawsze jest odwzajemniony, iść do parku, na zakupy, jechać do babci na wieś, iść na spacer do lasu czy do koleżanki na kawę.
Dzięki polskim lekarzom wiem na co choruje. To oni wykryli, że mam PCO, a nie przepisali paracetamol
Dzięki kredytowi dla młodych moja siostra wraz z mężem cieszą się świeżutkim mieszkaniem w ładnym otoczeniu i świadomością posiadania swoich 4 ścian.
Co śmieszne! Tutaj ludzie są TACY SAMI jak my!
Któraś z Pań napisała ze jesteśmy wścibscy bo ktoś zapytał jakim autem jeździ, cholera! Belgowie "usytuowani", "kulturalni", "z wyższych sfer" zadają takie same pytania, Ba! nawet nie owijają w bawełnę, wszystko chcą wiedzieć od a do z nie krępując się z pytaniami o zarobki czy status społeczny, i równie bardzo chwalą się wyjazdami, posiadłościami czy osiągnięciami.
Nie oszukujmy się, jeśli nic nigdy nie miałaś, a dotarłaś do czegoś swoją ciężką pracą, determinacją i odmawianiem sobie miliona rzeczy-chcesz wykrzyczeć to całemu światu!
Jesteśmy rozsiani na całym swiecie, w każdym kraju są tacy którzy mają naprawdę dobrze, ale i tacy ktorym się nie wiedzie mimo wyjazdu. Ale trzymajmy się razem, wspierajmy i nie narzekajmy bo to sprawia, że sami zaczynamy postrzegać się negatywnie i zniechęcamy. Jesteśmy cudownym narodem, daliśmy sobie radę z tyloma przeciwnościami losu. Jesteśmy po przejściach, ale wierzmy że będzie lepiej, i pracujmy na to.
Ehhh... musiałam. po raz pierwszy raz w życiu wyżyłam się w internecie. PRZEPRASZAM, MUSIALAM

Belgowie sa znani z arogancji, na szczescie tylko w pierwszym kontakcie sie popisuja. Potem im mija i jak sie lepiej pozna, da sie ich lubic.

Ludzie, ktorzy wyszli z biedy to nowobogaccy, bez wzgledu na to, z jakiego kraju pochodza. I pieniadze nie czynia "wyzszej klasy".

Jak Ty sie usmiechasz, to inni dosc czesto to odzwajemniaja. Co do dzien dobry, w Polsce jest to raczej zarezerwowane do ludzi, ktorzy sie znaja.

W kazdym kraju sa zli i dobrzy lekarze. Ostatnio w Paryzu dostalam antybiotyki, wiec tu nie tylko paracetamol jest w obiegu.

Babci w Polsce nie mam, krewni pamietaja tylko jak oni cos chca dostac, a jak by mi trzeba bylo pomoc, to nikt mnie nie zna. Niestety nie mam w kraju nad Wisla zadnego zaplecza emocjonalnego. Nie ma zadnego "my".

Przykro to mi jest jak przylatuje do Polski i nikt na mnie nie czeka. Warunki ekonomiczne spoko, ale to poczucie odrzucenia powoduje, ze ja nie chce do tego wracac.

[misskiss09]

Napisane przez ExEmigrantka

Witam.
Do Polski wrocilam po 8 latach zycia za granica. Z jednej strony docenilam Polske, z drugiej bylo mi ciezko sie odnalezc.Kto ma podobne doswiadczenia? Jak myslicie od czego zalezy czy zaklimatyzujemy sie w Polsce?

Przyjaciółka wróciła ze swoim mężem po kilku latach z Irlandii. Mieli tam dobrą pracę, wygodne mieszkanie. Kiedy urodziło im się dziecko zdecydowali się zacząć wszystko od nowa w Polsce. Początkowo mieli problem z aklimatyzacją, ale po roku gdy znalezli niezłą pracę widzę, ze dobrze wszystko sobie tu poukładali. Nie chcą wracać do Irlandii, nauczyli się się tu znowu żyć.

[Reign of light]

Napisane przez misskiss09

Przyjaciółka wróciła ze swoim mężem po kilku latach z Irlandii. Mieli tam dobrą pracę, wygodne mieszkanie. Kiedy urodziło im się dziecko zdecydowali się zacząć wszystko od nowa w Polsce. Początkowo mieli problem z aklimatyzacją, ale po roku gdy znalezli niezłą pracę widzę, ze dobrze wszystko sobie tu poukładali. Nie chcą wracać do Irlandii, nauczyli się się tu znowu żyć.

