stresujaca praca jak sobie radzic

[Ray]

dziewczyny pisze bo nie wiem czy ja jestem niezorientowana w zyciu czy to nie regula.. do tej pory mialam dwie prace w ktorych nie bylo kolorowo ale nie bylo najgorzej wiadomo problemy czasem sie zdarzaja ale bylo z kim pogadac, kogo zapytac w razie problemu wszystko do wyjasnienia... zmienilam prace i przezywam koszmar...
wszystko zapowiadalo sie cudowanie, przed popisaniem umowy wszyscy mili, uczynni, po prostu wydawalo sie super praca, wszystko sie zmienilo ... nie mam z kim porozmawiac, ciagle widze konspiracje, rzucanie klod pod nogi, tworzenie grup, czepianie sie o bylo *******y, ogolnie za to ze zyjesz, bo w danej sekundzie nie przewidzialas czego od ciebie chcial szef... jednym slowem masz myslec przed szefem.. a tak sie nie da, jestem tak spieta w pracy, ze boje sie ruszyc odezwac, wracam do domu naminowana i placze z nerw... nie wiem jak sobie z tym radzic... pracy nie rzuce musze pierw [poszukac nowej a to trwac moze dlugo...
staram sie olewac pewne rzeczy ale po prostu sie nie da... bo nie wiem w jakim momecie za co zostane ukarana.. i widze ze inne osoby rzucaja klody pod nogi by przypodobac sie szefowi...
myslalam ze moze jestem przewrazluiwiona ale widze ze kilka nowych osob rowniez przezywa te traume co ja..

[coccinelle]

ej no nie przesadzaj. jaka traume?!
mysle, ze tu nie ma czego olewac. w pracy najlepiej jest robic swoje i srednio przejmowac sie tym, co w tym czasie robia inni. nikt nie kaze ci sie przyjaznic z ludzmi tylko dlatego, ze razem pracujecie.

[koKOro]

Napisane przez coccinelle

ej no nie przesadzaj. jaka traume?.

na jakiej podstawie wywnioskowalas ze Ray przesadza? Bardzo nie lubie takiego stwierdzenia, co oznacza, ze ktos przesadza. W koncu kazdy z Nas ma inna odpornosc, podejscie i reaguje tak jak czuje. To tak jakby napisac nie wstydz sie - a co poradzi ta osoba, ze sie wstydzi.


Ray myslalam juz jakis czas temu co Ci napisac. Moze za jakis czas jak troche minie sytuacja sie zmieni, ludzie sie do Ciebie przekonaja i jakos pojdzie.
Czasem sobie tez mysle, ze warto stawiac czola przeciwnoscia i znalezc swoj sposob, na przyklad nie poddajac sie tylko probujac sprostac. Wiadomo, ze sa takie sytuacje, ze lepiej sie wycofac. Moze nauczysz sie tu niezastapionej odpornosci na stres, gdy minie to pierwsze nieprzyjemne wrazenie.
Z drugiej strony to roznie bywa w srodowisku pracy, niektorym sie wydaje, ze moga wszystko jesli Ci placa a to nieprawda.
Rozumiem, ze nie masz tam z kim o tym porozmawiac itp?

Moze opisz Nam cos wiecej, jakies przyklady

[coccinelle]

czy wiesz, co oznacza slowo "trauma"?

[taszkin]

Ray, czy Twój problem zamyka się w relacjach z współpracownikami? Czy ich złośliwość wpływa negatywnie na Twoją prace jedynie przez nerwy, które powoduje? Mówisz, że koledzy rzucają Ci kłody pod nogi, że z powodu konsekwencji, jakie za sobą to niesie bywasz ukarana (przez szefa)? Zrozumiałam to tak, że "zależycie" w jakiś sposób od siebie z kolegami i ich złośliwość wpływa na efekty Twojej pracy niekorzystnie.

Czasem niemożliwe jest, by jedynie "robić swoje", jak powiedziała Coccinelle , bo sądzę, że wtedy poradziłabyś sobie(?)) U mnie w pracy na przykład, nie ma osoby, która ma jedynie swoją działeczkę i jest w pełni niezależna od innych. Wyobrażam sobie, że u Ciebie jest podobnie i wiem, jaka dokuczliwa może być czyjaś nieżyczliwość, gdy końcowy efekt "naszej" pracy zależy czasem, w pewnym sensie od innych, i odwrotnie.

Trudno coś doradzić, nie opisałaś żadnego konkretnego przykładu.
Trzymaj się, nie daj się prowokować do nerwów.
Może szczera rozmowa, pytanie prosto w oczy do 'dokuczającego' rozwiałoby wątpliwości?

[Pomadka]

Na Plotkowe.

[koKOro]

Napisane przez coccinelle

czy wiesz, co oznacza slowo "trauma"?

wiem, ale wiem tez, ze na forum trudno oddac emocje, przezycia itp. dlatego nie traktuje takich wyrazow doslownie, jak z podrecznika.
Moze warto w takim razie bylo napisac, ze trauma, jak podaje slownik to "..." zamiast pisac, ze ktos przesadza.

ale nie zbaczajmy z tematu

[ałła]

O rany, przypomnialo mi sie jak ja przechodzilam przez podobne pieklo. Okropni ludzie, fatalna atmosfera, marne pieniadze a przy tym ogromny stres.

Nie bede sie rozpisywac... Zwolnilam sie z tej roboty zanim jeszcze znalazlam nastepna. Dwa miesiace bylam na bezrobotnym a teraz mam fantastyczna prace i na wspomnienie tamtego okresu przechodza mnie ciarki.

