Wstydzę się tego jak mieszkam :(

[strzalka123]

Pół roku temu spotkałam fajnego chłopaka, chodzimy razem do liceum. Długo się spotykaliśmy aby przekonać się czy na prawdę do siebie pasujemy. Od miesiąca jesteśmy parą. Mieszkam w jego mieście tylko w czasie szkolnym ( jestem w internacie) . Na weekendy zjeżdżam do domu, do małego miasteczka położonego 50 km od niego. Układa nam się dobrze , wiele osób twierdzi, że jesteśmy sobie pisani. Jego mama ciągle nalegała żeby mnie jej przedstawił , bałam się trochę bo zależało mi aby wypaść przy niej jak najlepiej i dlatego po długich namowach mojego chłopaka zgodziłam się aby ja poznać . To bardzo urocza i zadbana kobieta. Wykształcona i "nowoczesna". Polubiła mnie . Mój chłopak na ogół odwiedza mnie w środy w internacie. Internat jak to internat , stare olejne szafy , płytki na podłogach , stare łóżka i krzesła. Na początku trochę się zraził ,szczególnie łazienką . Ale nic nie powiedział. Tylko, że troszkę śmierdzi starą skarpetką ( jedna z moich współlokatorek trenuje i ma masę butów piłkarskich , które wypuszczają ze siebie woń jej ciężkiej pracy ) . Mój chłopak chciałby zobaczyć moją małą ojczyznę , tylko nigdy nie miał czasu. Jednak zbliżają się ferie i on już zapowiedział , że na pewno przyjedzie do mnie aby poznać moją rodzinę. Chciałabym żeby przyjechał , mam mu tyle do pokazania , jednak wstydzę się tego jak mieszkam . Mamy małe mieszkanie komunalne , dwa pokoje , kuchnia , łazienka i korytarz. Remontu w tym mieszkanku nie było od 17 lat. Oczywiście mówię tu o zmianie w wystroju bo ściany są malowane regularnie bo inaczej wyszedłby grzyb w niektórych częściach domu. Korytarz jest cały obleśny . Na ścianach są zacieki przez wilgoć , stoi tam tez stara komoda . W łazience są stare kafelki i sufit jest dość nisko , wysokość wynosi gdzieś ok 2m . Mój chłopak ma 189 :C Kuchnia jest spoko , meble może i są stare ale niczym nie różnią się od nowoczesnych modeli . Są po prostu zadbane . Lodówka i gazówka są nowe. W jednym pokoju stoją stare szafy z czasów PRLu . w kącie stoi piec kaflowy. W drugim pokoju jest stara meblościanka , stara ława, i starta podłoga :/ Do tego nie mam sama pokoju tylko z rodzicami . Jeden pokój jest babci , drugi nasz. Bardzo boję się tego jak on to zobaczy, boję się jego reakcji. On ma mieszkanie jak z katalogu IKEA , na dodatek moi rodzice są po zawodówce i mama nie ma pracy . Tylko tata pracuje i babcia ma emeryturę ....

[Nathaliee85]