Inaczej jest jak sie zylo za granica pare lat. jak ktos jak np. ja nie zyl w Polsce od cwierc wieku, to raczej truno sie przestawic. Zwlaszcza, jak sie jest przyzwyczajonym do lepszego zycia


Sent from my iPhone using Tapatalk

[chimay]

Pomiędzy 5 latami w Holandii i potem wyjazdem do Niemiec, gdzie teraz mieszkam, spędziłam ponad rok w Polsce. Uczyłam się wtedy języka niemieckiego, chodziłam na kurs pływania, robiłam prawo jazdy, przez pół roku pracowałam. Dobrze się wtedy czułam, ale tylko i wyłącznie dlatego, że miałam odłożoną kasę z pracy w Holandii. Inaczej byłoby ciężko i wiem, że bez tej poduszki finansowej nie wspominałabym tego okresu dobrze, podobnie jak nie wspominam specjalnie dobrze ani czasu studiów ani po studiach, kiedy musiałam obracać każdy grosz kilka razy i na nic mnie nie było stać.

Po 30. postanowiłam się przekwalifikować (pielęgniarstwo) i niestety w Polsce nie miało to zwyczajnie sensu, bo nigdy by mi się to nie zwróciło, a koszty, które bym poniosła na 3 lata studiów byłyby ogromne.

Dobrze się czuję, jak przyjeżdżam na parę dni do Polski, ale to nie jest dla mnie miejsce do życia

[madlen3081]

Witam, wyjechalem w 2004 roku do wloch, poczatki byly ciezkie,ale przyzwyczailem sie, nauczylem sie jezyka, bylo super, poznalem narzeczona urodzil sie syn, nie myslalem wogole o powrocie, lecz po jakims czasie chcialem cos zmienic w zyciu , przeprowadzilismy sie do niemiec koniec 2015, i znow nauka jezyka i wszystko odpoczatku, na dzien dzisiejszy super platna praca i narzeczona tez,syn perfekt niemiecki , od przyjazdu do niemiec ale nie ma dnia zebym nie myslal o Polsce, w italii bylo super tutaj mi sie wogole nie widzi, wiec od ponad roku kazde euro odkladamy i jak jestesmy w Polsce 3-4 razy do roku , to robimy calego domu remont, jak wszystko bedzie szlo jak idzie to 1 lipiec 2020 r. Zjezdzamy. I ani jednego dnia dluzej, dlatego ta data gdyz syn konczy 3klase koniec czerwca . Niechcemy mu przerywac w srodku roku. PS . Zobaczycie jak wiekszosc z was bedzie chciala wrocic ze wzgledu wykrztalconych imigrantow z afryki, oni sie dopiero rozkrecaja, zapamietajcie te slowa. W DE ma byc rozpierdziej jakiego niemcy nie znali.pozdrawiam rodakow.

---------- Dopisano o 23:15 ---------- Poprzedni post napisano o 23:10 ----------

Chcialem jeszcze dodac ze bardzo duzo zjezdza do Polski naszych rodakow ze stanow, z opowiadan wynika ze nie ma po co tam jechac i w ciagu ostatnich paru lat pogorszylo sie masakrycznie.

[ruda_beksa]

Napisane przez madlen3081

Chcialem jeszcze dodac ze bardzo duzo zjezdza do Polski naszych rodakow ze stanow, z opowiadan wynika ze nie ma po co tam jechac i w ciagu ostatnich paru lat pogorszylo sie masakrycznie.

Co to znaczy „nie ma tam po co jechać”?

[katsummer]

Napisane przez madlen3081

PS . Zobaczycie jak wiekszosc z was bedzie chciala wrocic ze wzgledu wykrztalconych imigrantow z afryki, oni sie dopiero rozkrecaja, zapamietajcie te slowa. W DE ma byc rozpierdziej jakiego niemcy nie znali.pozdrawiam rodakow.[COLOR="Silver"]

No no. "Wykrztalceni" emigranci zapewne wladaja wlasnym jezykiem lepiej od ciebie wiec masz racje, lepiej wrocic do kraju zamiast wioche robic

[LadyBlood]

Napisane przez ruda_beksa

Co to znaczy „nie ma tam po co jechać”?

