Co Zrobić zanim zdecydujemy się na dziecko?

[Abigail1986]

(Mam nadzieję, że takiego tematu jeszcze nie było.)

Nie mam jeszcze dzieci, ale interesuje mnie ten temat. Gdy zastanawiam sie nad swoją przyszłością to oczywiście jest tam miejsce na dziecko, może nawet nie na jedno, ale...
No właśnie. Myślę, że zanim zdecyduję się na dziecko powinnam... (Tu można wpisać niezliczoną ilość rzeczy)...skończyć studia, popracować kilka lat, wybudować dom, pojeździć po świecie... i wiele, wiele innych spraw.
Gdy podliczyłam ile czasu mi to zajmie... byłabym już mamą, którą inne dzieci w przedszkolu mogłyby mylić z babcią...

Co Wy "musiałyście" załatwić zanim zdecydowałyście się na dziecko i czy uważacie, ze warto czekać?

Bardzo mnie to ciekawi.

[edytcia]

Abigail1986 każdy ma swoje priorytety. Ja nie czekałam, zaszłam w ciążę 4 miesiące po ślubie, teraz Zosia ma 2latka. Czasem myślała, że kurcze, a może byłoby lepiej jakbym poszła wcześniej do pracy, albo co by było gdybym poszła do pracy... Wyobrażam sobie, że możliwe, że jeszcze bym nie miała dziecka.
Ja stawiam na rodzinę, zawsze chciałam mieć trójkę dzieci, narazie jest jedno i póki co resztę odkładam na przyszłość, za kilka lat, jak się właśnie unormuje wszystko, będę pracować, a Zosia pójdzie do szkoły.

Jak sobie o tym myślę jeszcze, to wnioskuję, że najlepiej jakbym Zosię urodziła będąc na studiach Bo wtedy po studiach dziecko już do przedszkola by śmigało.

Najgorzej jest odkładać to w nieskończoność -a jeszcze wakacje, a jeszcze sylwester, a jeszcze awans, jeszcze zmiana mieszkania.... i tak można mnożyć.

Tp oczywiście moje zdanie.

[Abigail1986]

Edytcia, fajnie poznać zdanie innej kobiety. Ja w zasadzie nie chcę za długo czekać. Zastanawiam się jednak czy nie łatwiej byłoby nam, gdybyśmy mieli jednak swój domek, ja miałabym skończone studia, kilka lat w zawodzie... To przykre, że trzeba wybierać...

[-anika-]

Witaj!!
Wiem ze ja nie za bardzo tutaj jestem na miejscu ale pokrótce opowiem swoją historyjkę życia może wywnioskujesz z niej coś dla siebie
Otóż mam dwójkę wspaniałych dziewczynek.... Pierwszą urodziłam mając 19 lat tuż po liceum co uniemożliwiło mi zaplanowanie i pójście na studia (maturę zdawałam w początkowej ciąży) niestety powineła mi się nóżka i nie zdałam matury.... wtedy nie było to dla mnie najważniejsze ponieważ po maturze wylądowałam w szpitalu z zagrożoną ciążą
Liczyła się wtedy dla mnie kruszynka a nie poprawki.... Póżniej urodziłam córcię niestety miała problemy z nerkami.... (jeżdżenie od lekarza do lekarza, po klinikach) więc nie miałam głowy do podejścia do matury w następnym roku.
I tak zleciały 3 latka, córci stan zdrowia się polepszył a ja cieszyłam się rodzinką...