Napisane przez strzalka123

Pół roku temu spotkałam fajnego chłopaka, chodzimy razem do liceum. Długo się spotykaliśmy aby przekonać się czy na prawdę do siebie pasujemy. Od miesiąca jesteśmy parą. Mieszkam w jego mieście tylko w czasie szkolnym ( jestem w internacie) . Na weekendy zjeżdżam do domu, do małego miasteczka położonego 50 km od niego. Układa nam się dobrze , wiele osób twierdzi, że jesteśmy sobie pisani. Jego mama ciągle nalegała żeby mnie jej przedstawił , bałam się trochę bo zależało mi aby wypaść przy niej jak najlepiej i dlatego po długich namowach mojego chłopaka zgodziłam się aby ja poznać . To bardzo urocza i zadbana kobieta. Wykształcona i "nowoczesna". Polubiła mnie . Mój chłopak na ogół odwiedza mnie w środy w internacie. Internat jak to internat , stare olejne szafy , płytki na podłogach , stare łóżka i krzesła. Na początku trochę się zraził ,szczególnie łazienką . Ale nic nie powiedział. Tylko, że troszkę śmierdzi starą skarpetką ( jedna z moich współlokatorek trenuje i ma masę butów piłkarskich , które wypuszczają ze siebie woń jej ciężkiej pracy ) . Mój chłopak chciałby zobaczyć moją małą ojczyznę , tylko nigdy nie miał czasu. Jednak zbliżają się ferie i on już zapowiedział , że na pewno przyjedzie do mnie aby poznać moją rodzinę. Chciałabym żeby przyjechał , mam mu tyle do pokazania , jednak wstydzę się tego jak mieszkam . Mamy małe mieszkanie komunalne , dwa pokoje , kuchnia , łazienka i korytarz. Remontu w tym mieszkanku nie było od 17 lat. Oczywiście mówię tu o zmianie w wystroju bo ściany są malowane regularnie bo inaczej wyszedłby grzyb w niektórych częściach domu. Korytarz jest cały obleśny . Na ścianach są zacieki przez wilgoć , stoi tam tez stara komoda . W łazience są stare kafelki i sufit jest dość nisko , wysokość wynosi gdzieś ok 2m . Mój chłopak ma 189 :C Kuchnia jest spoko , meble może i są stare ale niczym nie różnią się od nowoczesnych modeli . Są po prostu zadbane . Lodówka i gazówka są nowe. W jednym pokoju stoją stare szafy z czasów PRLu . w kącie stoi piec kaflowy. W drugim pokoju jest stara meblościanka , stara ława, i starta podłoga :/ Do tego nie mam sama pokoju tylko z rodzicami . Jeden pokój jest babci , drugi nasz. Bardzo boję się tego jak on to zobaczy, boję się jego reakcji. On ma mieszkanie jak z katalogu IKEA , na dodatek moi rodzice są po zawodówce i mama nie ma pracy . Tylko tata pracuje i babcia ma emeryturę ....

Jezeli zalezy mu na Tobie, naprawde zalezy, to nie zrazi sie tym, ze korytarz Twego rodzinnego domu nie jest w najlepszym stanie, a rodzice ukonczyli zawodówkę... To nie ma zadnego znaczenia i nie wpływa na to jakimi ludzmi jestescie Byle było czysto, a na twarzach domowników widniał serdeczny usmiech...Reszta nie ma znaczenia, uwierz mi

[d3cf6193653186a4c77432cb2a71eec9d8d01e8d_63b3705ea84bc]

jak sie "zrazi", jakoś głupio skomentuje czy coś takiego, to widocznie nie jest taki cudowny jak Ci się wydaje. normalny chłopak w ogóle by tego nie skomentował. Każdy żyje na tyle ile go stać, więc jeśli jemu coś nie odpowiada to kopnij go w pupe i sie nie przejmuj.

[grubella]

Moim zdaniem nie masz się czego wstydzić.
Jeżeli jest czysto, schludnie , widać że o mieszkanie się dba.

I ważniejsza od gatunku i wieku mebli jest atmosfera w domu.
Przyjaźnie nastawieni domownicy na PRL owskiej wersalce są o wiele więcej warci niż sztywna rozmowa na kanapach nawet i z Ikei.

A jeśli zdarzyłoby się , że chłopak będzie potem nieprzyjemnie dla Ciebie wygląd mieszkania komentował to niech spada.

[Nimfa20]

Napisane przez grubella

Moim zdaniem nie masz się czego wstydzić.
Jeżeli jest czysto, schludnie , widać że o mieszkanie się dba.

I ważniejsza od gatunku i wieku mebli jest atmosfera w domu.
Przyjaźnie nastawieni domownicy na PRL owskiej wersalce są o wiele więcej warci niż sztywna rozmowa na kanapach nawet i z Ikei.

A jeśli zdarzyłoby się , że chłopak będzie potem nieprzyjemnie dla Ciebie wygląd mieszkania komentował to niech spada.