Pewnie chodzi o sytuacje ekonomiczną. Poznałam w pracy trochę osób z Teksasu i Luizjany, bardzo narzekali, że dużo jest biedy, że ciężko itp. itd. Trochę mnie to zszokowało, bo moje wyobrażenie o USA zawsze było inne, wiecie te filmy gdzie trawa taka zielona, białe płoty, sąsiedzi przychodzą z ciasteczkami itp. A z ich opowieści wyłaniał się negatywny obraz, odniosłam wrażenie, że tam prawie nie ma klasy średniej, albo biedni, albo bogaci. Ale ja się w sytuacji w USA nie orientuje, więc nie wiem jaki jest stan faktyczny, może to kwestia regionu. Jeśli chodzi o emigrację ekonomiczną to na pewno są bardziej atrakcyjne kierunki.

[ruda_beksa]

Napisane przez LadyBlood

Pewnie chodzi o sytuacje ekonomiczną. Poznałam w pracy trochę osób z Teksasu i Luizjany, bardzo narzekali, że dużo jest biedy, że ciężko itp. itd. Trochę mnie to zszokowało, bo moje wyobrażenie o USA zawsze było inne, wiecie te filmy gdzie trawa taka zielona, białe płoty, sąsiedzi przychodzą z ciasteczkami itp. A z ich opowieści wyłaniał się negatywny obraz, odniosłam wrażenie, że tam prawie nie ma klasy średniej, albo biedni, albo bogaci. Ale ja się w sytuacji w USA nie orientuje, więc nie wiem jaki jest stan faktyczny, może to kwestia regionu. Jeśli chodzi o emigrację ekonomiczną to na pewno są bardziej atrakcyjne kierunki.

Tak, to przede wszystkim kwestia regionu. Faktycznie w Luizjanie nie jest ciekawie pod względem ekonomicznym, dużo biedy, podobnie w Mississippi, Zachodniej Wirginii. Za to Teksas jest zamożnym stanem, więc ciekawe że narzekali. I zależy czy mieszkali w dużym mieście czy w Pipidówie Dolnej Te miejsca jak w filmach - zielona trawa, białe płotki, rumiane dzieci sprzedające lemoniadę - istnieją przeważnie na obrzeżach dużych, zamożnych miast, albo w malowniczo położonych miasteczkach (np. na wybrzeżu czy w górach).

Klasa średnia istnieje, ale się kurczy, zwłaszcza w biednych stanach i w małych miejscowościach bez aktywności turystycznej, przemysłu itd.

No i też zależy w jakim charakterze ktoś chce tu pracować. Jeśli to praca na czarno lub fizyczna / usługowa, to faktycznie będzie cienko. Stawki minimalne nie są wysokie, a jeśli ktoś nie zna dobrze języka, to będzie konkurować z emigrantami z Meksyku i Ameryki Południowej, których - zwłaszcza na południu - jest sporo.

[Ptys_Mietowy]

Napisane przez LadyBlood

Pewnie chodzi o sytuacje ekonomiczną. Poznałam w pracy trochę osób z Teksasu i Luizjany, bardzo narzekali, że dużo jest biedy, że ciężko itp. itd. Trochę mnie to zszokowało, bo moje wyobrażenie o USA zawsze było inne, wiecie te filmy gdzie trawa taka zielona, białe płoty, sąsiedzi przychodzą z ciasteczkami itp. A z ich opowieści wyłaniał się negatywny obraz, odniosłam wrażenie, że tam prawie nie ma klasy średniej, albo biedni, albo bogaci. Ale ja się w sytuacji w USA nie orientuje, więc nie wiem jaki jest stan faktyczny, może to kwestia regionu. Jeśli chodzi o emigrację ekonomiczną to na pewno są bardziej atrakcyjne kierunki.

Potwierdzam. Nigdy nie byłam w Stanach, ale pracuję na co dzień z Amerykanami. Z tego co mówią to rozwarstwienie społeczne jest bardzo duże. Albo pniesz się jak harpagan w górę, kształcisz, uczestniczysz w wyścigu szczurów i kosisz spoko siano, albo łączysz etaty, full job z part job etc. żeby móc opłacić rachunki i jakoś żyć. Kult pracy w Stanach jest bardzo duży, tak samo jak konsumpcjonizm, ludzie narzekają na płatną służbę zdrowia. Mam styczność z Amerykanami z różnych stanów.

