Reakcja waszej rodziny i znajomych po powrocie z zagranicy.

[ania230]

Witam
Właśnie od 2 dni jestem już w domu, na przyjazd cieszyłam się bardzo odliczałam dni kiedy to juz będzie 2 marzec i przyszedl ten wymarzony dzień. Zaczoł sie dość nie ciekawie bo samolot się spóżnił 1,5 godziny i podróż z Warszawy do Krakowa trwała 2,40 godz. Byłam zmeczona , ale na sama myśl ze za niedługo zobacze moją rodzine dostawałam pałera
A jak rodzina mnie przywitała:
Mama z uśmiechem , wyściskała mnie
Tato też bardzo sympatycznie
a.... siostry tak jakbym była im obca cześć i nic więcej jedna to tej pory do mnie sie wogóle nie odzywa i powiem Wam że jest mi bardzo z tego powodu przykro bo wyobrazalam sobie calkiej inaczej
Już sama nie wiem co robić czy sie wogóle odzywać czy cos innego
Jest mi bardzo smutno i czuje sie teraz taka nie potrzebna
Napiszcie jaka reakcja była u Was po przyjezdzie do domu, moze poprostu mi ja liczylam na zbyt wiele ?

[kennademerkedo]

Nie mam co prawda rodzenstwa, ale wydaje mi sie, ze Twoje siostry moga byc troche zazdrosne...O atencje rodzicow, moze troche o to, czego Ty doswiadczylas a im nie bylo dane. Wiem ,ze pobyt za granica to rzadko kiedy droga uslana rozami i teskni sie do domu ogromnie, ale ludzie w tymze domu pozostajacy maja czesto inne wyobrazenie
W moim przypadku rodzina szczesliwa, a niektorzy znajomi lekko sie odsuwali.
Daj im po prostu troche czasu, zabierz do kina albo na zakupy;d

[lain]

a moze twoje siostry nie sa zbyt wylewne?
ja np taka jestem. siostra mieszka za granica, a jak juz przyjedzie raz na jakis czas to z mojej strony jest tylko 'czesc'. oczywiscie rozmawiam z nia, pytam co slychac, ale nie rzucam sie jej na szyje. nigdy nikomu nie rzucam sie na szyje z radosci. taka juz jestem. malo wylewna

[CzarnyElf]

Kurcze ja jak przyjedzam to cala rodzina mnie nie odstepuje na krok-szczegolnie siostra-caly czas trzymamy sie za reke i przytulamy.A jak wracam za granice to nie chca mnie puscic...

ale to pewnie tez zalezy od odleglosci(ja przyjezdzam raz na 2 lata)

[Luba]

Aniu, chyba najlepiej byłoby porozmawiac z siostrami. Spytać co co chodzi. Może one sa faktycznie mało wylewne (zawsze tak było?), moze coś się stało. Czy przed wyjazdem Wasze stosunki były inne, bardziej serdeczne? Duzo zależy od tego jakie było Wasze wpólne życie przed Twoim wyjazdem i jak się do siebie odnosiłyscie. Nie wiem czy sobie za duzo wyobrazałas, bo nie znam Twojej rodziny i stosunków w niej panujących.

Gdyby to chodziło o mnie i moją siostrę, to od razu byłoby to dla mnie strasznei podejrzane i już po 10 minutach pytałabym ją co sie dzieje. Ale u mnie w domu i wsród przyjaciól jest tak jak u Elfa, wiec takie przyjęcie jak u Ciebie byłoby dla mnie niezłym szokiem i chciałabym od razu wiedziec co się dzieje.

[Flofferek]

jak ja wrocilam po 3 miesiacach, to bylam heh wrecz panem sytuacji rodzice cieszyli sie jak dzieci, przez tydzien bylo wrecz idealnie ale moze to tez dlatego, bo oni nei chcieli bym wyjezdzala, wiec o wiele bardziej sie cieszyli na moj powrot. natomiast braciszek nie rzucil mi sie na szyje, powiedzial czesc i zapytal czy fajnie bylo ale nic wiecej nie oczekiwalam od niego, to i tak bylo w porzadku, no i ze w najblizszym czasie tez byl grzeczny

[ania230]

