Dogoterapia - czy to ma u nas przyszłość?

[wild_horse]

Od zawsze kocham psy, kynologia jest moją największą pasją i zamiłowaniem od jakichś... 8 lat? Od dziecka chcę pracować ze zwierzętami - zawsze marzyłam o zostaniu weterynarzem, ale niestety, czas i szkoła zweryfikowały moje umiejętności biologiczno-chemiczne .

Chciałam pójść na psychologię - po pierwsze dlatego, że naprawdę mnie to interesuje, a po drugie po to, żeby potem zrobić podyplomówkę z psychologii zwierząt. Studia zaoczne są jednymi z najdroższych, chyba zaraz po medycznych - kosztują prawie 3 tysiaki za semestr . Mogłabym teoretycznie pójść do pracy, ale po podliczeniu wszystkiego (głównie kosztów na paliwo) uznałam, że nie wiem, czy bym się wypłaciła. Oczywiście, rodzice by mi pomogli, ale nie chcę tak nadszarpywać ich portfela . A na dzienne nigdy w życiu się nie dostanę .

Myślałam, żeby skończyć technikum weterynaryjne dla dorosłych, ale to by mi nie wystarczyło - chciałabym zdobyć tytuł magistra (albo chociaż licencjata), z dziedziny, która mnie interesuje (nie z pierwszego lepszego kierunku, byleby tylko mieć papier).

Tutaj moje pytanie: jak w Polsce wygląda przyszłość dogoterapeuty? Czytałam już o kursach, nie są drogie, nawet teraz mogłabym skończyć kurs I stopnia. Mogłabym wtedy pójść na pedagogikę, żeby mieć lepsze przygotowanie, no i tytuł. Ale czy da się z tego wyżyć? Dodam, że nie chcę nigdzie wyjeżdżać (w grę EWENTUALNIE wchodzi tylko 'migracja' po terenach Polski południowej: Śląsk, Małopolska itd.).

[mm444]

Treść usunięta

[wild_horse]

Co do psychologii i pedagogiki, to nie żadna pomyłka . Oczywiście zdaję sobie sprawę, że to dwa osobne, choć w pewnym sensie pokrewne, kierunki.Chodziło mi o to, że gdybym nie poszła na psychologię (a jakoś coraz bardziej odchodzę od tego pomysłu, głównie z braku uczelni, która by mnie interesowała), to mogłabym pójść na pedagogikę, w miedzyczasie zrobić kurs dogoterapii i potem pomagać dzieciakom (co jak co, ale pedagogika by mi się do tego przydała). Jeśli zaś skończyłabym psychologię, to raczej nie porywałabym się na dogoterapię.

Bardzo chciałabym być psychologiem, pomagać ludziom, dzieciom, rodzinom, no i otworzyć swój własny gabinet. Wiem jednak, że do tego trzeba doświadczenia, pewnej renomy "na rynku", i - nie czarujmy się - kasy, a także głowy na karku.

Z drugiej strony nie wiem, co dałaby mi pedagogika oprócz lepszego przygotowania do dogoterapii. Pracować w przedszkolu ani w szkole nie chcę, bo chociaż bardzo lubię dzieci, to chyba przeszkadzałyby mi te ciągłe wrzaski. Dlatego ta pedagogika średnio mi się widzi

Co do wspomnianych przez Ciebie, mm444, 'rozdzielonych' studiów psychologicznych to owszem, pojawiła się jakiś czas temu i taka oferta. Na SWPS można ukończyć studia I, a potem II stopnia. Generalnie to jedna z najlepszych (jeśli nie najlepsza) uczelnia psychologiczna w kraju, ale mają niebotycznie wysokie czesne

[mm444]

Treść usunięta

[wild_horse]

Napisane przez mm444

Treść usunięta

Ten Gdańsk to chyba jakiś gigant edukacji , tyle ciekawych rzeczy się tam zaczyna.. Podyplomówkę z kynologii też Gdańsk zaproponował!