Co do tematu.

Byłam dwa lata w UK. Wróciłam do Polski - tam źle, tu niedobrze. Zaciskałam zęby przez pierwsze cztery miesiące pracy w Polsce za głodowe pieniądze tłukąc się z myślami czy nie wrócić do Anglii. Szczęśliwie znalazłam inną pracę, poprawiły się moje warunki finansowe i jakość życia na chwilę obecną.

[MamaMuminkow]

Czesc Wam wszystkim. Szukam od jakiegos czasu wypowiedzi osob, ktore wrocily do Polski p wielu latach. Przed moja rodzinka (ja, maz i dwojka dzieciaczkow 3 latka i 5 miesiecy) prawdopodobnie powrto po 10 latach w Niemczech. Bijemy sie z myslami o powrocie juz jakis czas. Glownie ze wzgledu na dzieci, nie chcemy zeby wychowaly sie tutaj. Jestesmy tu sami, cala rodzina w Polsce. Ale nawet nie ten fakt jets przewodni, glownie nie chcielibysmy, zeby dzieci wyrosly gdziekolwiek poza Polska, bo jednak sa Polakami. Chcemy zeby mialy klarowna tozsamosc narodowa. Poznalismy tutaj juz wiele, wiele osob z roznych krajow i ich dzieci zawsze maja w jakism stopniu zaburzona tozsamosc narodowa. Troszke takie rozdwojenie jazni. Dlaczego wychowuje sie tutaj spiewajac hymn niemiecki skoro Polska to moj kraj itd. Ale oczywiscie nie wszyscy wychowuja dzieci w jeden sposob i nasze pobudki moga sie komus wydac smieszne. Sa moze wsrod Was osoby ktore wrocily z akich wzgledow jak my?

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez MamaMuminkow

Czesc Wam wszystkim. Szukam od jakiegos czasu wypowiedzi osob, ktore wrocily do Polski p wielu latach. Przed moja rodzinka (ja, maz i dwojka dzieciaczkow 3 latka i 5 miesiecy) prawdopodobnie powrto po 10 latach w Niemczech. Bijemy sie z myslami o powrocie juz jakis czas. Glownie ze wzgledu na dzieci, nie chcemy zeby wychowaly sie tutaj. Jestesmy tu sami, cala rodzina w Polsce. Ale nawet nie ten fakt jets przewodni, glownie nie chcielibysmy, zeby dzieci wyrosly gdziekolwiek poza Polska, bo jednak sa Polakami. Chcemy zeby mialy klarowna tozsamosc narodowa. Poznalismy tutaj juz wiele, wiele osob z roznych krajow i ich dzieci zawsze maja w jakism stopniu zaburzona tozsamosc narodowa. Troszke takie rozdwojenie jazni. Dlaczego wychowuje sie tutaj spiewajac hymn niemiecki skoro Polska to moj kraj itd. Ale oczywiscie nie wszyscy wychowuja dzieci w jeden sposob i nasze pobudki moga sie komus wydac smieszne. Sa moze wsrod Was osoby ktore wrocily z akich wzgledow jak my?

Pobudki pobudkami, ale będzie w Polsce praca, żeby te dzieci utrzymać i zapewnić im godny byt? Bo to priorytet.

[Rena]

Mi sie wydaje, ze to raczej dla meza ta przeprowadzka a dzieci to tylko pretekst.

[migifigi]

Ja co prawda mieszkam w Niemczech i póki co nie planuję powrotu, ale mam jedną córkę i syna w brzuchu i cały czas mam wątpliwości czy powinny się tutaj wychowywać. Ciągle się zastanawiam czy podołam jako rodzic z pomocą w nauce itp. Więc rozumiem.
Ale z drugiej strony umiem dobrze liczyć i w Polsce niestety nie możemy liczyć na takie pieniądze jak tutaj. Więc uważam, że dzieciom bardziej przydadzą się pieniądze rodziców i stabilizacja życiowa niż śpiewanie Mazurka Dąbrowskiego na apelu w szkole.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MamaMuminkow]