LUBA właśnie staram sie rozmawiać z siostrą ,ale jak słysze wyjdz mi z pokoju albo nie mam ochoty to uwież serce mi się kraja całkiem inaczej było wcześniej zawsze i wszędzie razem i o wszystkim rozmawiałyśmy a teraz taki obrót o 180 stopni , jest to przykre dla mnie bo naparwdę siostre mam jak przyjaciółkę.
Zastanawiałam się nad tym że mogą być zazdrosne zwłaszcza jedna, ale o co ?? o to że pare ubrań sobie przywiozłam i im również czy o to że coś zarobiłam ? przecież pojechałam tam, aby zarobić sobie coś nie coś !
Przykro mi z tego powodu że zawsze miałyśmy taki super kontakt ze sobą a teraz z ani jedną ani drugą go nie ma. Wręcz mogę powiedzieć , że traktujemy się jak powietrze
Staram się zwłaszcza z jedną siostrą porozmawiać ale zawsze słysze " idż mi z mojego pokoju "
Naparwde nie wiem jak i co mam robić

ja wróciłam po 6 miesiącach i sie zastanawiam czy nie wyjechać za pare miesiący spowrotem

jedna z sióstr taka jest to jestem juz do tego przyzwyczajona, ale druga to jak psiapsiółka zawsze razem , zawsze rozmawiałyśmy , zawsze uśmiechnięta , a teraz widze całkiem innego człowieka , który się zamknoł w sobie i nie pozwala , aby ktoś mu pomógł

[Luba]

Współczuję, naprawdę.
Chyba pozostaje Ci czekać aż same wyjaśnia o co im chodzi. Bo cos musialo sie stać, jesli aż taka zmiana zaszła w ich zachowaniu.
<Ja bym z pokoju nie wyszła bez wyjasnień, choćby mnie chciała wynieść. I pewnie w złosci wykrzyczałaby w końcu co ją boli. Ale ja to jestem małpa, która się upiera zawsze, zeby wiedziec co i jak i dlaczego>

[ania230]

Napisane przez kennademerkedo

Nie mam co prawda rodzenstwa, ale wydaje mi sie, ze Twoje siostry moga byc troche zazdrosne...O atencje rodzicow, moze troche o to, czego Ty doswiadczylas a im nie bylo dane. Wiem ,ze pobyt za granica to rzadko kiedy droga uslana rozami i teskni sie do domu ogromnie, ale ludzie w tymze domu pozostajacy maja czesto inne wyobrazenie
W moim przypadku rodzina szczesliwa, a niektorzy znajomi lekko sie odsuwali.
Daj im po prostu troche czasu, zabierz do kina albo na zakupy;d

co do znajomych to jestem rozchwytywana pytania kiedy się spotkamy , kiedy jakies piwko, pokaż zdjęcia itp , ale taka jest prawda że znajomi to nie rodzina

[ania230]

Napisane przez Luba

Aniu, chyba najlepiej byłoby porozmawiac z siostrami. Spytać co co chodzi. Może one sa faktycznie mało wylewne (zawsze tak było?), moze coś się stało. Czy przed wyjazdem Wasze stosunki były inne, bardziej serdeczne? Duzo zależy od tego jakie było Wasze wpólne życie przed Twoim wyjazdem i jak się do siebie odnosiłyscie. Nie wiem czy sobie za duzo wyobrazałas, bo nie znam Twojej rodziny i stosunków w niej panujących.

Gdyby to chodziło o mnie i moją siostrę, to od razu byłoby to dla mnie strasznei podejrzane i już po 10 minutach pytałabym ją co sie dzieje. Ale u mnie w domu i wsród przyjaciól jest tak jak u Elfa, wiec takie przyjęcie jak u Ciebie byłoby dla mnie niezłym szokiem i chciałabym od razu wiedziec co się dzieje.

staram sie jak tylko mogę aby poromawiać z nią ,zagaduje do niej , ale nic naparwde zależy mi na siostrze , ale już sama nie wiem jak do niej podejść lub jak sie mam zachowywać

[rambo]

Przesuwam na forum Emigrantki
Zgadzam się z Lubą. I też byłabym nieustępliwa, jeśli chodzi o pytanie "dlaczego?" - nie ma nic gorszego niż niczym nieuzasadniona cisza, szczególnie w tak ważnych momentach.
Współczuje, naprawdę, bo zazwyczaj dowolne słowa są w takiej sztucznej ciszy pomiędzy ludźmi naszpikowane niezłym napięciem i same w sobie przysparzają dużo stresu.