Zawsze zarzekałam się że nie będę miała "jedynaka" ale nie garnęło mi sie do rodzenia drugiego dziecka..... miałam bowiem argumenty i "plany" żeby właśnie mieć własne mieszkanie (mieszkaliśmy u teściowej) popracować (kończył mi sie urlop wychowawczy) no i chciałam mieć lepsze wykształcenie....

poszłam więc do policealnego studium zaocznie.... wynajeliśmy mieszkanko...po skończeniu sie urlopu zwolnili mnie z pracy argumentując brak stanowiska dla mnie
szukałam pracy... w miedzyczasie zrobiłam dwa kursy dokształcające dla bezrobotnych...

i tak leciał kolejny rok a ja bałam sie decydować na drugie dziecko w dodatku najemca wypowiedział nam mieszkanie.... dał nam 2 tyg na wyprowadzkę ....
byłam załamana nie mogliśmy znależć mieszkania ( był to początek grudnia )
wróciła perspektywa mieszkania z teściową, która kupiła sobie domek do kapitalnego remontu bez warunków mieszkaniowych .... tak więc nadal odwlekałam z drugim dzieckiem....
ale po następnym roku powiedziałam dość!!
mój zegar biologiczny tykał i domagał sie drugiego dzieciątka wiec stwierdziliśmy z mężem że nie ma sensu cały czas myśleć o tym jak będzie, jak sobie poradzimy....
czas pokaże i tak po 7 latach od pierwszego dzieciątka urodziłam drugie (było ciężko ) co młody organizm to młody......
po urodzeniu dziecka nagle nasze warunki mieszkaniowe sie polepszyły..... mamy wszystko żeby godnie żyć nawet pracę znalazłam jak mała skończyła roczek... jest super!! i cieszę sie że w końcu zdecydowałam sie na drugie dziecko nie zważając na warunki i plany..... naprawdę móc to chcieć

jednak w tych czasach po 25 roku życia kobiecie ciężej bez powikłań czy też trudności zajść w ciążę... tak wiec zastanów sie czy warto zwlekać .... zawsze możesz studiować i wychowywać dzieciątko ( jak masz babcię do pomocy )
mam znajomych którzy wlaśnie tak mają i nie narzekają podobnie inni mają tak że podróżują z dzieciątkiem np. do Egiptu..... potem jest co pokazywać potomkowi na zdjęciach że zwiedził już kawałek świata
ale mam też takich co właśnie skończyli studia, mają kilka lat pracy za sobą (na dobrym stanowisku) dorobili sie mieszkania, zwiedzili już sporo zakątków świata i..... stwierdzili że są za "wygodni" żeby teraz "pakować" sie w dziecko sądząc ze to duże poświęcenie i "uwiązanie" ( a wcześniej mieli jak najbardziej w planach dziecko)

naprawde zastanów sie co tak naprawdę pragniesz.....
można mieć rodzinę i dorabiać się wszystkiego razem wspólne doświadczenie naprawdę cudnie się wspomina i to zacieśnia związek
można nieć również to wszystko inne ale już nie wiadomo jak bedzie z tym najważniejszym... rodziną... czy natura pozwoli po tylu latach na to.....
oczywiście nie jest to regułą jest wiele takich rodzin co dorobili się najpierw wszystkiego a później potomka..... ale nigdy nie wiadomo co będzie w twoim przypadku

P.S. Sorki miało być pokrótce a tak na koniec mamy w planach budowę domku

[Abigail1986]

Anika, dziękuję za Twoją opowieść. Właśnie ze mną jest tak, że nie chce czekać za długo. Chciałabym nawet mieć dziecko na studiach, bo wiem, że damy radę. Czasem wydaje mi się, że takie praktyczne podejście do życia i zbytnie zastanawianie się co będzie jest czasem destrukcyjne. Po studiach jednych, drugich, po "robieniu kariery" jest już czasem za późno na dziecko, bo albo buntuje się organizm, albo jest się za wygodnym i przyzwyczaiło się do życia tylko we dwoje.

[evela28]

w życiu nigdy nie jest dokładnie tak jak sobie zaplanujemy ,wszystko już będziesz miała dom pracę pomyślisz pora na dziecko i okaże sie że zajście w ciążę nie jest takie łatwe, a budowanie domu razem z dzieckiem jest łatwiejsze zmieniają sie piorytety i człowiek mądrzejszy jest

tak to wygląda u mnie

[paula78]

Nie wiem dlaczego straszycie ja problemami w zajsciu w ciaze ,bez przesady ,40 zachodza i rodza zdrowe dzieci.
Ja osobiscie nie chcialabym miec dziecka nie posiadajac wlasnego mieszkania/domu i jakiegos zaplecza.Nie moglabym tez miec dziecka i podrzucac je komus do opieki bo ja mam studia i jakas kiepska robote,wynajete mieszkanie lub mieszkanie z rodzicami.