Faktem jest ze naleze do osob bardzo wrazliwych, moze nawet przewrazliwionych i nie potrafie po prostu "siasc i robic swoje". Relacje z innymi ludzmi w pracy sa dla mnie bardzo wazne.

[Ray]

na pewno nie przesadzam, z racji tego ze mialam dwie prace przed ta i bywalo roznie ale atmosfera pracy byla w porzadku mozna byloswobodnie pytac jak sie czegos nie wiedzialo kazdy wyjasnil pomogl itp, a dwa ze widze ze nie tylko ja jestem zle traktowana ale i moje kolezanki ktore przyszly ze mna.
nie jestem bardzo wrazliwa osoba a swoj zawod lubie wykonywac tylko w takim stresie i napietnowaniu odbija sie to na klientach bo jestem roztrzesiona a ciezko mi sie w 5 min uspokoic.

problem polega na tym ze co dzien kiedy przychodze dowiaduje sie o nowych zakzach nic mi nie wolno, zejde zjesc na 5 min wracajac dostaje ochrzan ze mnie nie ma, wiec praktynie przez 8 h pracy nie jem nic poza piciem... rozmawiac w grupach tez nie wolno, trzeba sie chowac po katach by moc chwile porozmawiac z kolezanka, osoby o wyzszym stanowisku ktore nami zarzadzaja odnosza sie do nas z brakiem szacunku jak bysmy byli pionkami w grze wylacznie zamiec przynies odnies pozamiataj a ja wyjde sobie na papieroska tak to wyglada, 5 min spoznienia ( zdarzy sie czasem bo autobus gdzies stanie) dostaje sie pol godzinny seans, tak jest dzien w dzien a co dzien coraz wiecej zakazow np nie wolno rozmawiac z pracownikami z innego dzialu, nawet tak przy herbacie w przerwie to jakis obled...
rozumiem gdybym dostala ochrzan za to ze czegos nie dopilnowalam, zle zrobilam ale tak nie jest robie wszystko co do mnie nalezy wywiazuje sie z kazdego zadania, nie trzeba mi 2 razy powtarzac a i tak cos znajda... malo istotnego.. co w zasadzie nie nalezy do moich obiazkow,

inni ludzie z pracy mowia zeby nie pozwalac sie tak traktowac i mowic co nie co ale ja juz nie wiem odezwac sie to zle a nieodezwac tez zle...

wracam do domu naminowana nie umiem zostawic pracy za drzwiami..

dziewczyny ktore ze mna przyszly mowia ze bardzo zaluja, i widze jakie maja miny czy jak spiete sa.. pocieczam sie ze nie ja jedna ale male to pocieszenie...

[Ray]

ja robie swoje i klienci sa bardzo ze mnie zadowoleni a i razu nie uslyszlaam zlego slowa na mnie od nich, wrecz przeciwnie sa bardzo mili,, ja nie jestem typem osoby ktora zadziera noc pokazuje swoje ego, zawsze uwazalam ze atmosfera w pracy pwoinna byc kolezenska, usmiecham sie do ludzi, staram sie porozmawiac o czyms milym itp.. ale sa osoby zauwazylam ktore jak by zdzierala zazdrosc te wyzej niz my... i jak by chcialy pokazac ze one rzadza na kazdy mozliwy sposb, a przed szefem sa milutke jak baranki, zeby nie bylo ze ktos sie czepia ich przed szefem.. a nam daja do zrozumienia ze jestesmy nikim bo jestesmy duzo mlodsi bo oni sa po 50... a my zywi weseli energiczni... szukam nowej pracy ale musze ten okres przetrwac

[Ray]

dodam ze moja praca polega na ciaglym kontakcie z klientem.. musze byc spokojna zrownowazona... a na prawde ciezko mi sie uspokoic w 5 min dzis np kolezanka miala klienta a kierowniczka wpadla jej do gabinetu i powiedzial ze wszystko zle robi w oczach klienta wyszla za nikogo.. a robila dobrze.... a przeciez tak nie wolno... mogla wyjsc po zabiegu i jej powiedziec na osobnosci ze cos zle zrobila a nie ponizac ja przed klientem koszmar

[koKOro]

to faktycznie ciezka sprawa, faktem jest, ze nie mozna schylac glowy i dawac sie tak traktowac. Nie mowie, ze masz isc na noze, ale czasem powiedziec cos oczywistego.

Jedyne co moze dac Ci przezyc - to czerp przyjemnosc z zadowolenia klientow, odnajdz w tym swoj cel.

Poza tym jak sie nie odezwiesz to i tak Cie to cisnie i idziesz z tym do domu i wybuchasz. Moze nawet jesli sie nie odezwiesz tupnij noga gdzies z boku. POza tym masz prawo do przerwy i tego nikt Ci nie moze zabronic. Wiem, ze praca jest potrzebna, ale nie mozna przez to pozwalac na wszystko. szczegolnie, ze sporo ludzi wyjechalo i troche miejsc sie zwolnilo.

musisz to zalatwic w sobie, wyznaczyc sobie granice, jakis sposob postepowania. Ludzi nie zmienisz, ale mozesz wlasne nastawienie i podejscie.

jestes w trudnej sytuacji, rozumiem co czujesz, tez moja ostatnia praca stala sie jednym stresem i nerwami. Potem zaczelam patrzec na to w lekcewazacy sposob, niby cos robilam ale myslalam swoje, az w koncu zostawilam szefa na lodzie.

a ponizanie przy kliencie jest szczytem chamstwa. na pewno taki klient zle mysli o tej osobie, a nie o Tobie