Oooo, bardzo piękne zdanie

Ja mam panele, pomalowane ściany, meble nie najgorsze (nie są zniszczone), nowe okna (w zeszłym roku były drewniane, obciach jak dla mnie ), a też czasem mam opory kogoś zaprosić . Poza tym, mamy małe mieszkanie i nie lubię jak ktoś do nas przyjeżdża, ale jak napisałaś, są takie osoby, że i na strychu można by było pogadać, a miejsce w niczym by nie przeszkadzało

Byłam dzisiaj po papugi u pewnego pana. Jak weszłam na korytarz to miałam ochotę uciec: obskórne ściany, pomazane- ogólnie- koszmar. Mimo tego, że nienawidzę niektórych moich sąsiadów, w tym momencie doceniłam ich elewację, malowanie korytarza itp. (chociaż niby jest wspólnota, ale na wszystko chcą się składać nie z funduszu).

[panna mati_]

Ten wątek to bardziej na intymnie pasuje.
Autorko, możesz poprosić moderację o przeniesienie ( jeśli chcesz).
Myślę, że tam więcej osób go znajdzie.

Też uważam, że najważniejsze żeby było czysto i żeby ludzie byli wartościowi. Jeśli chłopak zakończy znajomość, to nie sądzę, że będzie czego żałować.

P.S: Ikea nie jest dla mnie synonimem fajnych mebli.

[LadyHannah]

Przeciez nie masz na to wplywu jak sie wiedze Twoim rodzicom. skoro chlopak tego nie zrozumie, to znaczy, ze nie jest taki fajny za jekiego go uwazasz. Zadbaj o to, zeby w domu bylo czysto i swiezo. Moze zrobcie z mama ciasto

Dodam tylko, ze jak ja przyjezdzam z mezem do Polski to tez spimy na starych PRL-owskich wersalkach, a samo mieszkanie tez nie robi furrofy. Moj maz nigdy tego nie skomentowal, a wiesz dlaczego? Bo mnie kocha.

[żurawinka]

Lata temu byłam w podobnej sytuacji i niepotrzebnie cierpiało na tym moje życie towarzyskie, chociaż warunki nie były komfortowe ( nie oszukujmy się, zero prywatności) to chłopakowi to nie przeszkadzało. Kochający człowiek nie będzie Cię osądzał za to co masz czy czego nie masz, gdzie mieszkasz ale brał Cię taką jaka jesteś ( z tym co masz w głowie) Barierę wstydu pokonuje się raz i potem już jest łatwiej.

[_chocolate]

Możesz go uprzedzić wcześniej, że u Ciebie nie ma warunków do spotkań, bo nie masz własnego pokoju.
Najważniejsze, żeby było czysto i mieszkanie było wywietrzone. Możecie upiec wcześniej ciasto, żeby pachniało, kupić świeże kwiaty na stół.
To nie Twoja wina, jak powodzi się Twoim rodzicom. Jeśli chłopak nie będzie tego rozumiał, to nie trać na niego czasu.

[Gosiaczek2507]

Ja popieram dziewczyny naprawdę nie masz się czego wstydzić. Każdy mieszka tak na ile go stać. Piękne mieszkanie nie zawsze świadczy o tym że mieszkają tam mili i mądrzy ludzie. Ja miałam kiedyś chłopaka który też mieszkał w skromnym mieszkaniu urządzonym lekko przed wojennie pokój miał z 3 rodzeństwa jeszcze więc też prywatności nie było. Jak mnie do siebie zabrał to po wejściu do jego mieszkania pachniało miłością domem rodzinnym, i powiem Ci szczerze że ja nawet nie zwróciłam uwagi na to jakie ma meble czy ściany. Chłopak miał bardzo miłą rodzinę w towarzystwie której czułam się naprawdę jak u siebie w domu i zawsze chciałam tam wracać. Także nie masz się naprawdę czym przejmować jeśli chłopak cokolwiek skrytykuje czy powie to naprawdę nie trać na niego czasu bo nie warto Możesz właśnie upiec jakieś ciasto czy kupić ale nie musisz. I głowa do góry będzie dobrze

[anna_wawa]

Masz dokładnie tyle samo co Twój chłopak, czyli nic. Mieszkania i wyposażenie to własność waszych rodziców. Zaradność jednej matki nie jest jego zasługą, a niezaradność Twoich rodziców nie jest Twoją winą. Myślę, że problem tylko w Twoich wyobrażeniach.