Nie popieram ciazy jako czynnik motywujacy do kupowania/budowania i brania slubow.

po co sie spieszyc ?szczegolnie majac ponizej 30 lat.

[evela28]

Napisane przez paula78

Nie wiem dlaczego straszycie ja problemami w zajsciu w ciaze ,bez przesady ,40 zachodza i rodza zdrowe dzieci.
Ja osobiscie nie chcialabym miec dziecka nie posiadajac wlasnego mieszkania/domu i jakiegos zaplecza.Nie moglabym tez miec dziecka i podrzucac je komus do opieki bo ja mam studia i jakas kiepska robote,wynajete mieszkanie lub mieszkanie z rodzicami.

Nie popieram ciazy jako czynnik motywujacy do kupowania/budowania i brania slubow.

po co sie spieszyc ?szczegolnie majac ponizej 30 lat.

nikt tu nikogo nie straszy tak po prostu może być (ale nie musi) to jest życie a nie plan i wszystkiego nie da się zaplanować

pewnie zaraz wywiąże się z tego kłótnia więc ja kończę

[Abigail1986]

Napisane przez evela28

nikt tu nikogo nie straszy tak po prostu może być (ale nie musi) to jest życie a nie plan i wszystkiego nie da się zaplanować

pewnie zaraz wywiąże się z tego kłótnia więc ja kończę

Nie chciałam, żeby z mojego postu wyszło jakieś przekonywanie siebie nawzajem do swoich racji.
Chciałabym po prostu aby te z Was, które mają dzieci wypowiedziały się czy uważają, że warto czekać, czy jednak mając dziecko też można dokonać wszystkiego, co uważa się za ważne. To "ważne" to dla każdego co innego. Jedna chce zrobić doktorat, inna wybudować wilki dom, a jeszcze inna pojechać do Indii.

[precious_81]

Napisane przez Abigail1986

Myślę, że zanim zdecyduję się na dziecko powinnam... (Tu można wpisać niezliczoną ilość rzeczy)...skończyć studia, popracować kilka lat, wybudować dom, pojeździć po świecie... i wiele, wiele innych spraw.
Gdy podliczyłam ile czasu mi to zajmie... byłabym już mamą, którą inne dzieci w przedszkolu mogłyby mylić z babcią...

Mi zeszło do 26 Jak dla mnie najważniejsze z tych rzeczy które wymieniłaś były właśnie studia i stała, stabilna praca. Co prawda na studiach już pracowaliśmy, ale znalezienie satysfakcjonującej pracy troszkę zajmuje. Nie wyobrażam sobie sytuacji, by zdecydować się na dziecko bez stabilizacji finansowej. Skoro decyduję się na dziecko to muszę być pewna, że sobie poradzimy a nie liczyć tylko na pomoc rodziny. Reszta już jest mniej ważna. Wystarcza póki co mały kąt, na pewno nie uzalezniałabym posiadania dziecka od budowy wielkiego domu czy kupna nowego auta. Z podróży nie mamy zamiaru rezygnować, dostosujemy je do dziecka i tyle.

Napisane przez -anika-

Witaj!!

jednak w tych czasach po 25 roku życia kobiecie ciężej bez powikłań czy też trudności zajść w ciążę... tak wiec zastanów sie czy warto zwlekać .... zawsze możesz studiować i wychowywać dzieciątko ( jak masz babcię do pomocy )

Bez przesady 25 lat to normalny wiek na dziecko i nie zauważyłam, żeby kobiety w tym wieku mialy jakiekolwiek trudności (przynajmniej w moim otoczeniu). Wszystkie moje koleżanki które świadomie planowały macierzyństwo zaszły w ciążę właśnie po skończeniu studiów i znalezieniu pracy czyli właśnie ok. 25-27 lat. Żadna nie miała problemów z zajściem w ciążę i urodzeniem zdrowego dziecka.