Dziekuje za odpowiedzi. Praca bedzie, mamy takie zawody, ze zawsze jakas sie znajdzie (sluzba zdrowia i elektronika/informatyka). Nie pretendujemy tez do posiadania najwiekszej willi w okolicy, najnowszego auta itd. To nie nasz styl zycia. Ma byc skromnie ale rodzinnie, cieplo. Wolimy posiwecic wiecej czasu dzieciom niz lapac nadgodziny zeby moc sobie zakupic kolejna zabawke oferowana przez ten swiat. Pewnie, nie potepiam osob, ktore tak zyja a mimo to nie starcza im na godne przezycie miesiaca a sa w dodatku rodzicami. Mowie raczej o czyms w desen "kupic za wszelka cene nowe auto za 40 tys euro, oczywiscie na pelen kredyt, bo nie wypada jezdzic starym 8letnim. Stary nie ma szyberdachu no i wersja nie RS. Za to dziecko wyslac do zlobka w wieku roku albo co gorsza mniej, zeby moc wrocic z tego powodu na pelen etat do pracy bo nie daje sie rady z kredytem". Przez ten czas tutaj odlozylismy tez jakis pieniadz wiec nie byloby to troska numer jeden nawet gdybysmy na poczatku byli bez pracy jakis czas. Najsmieszniejsze, ze moi rodzice totalnie popieraja powrot i najchetniej juz dzis pomogliby nam pakowac walizki. Za to rodzice meza sa bardzo na anty, strasza nas rzewnymi historiami jak to Polska zmienila sie na niekorzysc przez te 10 lat...?

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez MamaMuminkow

Dziekuje za odpowiedzi. Praca bedzie, mamy takie zawody, ze zawsze jakas sie znajdzie (sluzba zdrowia i elektronika/informatyka). Nie pretendujemy tez do posiadania najwiekszej willi w okolicy, najnowszego auta itd. To nie nasz styl zycia. Ma byc skromnie ale rodzinnie, cieplo. Wolimy posiwecic wiecej czasu dzieciom niz lapac nadgodziny zeby moc sobie zakupic kolejna zabawke oferowana przez ten swiat. Pewnie, nie potepiam osob, ktore tak zyja a mimo to nie starcza im na godne przezycie miesiaca a sa w dodatku rodzicami. Mowie raczej o czyms w desen "kupic za wszelka cene nowe auto za 40 tys euro, oczywiscie na pelen kredyt, bo nie wypada jezdzic starym 8letnim. Stary nie ma szyberdachu no i wersja nie RS. Za to dziecko wyslac do zlobka w wieku roku albo co gorsza mniej, zeby moc wrocic z tego powodu na pelen etat do pracy bo nie daje sie rady z kredytem". Przez ten czas tutaj odlozylismy tez jakis pieniadz wiec nie byloby to troska numer jeden nawet gdybysmy na poczatku byli bez pracy jakis czas. Najsmieszniejsze, ze moi rodzice totalnie popieraja powrot i najchetniej juz dzis pomogliby nam pakowac walizki. Za to rodzice meza sa bardzo na anty, strasza nas rzewnymi historiami jak to Polska zmienila sie na niekorzysc przez te 10 lat...?

Nie jest źle Ale jak się ma dzieci, to myślenie się na pewno wtedy zmienia. Jeżeli masz pewność, że dacie sobie radę, to wracajcie. Może jedynie wcześniej, przed przyjazdem, ogarnijcie już te prace w kraju, a przynajmniej na pewno jedno z was.

Ja wróciłam w zeszłym roku po 6 latach na Wyspach W Polsce jest fajnie w sumie... Nie żałuję, za Anglią w ogóle nie tęsknie. Aż dziwne, bo jakby nie było zostawiłam tam 6 lat mojego życia. Podobnie mój TŻ-et, który jest Anglikiem i sprowadził się do Polski dla mnie, dobrze się tu czuje bardzo. Dzieci nie posiadamy, więc automatycznie było nam łatwiej. Ja jeszcze przed przyjazdem ogarnełam spotkanie o prace, po 3 dniach w Polsce poszłam na nie, pracę dostałam, a TŻ-et dostał jeszcze przed naszym przyjazdem. Mieszkanie też ogarneliśmy wcześniej. Dobra organizacja to mus.

Jeżeli wam tam źle w jakiś sposób, to szkoda życia w sumie... Dzieciaki też to czują pewnie. Powodzenia, tak czy inaczej.