[CzarnaAmericana]

Byłam kiedyś w podobnej sytuacji.
Byłam już z kimś na tyle długo, że wypadało zaprosić go do siebie. On chaiał poznać moich rodziców itd. Studiuje daleko, więc sama przyjechałam kilka dni wcześniej do domu. Myłam, szorowałam wszystko, roznosiłam kwiaty, wieszalam kwiaty. Nic to jednak nie poprawiło wizerunku. Bardzo się stresowałam. Też nie miałam swojego pokoju więc spaliśmy na strychu prawie pod gwiazdami.
Chlopak nie ukrywał zaskoczenia, ale zachował się bardzo w porządku. Nie komentował niczego ani nie dał odczuć by sie źle u mnie czul.
Dodam, że atmosfera też nie była zbyt familijna - moi rodzice non stop w pracy, a rodzeństwo nie miało zbytniej ochoty poznawać mojego chłopaka.
Za pierwszym razem było nerwowo później juz z górki

To są tylko materialne rzeczy nic a nic nie prezentują tego jak bardzo jesteś wartościowa Ty sama

Glowa do góry będzie dobrze.

PS. Spróbuj go przygotować na to,

[bernikula]

A ja zazwyczaj miałam odwrotną sytuację, bo miałam to szczęście, że zawsze mieszkałam w ładnych wnętrzach i jak gdzieś szłam to czasami rzeczywiście doznawałam szoku, ale nigdy tego nie okazywałam (więc wiem, o co Autorce może chodzić). To jest tak, że jak człowiek cały czas przebywa w ładnym wnętrzu to sie po porstu przyzywczaja i czasami nie zdaje sobie sprawy, jak ludzie mieszkają. Ale przeciez nie każdy musi mieć przepieknie i też nie każdy ma tak, jakby chciał- m.in. kwestie finansowe. Dla mnie jednak najważniejsze było to, czy ktoś miał czysto, bo nawet najpiękniej urządzony dom jest dla mnie brzydki kiedy jest brudny i zabiedbany.... Jeśli jednak Autorka pisze, że rodzice dbaja o mieszkanie to ja nie widzę żadnego problemu.

[smutnaja88]

Autorko, nie przejmuj się!
Jeśli chłopak jest wartościowy, kocha Cię , to na pewno nie będzie to dla niego problemem.
Ja jestem po tej drugiej stronie. Moi Rodzice sa dość dobrze sytuowani, mieszkają w dużym domu, ladnie wyposażonym. Ja wynajmowałam mieszkanie w apartamentowcu, a teraz kupilam też ładne M, ktore urządzę nowocześnie....ALE (!) nigdy to dla mnie nie było priorytetem. Mam co mam, zawdzięczam to głównie Rodzicom, a wiem że mogłabym urodzić się w innym miejscu, w innej rodzinie i tego nie miec. NIGDY Nie oceniałam ludzi przez pryzmat mieszkania.
Mój (już) EX mieszka w malutkim mieszkanku pod miastem. Mimo 29 lat mieszka z Mamą. Niedawno jeszcze mieszkał z Matką, Ojcem (umarł), siostrą i jej dzieckiem. Wszystko bardzo skromne, nieremontowane, sprzęty jakich od 20 lat nie widziałam. Ale nie to czyni człowieka dobrym /zlym, wartościowym/niewarościowym! Ważne byś miała czysto, zadbanie, by rodzina była serdeczna!!!

Jeśli się martwisz-uprzedź go! powiedz o sytuacji... Na pewno zrozumie!

POWODZONKA