[lemonka]

hm.. dziwna sytuacja.. bo wydaje mi sie, ze nawet gdy6bym nie byl z siostra w bardzo bliskich kotaktach to mimo wszystko jakby nie bylo jej dlugo to po powrocie porozmawialabym chociaz chwile pytajac o calkiem przyziemne rzeczy typu, jak podroz, jak ci tam bylo..
a jaki mialyscie kontakt w trakcie twojej nieobecnosci?dlugo cie nie bylo?

[AgataKrystian]

Napisane przez ania230

Witam
Właśnie od 2 dni jestem już w domu, na przyjazd cieszyłam się bardzo odliczałam dni kiedy to juz będzie 2 marzec i przyszedl ten wymarzony dzień. Zaczoł sie dość nie ciekawie bo samolot się spóżnił 1,5 godziny i podróż z Warszawy do Krakowa trwała 2,40 godz. Byłam zmeczona , ale na sama myśl ze za niedługo zobacze moją rodzine dostawałam pałera
A jak rodzina mnie przywitała:
Mama z uśmiechem , wyściskała mnie
Tato też bardzo sympatycznie
a.... siostry tak jakbym była im obca cześć i nic więcej jedna to tej pory do mnie sie wogóle nie odzywa i powiem Wam że jest mi bardzo z tego powodu przykro bo wyobrazalam sobie calkiej inaczej
Już sama nie wiem co robić czy sie wogóle odzywać czy cos innego
Jest mi bardzo smutno i czuje sie teraz taka nie potrzebna
Napiszcie jaka reakcja była u Was po przyjezdzie do domu, moze poprostu mi ja liczylam na zbyt wiele ?

ja dopiero lece do polski i szczerze taz odliczam dni ale moze byc tak jak ty piszesz...przypuszczam ze do momentu kiedy nie dostana prezentow to beda skakac dookola mnie a potem im sie znudze dlatego jade na jeden tydzienrodzicom sie stesknilo za mna ale co do reszty to sama nie wiem...

[ania230]

nie było mnie 6 miesięcy , wcześniej miałyśmy bardzo dobry kontakt jak przyjaciółki się traktowałyśmy a teraz się jakoś wszystko zmieniło jedynie co usłyszałam od siostry dzisiejszego dnia to to, że się zmieniłam, ale jak miałam sie nie zmienić jak byłam tam sama i sama musiałam sobie radzić

[ania230]

Napisane przez AgataKrystian

ja dopiero lece do polski i szczerze taz odliczam dni ale moze byc tak jak ty piszesz...przypuszczam ze do momentu kiedy nie dostana prezentow to beda skakac dookola mnie a potem im sie znudze dlatego jade na jeden tydzienrodzicom sie stesknilo za mna ale co do reszty to sama nie wiem...

przyznam rodzice normalnie ze mną rozmawiają o tyle dobrze , prezentow tez im naprzywoziłam i było dobrze , a teraz poczekam i zobacze jak będzie Życze Ci miłej podróży i aby u ciebie nie było tak jak u mnie, bo najgorsze jest to że chcesz a nie masz się do kogo odezwać bo każdy jednym słowem Cie lekceważy albo olewa , jest to przykre , ale prawdziwe

[ania230]

Napisane przez lemonka

hm.. dziwna sytuacja.. bo wydaje mi sie, ze nawet gdy6bym nie byl z siostra w bardzo bliskich kotaktach to mimo wszystko jakby nie bylo jej dlugo to po powrocie porozmawialabym chociaz chwile pytajac o calkiem przyziemne rzeczy typu, jak podroz, jak ci tam bylo..
a jaki mialyscie kontakt w trakcie twojej nieobecnosci?dlugo cie nie bylo?

jedyne co mi siostra powiedziała to to ,że się zmieniłam , ale każdy czlowiek który chociaż raz w życiu był zagranicą sie zmieni

[dzustam]

Musi się do Ciebie przyzwyczaić.

6 miesięcy to nic i dużo zarazem.

Może byłaś jej potrzebna w tym czasie, może chciała, żebyś przy niej była.

Poczekaj zobaczysz jak będzie, kiedy emocje opadną i wróci codzienność. MAm nadzieję, że wszystko będzie dobrze

[ania230]

Zawsze kiedy chciała to dzwoniłam , zawsze służyłam jej radą i pomocą , zawsze o niej myślałam i sie modliłam za nią.
Mam nadzieje, że się to wszystko z zczasem zmieni i spowrotem wróci i będzie taka sama . Wręcz marzę o tym żeby tak było!!!