[Rena]

Napisane przez MamaMuminkow

Dziekuje za odpowiedzi. Praca bedzie, mamy takie zawody, ze zawsze jakas sie znajdzie (sluzba zdrowia i elektronika/informatyka). Nie pretendujemy tez do posiadania najwiekszej willi w okolicy, najnowszego auta itd. To nie nasz styl zycia. Ma byc skromnie ale rodzinnie, cieplo. Wolimy posiwecic wiecej czasu dzieciom niz lapac nadgodziny zeby moc sobie zakupic kolejna zabawke oferowana przez ten swiat. Pewnie, nie potepiam osob, ktore tak zyja a mimo to nie starcza im na godne przezycie miesiaca a sa w dodatku rodzicami. Mowie raczej o czyms w desen "kupic za wszelka cene nowe auto za 40 tys euro, oczywiscie na pelen kredyt, bo nie wypada jezdzic starym 8letnim. Stary nie ma szyberdachu no i wersja nie RS. Za to dziecko wyslac do zlobka w wieku roku albo co gorsza mniej, zeby moc wrocic z tego powodu na pelen etat do pracy bo nie daje sie rady z kredytem". Przez ten czas tutaj odlozylismy tez jakis pieniadz wiec nie byloby to troska numer jeden nawet gdybysmy na poczatku byli bez pracy jakis czas. Najsmieszniejsze, ze moi rodzice totalnie popieraja powrot i najchetniej juz dzis pomogliby nam pakowac walizki. Za to rodzice meza sa bardzo na anty, strasza nas rzewnymi historiami jak to Polska zmienila sie na niekorzysc przez te 10 lat...?

Czyli planujesz zamieszkac u Twoich rodzicow?

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez Rena

Czyli planujesz zamieszkac u Twoich rodzicow?

Jak Ty czytasz, ze widzisz rzeczy, ktorych nie ma? To juz Twoj drugi taki post Pytam, bo moze ja cos pomijam czytajac... Pierwszy, ze robi to dla męża, gdzie nawet jednej wzmianki o mężu nie było, tylko pisała jako "my", a teraz, że niby mają zamieszkać u rodziców, gdzie jedyna wzmianka, to taka, ze jej rodzice sa za tym, zeby wrocili i jedyne co, to, zeby im w tym pomogli, ale o tym, ze mieliby niby u nich zamieszkac ani slowa. Strasznie sobie dopisujesz i nadinterpretowywujesz. Dziwne to.

[kaledonia]

Może Rena pomyliła wątki

[Rena]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;86225485]Jak Ty czytasz, ze widzisz rzeczy, ktorych nie ma? To juz Twoj drugi taki post Pytam, bo moze ja cos pomijam czytajac... Pierwszy, ze robi to dla męża, gdzie nawet jednej wzmianki o mężu nie było, tylko pisała jako "my", a teraz, że niby mają zamieszkać u rodziców, gdzie jedyna wzmianka, to taka, ze jej rodzice sa za tym, zeby wrocili i jedyne co, to, zeby im w tym pomogli, ale o tym, ze mieliby niby u nich zamieszkac ani slowa. Strasznie sobie dopisujesz i nadinterpretowywujesz. Dziwne to.[/QUOTE]

To bylo pytanie, nie stwierdzenie faktu. Autorka postu nie pisze gdzie planuje zamieszkac.

[chimay]

Napisane przez MamaMuminkow

Czesc Wam wszystkim. Szukam od jakiegos czasu wypowiedzi osob, ktore wrocily do Polski p wielu latach. Przed moja rodzinka (ja, maz i dwojka dzieciaczkow 3 latka i 5 miesiecy) prawdopodobnie powrto po 10 latach w Niemczech. Bijemy sie z myslami o powrocie juz jakis czas. Glownie ze wzgledu na dzieci, nie chcemy zeby wychowaly sie tutaj. Jestesmy tu sami, cala rodzina w Polsce. Ale nawet nie ten fakt jets przewodni, glownie nie chcielibysmy, zeby dzieci wyrosly gdziekolwiek poza Polska, bo jednak sa Polakami. Chcemy zeby mialy klarowna tozsamosc narodowa. Poznalismy tutaj juz wiele, wiele osob z roznych krajow i ich dzieci zawsze maja w jakism stopniu zaburzona tozsamosc narodowa. Troszke takie rozdwojenie jazni. Dlaczego wychowuje sie tutaj spiewajac hymn niemiecki skoro Polska to moj kraj itd. Ale oczywiscie nie wszyscy wychowuja dzieci w jeden sposob i nasze pobudki moga sie komus wydac smieszne. Sa moze wsrod Was osoby ktore wrocily z akich wzgledow jak my?