[Zuziunia]

Świetny temat, jakby dla mnie

Planuje dzidzie od maja, al z powodu problemów zdrowotnych nie wyszło i teraz rozpoczęłam kolejny cykl i planowałam staranka zacząć na dobre..ale...
wczoraj dostałam sie na studia uzupełniające 2 letnie (zaoczne) i boje się że gdybym od razu w tym cyklu zaszła w ciąże to nie dam sobie rady...może lepiej poczekać jeszcze z rok...ale kurcze ja chcę już mieć swojego aniołka przy sobie

Boje się, że sie nie zorganizuję, bo np. pisanie pracy magisterskiej i pilnowanie małej kruszynki jest trudne, a co jesli beda jakies problemy ze zdrowiem w ciąży i będe musiała leżec jak moja siostra?

Trudne to wszystko, to nie jest łatwa decyzja...

[papryczka]

Napisane przez -anika-

jednak w tych czasach po 25 roku życia kobiecie ciężej bez powikłań czy też trudności zajść w ciążę...

nie wiem skad masz takie wiadomosci. ja z zajsciem nie mialam najmniejszego problemu majac sporo powyzej 25 lat.

Napisane przez paula78

Nie wiem dlaczego straszycie ja problemami w zajsciu w ciaze ,bez przesady ,40 zachodza i rodza zdrowe dzieci.
Ja osobiscie nie chcialabym miec dziecka nie posiadajac wlasnego mieszkania/domu i jakiegos zaplecza.Nie moglabym tez miec dziecka i podrzucac je komus do opieki bo ja mam studia i jakas kiepska robote,wynajete mieszkanie lub mieszkanie z rodzicami.

Nie popieram ciazy jako czynnik motywujacy do kupowania/budowania i brania slubow.

po co sie spieszyc ?szczegolnie majac ponizej 30 lat.

podpisuje sie pod wypowiedzia pauli.

rowniez nie wyobrazalam sobie decyzji o posiadaniu dziecka bez jako takiej stabilizacji, ktora w moim mniemaniu oznaczalo ukonczenie studiow, nabycie jakiegos doswiadczenia zawodowego, zawarcie zwiazku malzenskiego, zwiedzenie troche swiata i pewnej sytuacji materialnej.
kazdy ma jednak wlasne priorytety.

[cheakyrockchick]

Czesc dziewczyny. Chcialabym sie wam pochwalic ze jutro biore ostatnia tabletke anty. I z mezem bedziemy starac sie o dzidzusia. 4 lata bralam tabletki i chce zrobic przerwe. Najpierw pare miesiecy a potem dzidzius. Jestem przeszczesliwa ze w koncu sie zdecydowalismy

[-anika-]

Napisane przez precious_81

Jak dla mnie najważniejsze z tych rzeczy które wymieniłaś były właśnie studia i stała, stabilna praca. Co prawda na studiach już pracowaliśmy, ale znalezienie satysfakcjonującej pracy troszkę zajmuje. Nie wyobrażam sobie sytuacji, by zdecydować się na dziecko bez stabilizacji finansowej. Skoro decyduję się na dziecko to muszę być pewna, że sobie poradzimy a nie liczyć tylko na pomoc rodziny. Reszta już jest mniej ważna. Wystarcza póki co mały kąt, na pewno nie uzalezniałabym posiadania dziecka od budowy wielkiego domu czy kupna nowego auta. Z podróży nie mamy zamiaru rezygnować, dostosujemy je do dziecka i tyle.

Tez jestem za w moim przypadku nie wyszło ze studiami ale stabilizację finansową miałam ze strony partnera i to było najważniejsze.