[rav12345]

ania - hmm. A może siostra jest troszkę zazdrosna, ale to ukrywa. Może coś jej sie w tej sytuacji całej nie spodobało, może po jakimś czasie wydajesz się jej obca?

Ja ostatnio wysłałam paczkę do domu (pisałam o tym na innym wątku już). Obecnie nie pracuję, i prezenty nie były powalające. Ale chciałam, żeby każdy dostał jakiś fajny drobiazg chociaż. Zamiast "dziękuję" usłyszałam od siostry słowa w stylu: "liczyłam na lepszy prezent, a tutaj taki szajs" (dostała tusz do rzęs i koszulki z Aeropostale). Każda z was sobie wyobraża, jak się przykro robi, jak słyszysz takie teksty. Tym bardziej jak słyszysz je od własnej siostry.

Na jej wytłumaczenie mogę tylko powiedzieć - cóż. Nigdy nie była za granicą, nigdy nie pracowała. Nie potrafi wczuć się w moją sytuację, i to właśnie brak empatii sprawia, że zachowuje się tak jak się zachowuje. Do niej to nie dociera... Jedyne co pomaga, to szczera rozmowa. Spytaj więc siostry dlaczego tak a nie inaczej. Ja z moją porozmiawiać nie miałam okazji, bo po tym co usłyszałam szczęka opadła mi na podłogę, i łzy napłynęły mi do oczu...

[Luba]

Strasznie przykre jest to co tu piszecie. Rav, ile lat ma Twoja siostra? Dlaczego rodzice pozwalają na takie odzywki?
Przecież przywożenie prezentów nie jest Waszym (naszym) obowiązkiem. Jak sie komus nie podoba to co dostał, to następnym razem nic nie dostanie (i to Rav radziłabym powiedzieć siostrze jak będziesz z nia rozmawiała, moze to jej da do myslenia). I nic jej nie posyłaj, jesli nie potrafi podziekować a jeszcze krytykuje.

Wiecie, ja myslę (wiem) że uczuc nie da się kupic (prezentami). A jesli nawet to tylko na krótko. Dlatego jesli ktos tylko od nas wymaga a nie daje nawet "dziekuję" to nawet jesli to jest siostra to nie warto tej osoby przekupywać. Jesli nie jest dla mnie dobra bez prezentów, to trudno, będziemy życ jak obcy ale kupowac jej (prezentami) nie będę.

I jedna rada która mam caly czas, to jesli ktos nam robi przykrość, jesli coś jest źle, to należy dociekać przyczyn. Porozmawiać, nawet nie tylko z siostrą (siostrami) ale i z rodzicami. Może oni wiedza co się dzieje, może będa mieli jakies rady. W koncu rodzice powinni najlepiej wiedzieć co sie dzieje (działo) w domu.
Rav, Twoi rodzice powinni porozmawiac z siostrą i to ostro a Ty jej nic już nie posyłaj.

[ania230]

Napisane przez rav12345

ania - hmm. A może siostra jest troszkę zazdrosna, ale to ukrywa. Może coś jej sie w tej sytuacji całej nie spodobało, może po jakimś czasie wydajesz się jej obca?

Ja ostatnio wysłałam paczkę do domu (pisałam o tym na innym wątku już). Obecnie nie pracuję, i prezenty nie były powalające. Ale chciałam, żeby każdy dostał jakiś fajny drobiazg chociaż. Zamiast "dziękuję" usłyszałam od siostry słowa w stylu: "liczyłam na lepszy prezent, a tutaj taki szajs" (dostała tusz do rzęs i koszulki z Aeropostale). Każda z was sobie wyobraża, jak się przykro robi, jak słyszysz takie teksty. Tym bardziej jak słyszysz je od własnej siostry.