To jest normalne, że tak się dzieje, trudno czuć się związanym z danym krajem, skoro się w nim nie dorasta, a zna się jedynie z urlopu 2 razy do roku (albo i nie). Jeśli Was to boli, że Wasze dzieci nie będą już w zasadzie Polakami (albo tylko w jakimś stopniu, ale ich dzieci to już raczej nie będą czuć żadnego związku z Polską), to być może jesteście osobami, które się zwyczajnie nie nadają do życia zagranicą. Nie jest to z mojej strony wartościująca opinia, ludzie są przecież różni.

Napisane przez MamaMuminkow

Dziekuje za odpowiedzi. Praca bedzie, mamy takie zawody, ze zawsze jakas sie znajdzie (sluzba zdrowia i elektronika/informatyka). Nie pretendujemy tez do posiadania najwiekszej willi w okolicy, najnowszego auta itd. To nie nasz styl zycia. Ma byc skromnie ale rodzinnie, cieplo. Wolimy posiwecic wiecej czasu dzieciom niz lapac nadgodziny zeby moc sobie zakupic kolejna zabawke oferowana przez ten swiat. Pewnie, nie potepiam osob, ktore tak zyja a mimo to nie starcza im na godne przezycie miesiaca a sa w dodatku rodzicami. Mowie raczej o czyms w desen "kupic za wszelka cene nowe auto za 40 tys euro, oczywiscie na pelen kredyt, bo nie wypada jezdzic starym 8letnim. Stary nie ma szyberdachu no i wersja nie RS. Za to dziecko wyslac do zlobka w wieku roku albo co gorsza mniej, zeby moc wrocic z tego powodu na pelen etat do pracy bo nie daje sie rady z kredytem".

Z perspektywy osoby, która pracuje w służbie zdrowia i pracowała w niej też w Polsce, nigdy nie wróciłabym do Polski. Mówię tu o pielęgniarstwie, może akurat Ty/Twój mąż jesteś lekarzem, nie określiłaś tego. W Polsce pielęgniarka zarabia średnio 2000 netto i większość znanych mi pielęgniarek, z którymi w PL pracowałam, ciągnęła drugi etat, ale nie po to, by sobie kupić najnowsze auto, albo modną zabawkę, tylko żeby związać koniec z końcem. Oznaczało to często kilka dyżurów po 12 godzin na zmianę w dwóch miejscach pracy. W domu prawie ich nie było.
Oczywiście wiem, że są pielęgniarki, które zarabiają po 5000, ale jednak jest to mniejszość. Są też takie, co zarabiają poniżej 2000 netto (na prowincjach).

Piszę to jako osoba bezdzietna, więc na pewno Twoja perspektywa jest zupełnie inna, ale jeśli któreś z Was pracuje w pielęgniarstwie to radziłabym zrobić rozeznanie, jakie w ogóle są zarobki w Waszej okolicy w Polsce.

[feelin_soo_me]

Ja bym sie rowniez zastanowila co bedzie lepsze dla dzieci, gdy juz dorosna. To ze beda czuly sie Polakami czy to, ze beda mieszkac w kraju w ktorym latwiej o prace i jesz lepszy standard zycia?

Co im z apelow w szkole i poczucia przynaleznosci do kraju, jak pozniej beda musialy walczyc w Polsce o normalne zycie? Niby jest w Polsce coraz lepiej, lecz ciagle daleko nam do zarobkow i standardu zycia w Niemczech (mieszkalam 3 lata, niedawno wyprowadzilam sie do innego kraju).