Dziewczyny ja opisałam swoją historyjkę z życia wziętą nie czepiajcie sie moich wniosków które oparłam o swoje doświadczenia

Napisane przez papryczka

nie wiem skad masz takie wiadomosci. ja z zajsciem nie mialam najmniejszego problemu majac sporo powyzej 25 lat

A propos cieszę się, niestety ja właśnie miałam problemy no i tak licząc to ze 4 kobitki z mojego otoczenia również oczywiście różne były tego przyczyny....
ale jak to mówi evela28:

Napisane przez evela28

nikt tu nikogo nie straszy tak po prostu może być (ale nie musi) to jest życie a nie plan i wszystkiego nie da się zaplanować

[madzia.a]

mnie również ten temat interesuje. Może za dwa lata będziemy z mężem starali się dziecko i chciałabym jak najlepiej się do tego przygotować! Chętnie poczytam waszych rad

Od jutro w kiosku będzie można dostac film "Ciąża od A do Z" za 3,95
http://www.dodatkidogazet.pl/nauka/r...a-numer-1.html

[evil minded]

Napisane przez paula78

Nie wiem dlaczego straszycie ja problemami w zajsciu w ciaze ,bez przesady ,40 zachodza i rodza zdrowe dzieci.
Ja osobiscie nie chcialabym miec dziecka nie posiadajac wlasnego mieszkania/domu i jakiegos zaplecza.Nie moglabym tez miec dziecka i podrzucac je komus do opieki bo ja mam studia i jakas kiepska robote,wynajete mieszkanie lub mieszkanie z rodzicami.

Nie popieram ciazy jako czynnik motywujacy do kupowania/budowania i brania slubow.

po co sie spieszyc ?szczegolnie majac ponizej 30 lat.

Zgadzam się.
Ja zamierzam zajść w ciążę i urodzić, gdy będę kończyła studia, bo zależy mi na jakiejś karierze zawodowej także, może nie tak zaraz na cały etat, ale jednak muszę pracować. Nie podoba mi się opcja znalezienia pracy i zaraz zachodzenia w ciążę. Mam znajome, które rodzą na studiach i świetnie sobie radzę, a potem maluch może isć do przedszkola, gdy mama znajdzie pracę.
Ale to są tylko plany, wiadomo, że w zyciu różnie się układa. I rzadko kiedy jest 100% pewność, że to idealny czas na dziecko, bez żadnych watpliwosci.

Jednak...nie zaszłabym w ciążę, w ogóle bym o tym nie myślała, gdyby mój TŻ nie pracował (wciąż studiował) albo mało zarabiał, bo dla mnie to jest bez sensu. Bo jeżeli dochód pary wynosi coś koło 1500 zł, albo nawet i troche więcej, to dla mnie fundowanie sobie dziecka jest lekko niepoważne. Na szczęście TŻ zarabia dobrze i z roku na rok coraz lepiej.
Po to mamy środki antykoncepcyjne żeby zaplanować, kiedy jest najlepszy moment, gdy dziecko może przyjść na świat. Oczywiście, nie mam na myśli popadania w skrajności, willa z basenem nie są konieczne do narodzin potomstwa


Wg mnie lepiej, jak dzieci rodzą dobrze sytuowani 30latkowie niż 20letni gołodupcy, tylko po to, żeby zdążyć przed ukończeniem 25 roku życia - to jest w ogóle absurd, wiele kobiet rodzi w starszym wieku, przeważnie są to zaplanowane ciąże i mają zdrowe dzieci.

A pomysły w stylu "ona studiuje, on studiuje, nikt nie pracuje, ale urodzimy dziecko" są kompletnie poronione, chociaż w sumie nie widze, żeby ktoś tutaj na taki wpadł

[pola_m]

Jesteśmy trochę ponad rok po ślubie i jeszcze chcemy poczekać troszkę (mąż pracuje, ja sie dopiero rozkręcam) i sobie beztrosko pożyć- ze spontanicznymi decyzjami, podróżami stopem i śpiąc pod namiotem itd.

Poza tym, gdy juz się będziemy decydować- to chcemy być gotowi na kilka dzieciaków od razu- żeby nie było między nimi zbyt dużej różnicy, dlatego jeszcze chwilę poczekamy

Nie chcemy jednak czekać zbyt długo, po za tym "Jeśli chcesz rozśmieszyć Pana Boga, powiedz mu o swoich planach"