Na jej wytłumaczenie mogę tylko powiedzieć - cóż. Nigdy nie była za granicą, nigdy nie pracowała. Nie potrafi wczuć się w moją sytuację, i to właśnie brak empatii sprawia, że zachowuje się tak jak się zachowuje. Do niej to nie dociera... Jedyne co pomaga, to szczera rozmowa. Spytaj więc siostry dlaczego tak a nie inaczej. Ja z moją porozmiawiać nie miałam okazji, bo po tym co usłyszałam szczęka opadła mi na podłogę, i łzy napłynęły mi do oczu...

mało powiedziane łzy w moim przypadku płakałam jak dziecko i powiedziałam Jej , że nigdy w życiu tak nie tęskniłam i myślałam o Niej. Dodałam , że się spakuje i pojade spowrotem i wtedy podeszła do mnie i mnie przeprosiła z łzami w oczach , myślałam , że serce mi wyskoczy i................. przytuliła mnie a teraz jest już lepiej , wybrałyśmy się razem na zakupy , było miło i przyjemnie, ale jednak widze po Niej , że nie bedzie między nami takiej bliskości jak była kiedyś ,ale ta co jest teraz wystarcza mi. Poczułam się przez Nią kochana i to mnie pociesza

Napisane przez Luba

Strasznie przykre jest to co tu piszecie. Rav, ile lat ma Twoja siostra? Dlaczego rodzice pozwalają na takie odzywki?
Przecież przywożenie prezentów nie jest Waszym (naszym) obowiązkiem. Jak sie komus nie podoba to co dostał, to następnym razem nic nie dostanie (i to Rav radziłabym powiedzieć siostrze jak będziesz z nia rozmawiała, moze to jej da do myslenia). I nic jej nie posyłaj, jesli nie potrafi podziekować a jeszcze krytykuje.

Wiecie, ja myslę (wiem) że uczuc nie da się kupic (prezentami). A jesli nawet to tylko na krótko. Dlatego jesli ktos tylko od nas wymaga a nie daje nawet "dziekuję" to nawet jesli to jest siostra to nie warto tej osoby przekupywać. Jesli nie jest dla mnie dobra bez prezentów, to trudno, będziemy życ jak obcy ale kupowac jej (prezentami) nie będę.

I jedna rada która mam caly czas, to jesli ktos nam robi przykrość, jesli coś jest źle, to należy dociekać przyczyn. Porozmawiać, nawet nie tylko z siostrą (siostrami) ale i z rodzicami. Może oni wiedza co się dzieje, może będa mieli jakies rady. W koncu rodzice powinni najlepiej wiedzieć co sie dzieje (działo) w domu.
Rav, Twoi rodzice powinni porozmawiac z siostrą i to ostro a Ty jej nic już nie posyłaj.

Moim rodzice mi powiedzieli, że bardzo mojej siostrze brakowalo mnie , ale mi również byłam tam sama przez 6 miesięcy , było mi ciężko, wiecie co mi pomagało - wpatrywałam się w zdjecia i wspominałam tylko w taki sposób nie zbzikowałam.
Ale teraz jest lepiej rozmawiamy,śmiejemy się, spędzamy razem czas , ale jest inaczej niż kiedyś, może też to moja wina bo wydoroślałam , zmienilam się i nauczylam żyć w szarej rzeczywistości.

[jak_to]

Jak moja siostra wrocila z Anglii to zrobilam to samo. Powiedzialam tylko "czesc" i wyciagnieta jak zyrafa sobie poszlam. Chociaz sama mnie to zdziwilo, bo mialam w planach udusic ja ze szczescia Kiedy potem sie mnie o cos pytala, bylam wredna i opryskliwa, nie wiem co mna wtedy kierowalo, myslalam sobie: "przeciez tak dlugo na nia czekalam, nie moglam sie doczekac,az ja zobacze". Widzialam na jej twarzy jak bardzo jest jej przykro, jak bardzo jest smutna I nie zrobilam nic Nie wiem dlaczego, ale bardzo tego zaluje dzisiaj Kiedy patrze na to dzisiaj wydaje mi sie, ze to bylo zwiazane z moim zdenerwowaniem, bo wracala do domu samochodem ze swoim chlopakiem i moim, nie odzywali sie dlugi czas, bylam bardzo zmartwiona. Wiedzialam jaka trasa, ze prom, ze tamto, ale nie wyobrazalam sobie tego jeszcze wtedy, wiec chodzilam po mieszkaniu tam i spowrotem. W dodatku nie odbierali telefonu kiedy dzwonilam co jakis czas. Nie bylam zazdrosna. Bylam szczesliwa,ze jest juz na miejscu,cala i zdrowa i ze w koncu ja widze. Moze Twoja siostra miala tak samo? Jak teraz Wam sie uklada?