[MamaMuminkow]

Rozumiem, ze wiele osob podnosi kwestie finansow i trudnego "ustawienia" sie w Polsce. U nas ten problem odpadnie, bo za 3 lata splacimy dom w jednym z wiekszych miast niemieckich i po sprzedazy mozemy liczyc na minimum pol miliona euro. Moze wiecej, jesli ciut wiecej w niego zainwestujemy. Nie pisze tego zeby sie chwalic, wiem ze wiele osob z Was mieszkajacych za granicami Polski rowniez kupuje domy itd. Chodzi mi o podkreselenie faktu, ze wizja nawet braku pracy przez okres poczatkowy nie odstrasza nas. Chodzi bardziej o to, czy po 10 latach zycia tutaj odnajdziemy sie w Polsce. O dzieci sie nie martwimy, one blisko dziadkow i babc oraz kuzynow beda przeszczesliwe ;o) Czy sa wsrod Was osoby, ktore wrocily majac zaplecze finansowe a mimo to nie odnalazly sie i rozwazaja powrot za granice??

[ruda_beksa]

Napisane przez MamaMuminkow

zy sa wsrod Was osoby, ktore wrocily majac zaplecze finansowe a mimo to nie odnalazly sie i rozwazaja powrot za granice??

Ja wróciłam na krótko i zwiałam z powrotem głównie z przyczyn kulturowych.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez MamaMuminkow

Rozumiem, ze wiele osob podnosi kwestie finansow i trudnego "ustawienia" sie w Polsce. U nas ten problem odpadnie, bo za 3 lata splacimy dom w jednym z wiekszych miast niemieckich i po sprzedazy mozemy liczyc na minimum pol miliona euro. Moze wiecej, jesli ciut wiecej w niego zainwestujemy. Nie pisze tego zeby sie chwalic, wiem ze wiele osob z Was mieszkajacych za granicami Polski rowniez kupuje domy itd. Chodzi mi o podkreselenie faktu, ze wizja nawet braku pracy przez okres poczatkowy nie odstrasza nas. Chodzi bardziej o to, czy po 10 latach zycia tutaj odnajdziemy sie w Polsce. O dzieci sie nie martwimy, one blisko dziadkow i babc oraz kuzynow beda przeszczesliwe ;o) Czy sa wsrod Was osoby, ktore wrocily majac zaplecze finansowe a mimo to nie odnalazly sie i rozwazaja powrot za granice??

Ja wróciłam. W maju tego roku minie dwa lata. Jestem bardzo zadowolona. Odnalazłam się bez problemu. Wylądowałam w jednym z 3 największych miast w Polsce. Niczego mi tutaj nie brakuje, kompletnie. Ciesze sie, ze jestem u siebie i z tego, ze widze sie czesciej z rodzina. Polacy to fajny i ciekawy naród. Nie doceniałam nas za granicami kraju. Moze dlatego, ze w Anglii jest dużo polskiej patoli i buractwa i do takiego widoku na ulicach tam sie przyzwyczailam.

[kasztanka3]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;86385139]Ja wróciłam. W maju tego roku minie dwa lata. Jestem bardzo zadowolona. Odnalazłam się bez problemu. Wylądowałam w jednym z 3 największych miast w Polsce. Niczego mi tutaj nie brakuje, kompletnie. Ciesze sie, ze jestem u siebie i z tego, ze widze sie czesciej z rodzina. Polacy to fajny i ciekawy naród. Nie doceniałam nas za granicami kraju. Moze dlatego, ze w Anglii jest dużo polskiej patoli i buractwa i do takiego widoku na ulicach tam sie przyzwyczailam.[/QUOTE]

To prawda, ale w Polsce tez jest tego sporo.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez kasztanka3

To prawda, ale w Polsce tez jest tego sporo.

Na moje oko, przynajmniej w miejscach w ktorych sie poruszam po miescie, to widze zaledwie ok. 10% patoli i buractwa. Reszta trzyma poziom. Natomiast w Anglii zwrot o 180 stopni; ok. 10% przyzwoitych Polaków i 90% buractwa.

[kasztanka3]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;86386797]Na moje oko, przynajmniej w miejscach w ktorych sie poruszam po miescie, to widze zaledwie ok. 10% patoli i buractwa. Reszta trzyma poziom. Natomiast w Anglii zwrot o 180 stopni; ok. 10% przyzwoitych Polaków i 90% buractwa.[/QUOTE]

Przecietny Brytyjczyk tez za wysokiego poziomu soba nie reprezentuje.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez kasztanka3

Przecietny Brytyjczyk tez za wysokiego poziomu soba nie reprezentuje.

W Anglii jest duzo patoli i buractwa tez, zgadzam sie, jednak poziom przecietnego Brytyjczyka jest jednak wyzszy niz przecietnego Polaka tam.